Béla Balázs

węgierski krytyk filmowy, pisarz i poeta

Béla Balázs [ˈbeːlɒ ˈbɒlaːʒ], właściwie Herbert Bauer[1] (ur. 4 sierpnia 1884 w Segedynie; zm. 17 maja 1949 w Budapeszcie) – węgierski teoretyk kina, estetyk, scenarzysta filmowy, pisarz i poeta pochodzenia żydowskiego[2].

Béla Balázs
Ilustracja
Béla Balázs, 1910
Imię i nazwisko

Herbert Bauer

Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1884
Segedyn

Data i miejsce śmierci

17 maja 1949
Budapeszt

Narodowość

węgierska

Dziedzina sztuki

poeta, krytyk filmowy, pisarz

Balázs jest autorem m.in. librett do jedynej opery BartókaZamku Sinobrodego[2] oraz do baletu Drewniany książę[2] tegoż kompozytora. Jednym z jego przyjaciół był György Lukács[3].

Swoje pierwsze opracowanie na temat teorii filmu (Widzialny człowiek)[2][1] napisał w 1924, dało ono początek postrzeganiu filmu jako nowego środka wyrazu, tzw. teorii „film jako język“, która wywarła następnie wpływ na Eisensteina i Pudowkina. Napisał również scenariusz do filmowego debiutu Leni Riefenstahl Das blaue Licht (Niebieskie światło, 1932). Innym znanym jego filmem jest Gdzieś w Europie (1947).

W 1949 otrzymał Nagrodę Kossutha[2], a w 1958 nazwano jego imieniem nagrodę filmową[2].

Przypisy edytuj

  1. a b Balázs Béla, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2016-10-29].
  2. a b c d e f Béla Balázs, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2016-10-29] (ang.).
  3. Béla Balázs: The Face of Cinema. mitpressjournals.org. [dostęp 2016-10-29]. (ang.).