B43 – amerykańska bomba termojądrowa (wodorowa).

B43
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Typ

swobodnie opadająca

Przeznaczenie

termojądrowa

Historia
Data konstrukcji

19551960

Lata produkcji

19601970

Używana w latach

1961lata 90. XX wieku

Dane techniczne
Długość

3800 – 4160 mm

Średnica

460

Rozpiętość

860 mm

Masa

936 – 964 kg

Równoważnik trotylowy

1 MT

Dane operacyjne. Użytkownicy
Stany Zjednoczone

Historia edytuj

W 1955 roku amerykańskie siły zbrojne zamówiły nowy typ bomby wodorowej o masie nieprzekraczającej 680 kg. Nowa bomba miała też mieć niewielkie wymiary i masę i być przystosowana do przenoszenia przez samoloty lotnictwa taktycznego US Air Force, Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych i Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych.

Nową bombę zatwierdzono do produkcji w 1960 roku. Oficjalnie przyjęta do uzbrojenia została w 1961 roku. Seryjne egzemplarze były cięższe niż planowane 680 kg (ważyły ponad 900 kg). Bomba B43 była produkowana w kilku wersjach:

  • Mod 0 – o długości 3,8 m jest wyposażona w stalowy grot i przeznaczona do niszczenia celów umocnionych,
  • Mod 1 – o długości 4,16 m jest wyposażona w radarowy zapalnik zapewniający detonację na określonej wysokości; wysokość detonacji mogła być programowana wyłącznie na ziemi,
  • Mod 2, 4, 5 – wersje wyposażone w zapalniki z bardziej rozbudowanymi systemami zabezpieczeń.

Bomba B43 mogła być przenoszona przez samoloty B-52, B-58, FB-111, F-4, F-16, A-4, A-6, A-7.

5 listopada 1965 roku jedna z bomb B43 została zagubiona u wybrzeży Japonii w wyniku katastrofy samolotu A-4. Bomby tej nie udało się nigdy odnaleźć. Produkcję bomby B43 zakończono w 1970 roku po wyprodukowaniu około 1000 sztuk.

Bomba B43 została wycofana z uzbrojenia w latach 90. XX wieku.

Bibliografia edytuj