Błędnik (anatomia)
część ucha wewnętrznego, odpowiedzialna za słuch i równowagę
Błędnik, labirynt – część ucha wewnętrznego kręgowców, odpowiedzialna za zmysł słuchu (narząd Cortiego) i równowagi (kanały półkoliste)[1][2][3].
 Błędnik z zewnątrz | |
 Wnętrze błędnika | |
| Tętnice | |
|---|---|
W jego obrębie wyróżnia się:
- błędnik błoniasty – zbudowany z tkanki łącznej, wypełniony śródchłonką (endolimfą)[1];
- błędnik kostny – wypełniony przychłonką (perylimfą), w której zawieszony jest błędnik błoniasty[1].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c Marzena Popielarska, Robert Konieczny, Grzegorz Góralski, Słownik szkolny. Biologia, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2008, s. 37–38, ISBN 978-83-7435-692-3.
- ↑ Encyklopedia Biologia. Agnieszka Nawrot (red.). Kraków: Wydawnictwo GREG, s. 69. ISBN 978-83-7327-756-4.
- ↑ Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 20, ISBN 978-83-01-16530-7.
