Australian Goldfields Open 2011

Australian Open Goldfields − pierwszy duży turniej rankingowy sezonu snookerowego 2011/2012. Rozegrany został w Bendigo w Australii w dniach 18-24 lipca 2011 r.

Australian Goldfields Open
1989 2011 2012
Ilustracja
Liczba uczestników

32 (faza główna)

Miejsce

Australia Bendigo Stadium, Bendigo

Zwycięzca

Anglia Stuart Bingham

II miejsce

Walia Mark Williams

Najwyższy break

142 Walia Mark Williams

Rozegrane mecze

31

Jest to reaktywacja turnieju, który został rozegrany w 1989 roku pod nazwą Hong Kong Open.

W finale rozegranym 24 lipca Anglik Stuart Bingham pokonał Walijczyka Marka Williamsa 9-8. Dla Anglika było to pierwsze zwycięstwo w karierze.

Nagrody edytuj

Pieniężne edytuj

Zwycięzca: $ 60 000
II miejsce: $ 30 000

Półfinalista: $ 20 000
Ćwierćfinalista: $ 15 000

Ostatnia 16: $ 10 000
Ostatnia 32: $ 7500
Ostatnia 48: $ 2000

Najwyższy break (kwalifikacje): $ 500
Najwyższy break (turniej): $ 2500

Pula nagród: $ 425 000

Punkty do rankingu edytuj

Zwycięzca: 5000
II miejsce: 4000

Półfinalista: 3200
Ćwierćfinalista: 2500

Ostatnia 16: 1900
Ostatnia 32: 1400 (700)*
Ostatnia 48: 1150 (575)*
Ostatnia 64: 900 (450)*
Ostatnia 80: 650 (325)*
Ostatnia 96: 200

  • *Zawodnicy odpadający w swoim pierwszym meczu otrzymują liczbę punktów z nawiasu (połowę).

Zawodnicy edytuj

Zawodnicy rozstawieni edytuj

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej:

  1.   John Higgins (1R)
  2.   Mark Williams (F)
  3.   Mark Selby (QF)
  4.   Ding Junhui (1R)
  5.   Neil Robertson (2R)
  6.   Ali Carter (1R)
  7.   Shaun Murphy (SF)
  8.   Stephen Maguire (1R)
  1.   Judd Trump (1R)
  2.   Graeme Dottzrezygnował
  3.   Ronnie O’Sullivan – zm.   Steve Mifsud (1R)
  4.   Mark Allen (QF)
  5.   Peter Ebdon (1R)
  6.   Matthew Stevens (1R)
  7.   Jamie Cope (1R)
  8.   Stephen Hendry (2R)

Zawodnicy nierozstawieni edytuj

W nawiasie podano miejsce w oficjalnym rankingu:

Wydarzenia związane z turniejem edytuj

Runda dzikich kart edytuj

Mecze zawodników z dziką kartą odbędą się w Bendigo 18 lipca 2011r[4].

Mecz Wynik
WC1   Matthew Selt w/ow/o   Steve Mifsud

Drabinka turniejowa edytuj

[5]

  Runda 1
(Do 5 frame’ów)
Runda 2
(Do 5 frame’ów)
Ćwierćfinał
(Do 5 frame’ów)
Półfinał
(Do 6 frame’ów)
Finał
(Do 9 frame’ów)
                                               
   John Higgins (1) 4  
   Matthew Selt 5  
     Matthew Selt 5  
     Stephen Hendry (16) 1  
   Stephen Hendry (16) 5
   Martin Gould 3  
     Matthew Selt 3  
     Shaun Murphy (7) 5  
   Peter Ebdon (13) 3  
   Rory McLeod 5  
     Rory McLeod 1
     Shaun Murphy (7) 5  
   Shaun Murphy (7) 5
   Andrew Higginson 3  
     Shaun Murphy (7) 2  
     Stuart Bingham 6  
   Ali Carter (6) 3  
   Marcus Campbell 5  
     Marcus Campbell 1
     Mark Allen (12) 5  
   Mark Allen (12) 5
   Ryan Day 3  
     Mark Allen (12) 3
     Stuart Bingham 5  
   Jamie Cope (15) 3  
   Tom Ford 5  
     Tom Ford 0
     Stuart Bingham 5  
   Ding Junhui (4) 2
   Stuart Bingham 5  
   Stuart Bingham 9
   Mark Williams (2) 8
   Mark Selby (3) 5  
   Joe Perry 3  
     Mark Selby (3) 5  
     Mark Davis 3  
   Judd Trump (9) 3
   Mark Davis 5  
     Mark Selby (3) 3  
     Ken Doherty 5  
   Matthew Stevens (14) 4  
   Liang Wenbo 5  
     Liang Wenbo 4
     Ken Doherty 5  
   Stephen Maguire (8) 2
   Ken Doherty 5  
     Ken Doherty 2
     Mark Williams (2) 6  
   Neil Robertson (5) 5  
   Nigel Bond 2  
     Neil Robertson (5) 4
     Dominic Dale 5  
   Steve Mifsud (11)[1] 2
   Dominic Dale 5  
     Dominic Dale 4
     Mark Williams (2) 5  
   David Gilbert 5  
   James Mifsud 1  
     David Gilbert 2
     Mark Williams (2) 5  
   Mark Williams (2) 5
   Barry Pinches 2  

Finał edytuj

Finał: Do 9 frame’ów
Bendigo Stadium, Bendigo, Australia, 24 lipca 2011r.
Sędzia:   Michaela Tabb
Stuart Bingham  
9-8   Mark Williams (2)
Sesja południowa: 139-0 (139), 0-89 (89), 71-39, 55-42, 9-98 (85), 40-66 (57), 19-84 (84), 64-52 (W 52)
Sesja wieczorna: 7-69 (52), 13-78, 4-71 (71), 47-10, 15-81 (68), 67-32, 70-8 (69), 76-0 (76), 80-34
139 Najwyższy break 89
1 Breaki stupunktowe 0
2 Breaki 50-punktowe 8

Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego edytuj

[6]

Zawodnik Break
  Mark Williams 142, 140, 118, 110, 106
  Stuart Bingham 139, 118, 114, 112, 107
  Matthew Selt 137
  Allister Carter 134
  Ding Junhui 124, 104
  Dominic Dale 123
  Liang Wenbo 120, 111
  Stephen Hendry 120
  Neil Robertson 111, 101
  Jamie Cope 102
  Mark Allen 101, 100
  Rory McLeod 100

Statystyki turnieju edytuj

Statystyki pierwszej rundy edytuj

Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 17 53,13%
  Szkocja 4 12,50%
  Walia 4 12,50%
  Australia 3 9,38%
  Chiny 2 6,25%
  Irlandia 1 3,13%
  Irlandia Północna 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 15
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 17
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 10
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 123 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,69
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki drugiej rundy edytuj

Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 8 50,00%
  Szkocja 2 12,50%
  Walia 2 12,50%
  Australia 1 6,25%
  Chiny 1 6,25%
  Irlandia 1 6,25%
  Irlandia Północna 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 10
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 4
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 56 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki ćwierćfinałów edytuj

Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 4 50%
  Walia 2 25%
  Irlandia 1 12,50%
  Irlandia Północna 1 12,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 33 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 8,25
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-3
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Statystyki półfinałów edytuj

Państwo Il. zawodników % zawodników
  Anglia 2 50%
  Irlandia 1 25%
  Walia 1 25%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 2
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 16 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 8
  • Najwyższe zwycięstwo: 6-2
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Kwalifikacje edytuj

Mecze kwalifikacyjne do turnieju odbyły się w dniach 26 – 30 czerwca 2011 roku w World Snooker Academy, Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy zostali rozstawieni do turnieju zasadniczego[7].

Runda pre-eliminacyjna edytuj

Do 5 frame’ów

  Lucky Vatnani w/d–w/o   Kurt Maflin

Drabinka kwalifikacji edytuj

  Runda 1
(Do 5 frame’ów)
  Runda 2
(Do 5 frame’ów)
  Runda 3
(Do 5 frame’ów)
  Runda 4
(Do 5 frame’ów)
                               
   Sam Baird 5      Adrian Gunnell 5      Matthew Selt 5      Ricky Walden 0
   Luca Brecel 1      Sam Baird 4      Adrian Gunnell 1      Matthew Selt 5
   Andrew Pagett 5      Jimmy Robertson 5      Mark Joyce 5      Martin Gould 5
   Adam Wicheard 4      Andrew Pagett 2      Jimmy Robertson 3      Mark Joyce 3
   Paul Davison 5      Jimmy White 5      Rory McLeod 5      Robert Milkins 2
   David Hogan 3      Paul Davison 2      Jimmy White 3      Rory McLeod 5
   Bjorn Haneveer 3      Liu Chuang 3      Jamie Burnett 5      Andrew Higginson 5
   Andrew Norman 5      Andrew Norman 5      Andrew Norman 3      Jamie Burnett 4
   Joe Meara 3      Rod Lawler 5      Mike Dunn 5      Marcus Campbell 5
   David Morris 5      David Morris 3      Rod Lawler 3      Mike Dunn 4
   Michael White 4      Joe Swail 1      Joe Jogia 2      Ryan Day 5
   Yu Delu 5      Yu Delu 5      Yu Delu 5      Yu Delu 0
   Dechawat Poomjaeng 1      Jack Lisowski 5      Tom Ford 5      Gerard Greene 2
   Robin Hull 5      Robin Hull 2      Jack Lisowski 3      Tom Ford 5
   Cao Yupeng 1      Peter Lines 3      Michael Holt 5      Stuart Bingham 5
   Kurt Maflin 5      Kurt Maflin 5      Kurt Maflin 1      Michael Holt 2
   Sam Craigie 5      Liu Song 3      Fergal O’Brien 5      Joe Perry 5
   David Grace 1      Sam Craigie 5      Sam Craigie 1      Fergal O’Brien 2
   Aditya Mehta 1      Anthony McGill 1      Anthony Hamilton 0      Mark Davis 5
   Tian Pengfei 5      Tian Pengfei 5      Tian Pengfei 5      Tian Pengfei 4
   Ben Woollaston 5      Ian McCulloch 3      Jamie Jones 4      Liang Wenbo 5
   Adam Duffy 2      Ben Woollaston 5      Ben Woollaston 5      Ben Woollaston 3
   Scott MacKenzie 5      Andy Hicks 1      Tony Drago 1      Ken Doherty 5
   Stuart Carrington 4      Scott MacKenzie 5      Scott MacKenzie 5      Scott MacKenzie 2
   Kacper Filipiak 0      Alan McManus 1      Nigel Bond 5      Barry Hawkins 4
   Li Yan 5      Li Yan 5      Li Yan 3      Nigel Bond 5
   Liam Highfield 5      Xiao Guodong 4      Steve Davis 0      Dominic Dale 5
   Simon Bedford 4      Liam Highfield 5      Liam Highfield 5      Liam Highfield 3
   Passakorn Suwannawat 4      Alfie Burden 2      Dave Harold 4      Mark King 0
   David Gilbert 5      David Gilbert 5      David Gilbert 5      David Gilbert 5
   Daniel Wells 2      Matthew Couch 5      Barry Pinches 5      Stephen Lee 3
   James Wattana 5      James Wattana 4      Matthew Couch 3      Barry Pinches 5

Breaki stupunktowe kwalifikacji edytuj

Zawodnik Break
  Ian McCulloch 141, 101
  Barry Hawkins 137, 111
  Liu Chuang 137
  Robin Hull 136, 111, 100
  Mark Davis 136
  Dominic Dale 134
  Mark Joyce 126
  Barry Pinches 125
  Ben Woollaston 123
  David Gilbert 122, 113
  Adrian Gunnell 122
  Aditya Mehta 118
  Jack Lisowski 117
  Liam Highfield 115
  Michael Holt 115
  Matthew Selt 114, 100
  Stuart Bingham 114
  Passakorn Suwannawat 114
  Tian Pengfei 113, 110, 107, 104
  Kurt Maflin 112
  Ben Woollaston 110
  Jamie Burnett 104
  Michael White 103
  Liang Wenbo 100

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Nie będzie O’Sullivana i Kacpra też nie będzie. eurosport.pl. [dostęp 2011-07-16]. (pol.).
  2. Blamaż Higginsa. Odpada mimo prowadzenia 4-1. eurosport.pl. [dostęp 2011-07-21]. (pol.).
  3. Bingham podbił Australię. Teraz sprawdzi Filipiaka. eurosport.pl. [dostęp 2011-07-29]. (pol.).
  4. Mifsud Brothers Handed Wild Cards. World Snooker. [dostęp 2011-06-26]. (ang.).
  5. Australian Goldfields Open 2011. WWW Snooker. [dostęp 2011-06-26]. (ang.).
  6. Breaki 100-punktowe Australian Goldfields Open 2011 w Bendigo. [dostęp 2011-07-18]. (ang.).
  7. Australian Goldfields Open 2011 – Kwalifikacje. WWW Snooker. [dostęp 2011-06-26]. (ang.).