Bór wilgotny

Bór wilgotny (Bw) – siedlisko występujące na przejściu między borem mieszanym świeżym a borem bagiennym, w obniżeniach terenu na glebach glejobielicach. Woda gruntowa występuje dość płytko (ok. 1,3 m). Powierzchnię gleby pokrywa próchnica typu mor wilgotny lub mursz wysoki.

Bór wilgotny

Symbol	Bw
Tereny	nizinne
Gleby	glejobielicowe
Gatunki główne	sosna zwyczajna, w krainach II i IV również świerk pospolity
Gatunki domieszkowe	brzoza brodawkowata, brzoza omszona
Gatunki podszytowe	kruszyna pospolita, jarząb pospolity
Typ siedliskowy lasu

Głównym gatunkiem drzewostanu jest sosna zwyczajna, w II i IV krainie przyrodniczo-leśnej – świerk pospolity. Domieszkę stanowią brzoza brodawkowata i omszona. W podszyciu rosną kruszyna pospolita i jarząb pospolity.

Gatunki runa różnicujące bór wilgotny od boru świeżego:

• trzęślica modra
• borówka bagienna
• bagno zwyczajne
• płonnik pospolity

Gatunki częste:

• borówka czarna
• borówka brusznica
• wrzos pospolity
• siódmaczek leśny
• piórosz pierzasty

Bór wilgotny występuje we wszystkich krainach nizinnych na tarasach rzecznych, szczególnie w Krainie Mazursko-Podlaskiej i Mazowiecko-Podlaskiej.

Udział siedliska boru wilgotnego w ogólnej powierzchni leśnej Polski wynosi ok. 2%.

Linki zewnętrzne

• Bór wilgotny - Otwarta Encyklopedia Leśna