BTR-80
BTR-80 – współczesny rosyjski transporter opancerzony produkowany przez Arzamaską Fabrykę Maszyn.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa (8x8) |
| Załoga |
3 + 8 |
| Historia | |
| Produkcja |
od 1984 |
| Egzemplarze |
5000+ |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 x silnik wysokoprężny KamAZ 7403 |
| Poj. zb. paliwa |
290 l |
| Długość |
7,65 m |
| Szerokość |
2,9 m |
| Wysokość |
2,35 m |
| Prześwit |
0,475 m |
| Masa |
bojowa: 13,6 t |
| Moc jedn. |
19,11 KM/t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
80 km/h |
| Zasięg pojazdu |
600 |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
bez przygotowania: pływający |
| Rowy (szer.) |
2,0 m |
| Ściany (wys.) |
0,5 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x wkm KPWT kalibru 14,5 mm (500 naboi) 1 x km PKT kalibru 7,62 mm (2000 naboi) | |
| Użytkownicy | |
| |
HistoriaEdytuj
W 1976 roku rozpoczęto produkcję transportera opancerzonego BTR-70. W następnych latach stał się on podstawowym pojazdem jednostek piechoty zmechanizowanej operujących w Afganistanie. BTR-70 był wozem lepszym niż BTR-60, którego zastąpił, ale okazało się, że nadal ma pewne wady. Pojazd posiadał skomplikowany system napędowy składający się z dwóch silników, co zwiększało prawdopodobieństwo awarii. Krytycznie oceniano rozmieszczenie włazów do przedziału desantowego i ich niewielkie rozmiary. Dodatkowo okazało się, że maksymalny kąt podniesienia uzbrojenia jest zbyt niski i niemożliwe jest zwalczanie celów położonych na stokach gór czy dachach budynków.
Napływające z Afganistanu meldunki spowodowały opracowanie zmodernizowanej wieży dla BTR-70, w której maksymalny kąt podniesienia karabinów maszynowych zwiększono do 60°, oraz rozpoczęcie prac nad jego głęboko zmodernizowana wersją pozbawioną pozostałych wad. Pierwsze prototypy nowego wozu powstały na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W następnych latach trwało udoskonalanie pojazdu i w 1984 roku rozpoczęto produkcję nowego transportera, który otrzymał wojskowe oznaczenie BTR-80.
BTR-80 jest napędzany pojedynczym silnikiem wysokoprężnym. Uzbrojenie jest umieszczone w wieży identycznej z zastosowaną w późnych BTR-70. BTR-80 jest pierwszym radzieckim ośmiokołowym transporterem opancerzonym, który otrzymał duże boczne drzwi przedziału desantowego.
Obecnie BTR-80 jest używany w państwach powstałych po rozpadzie ZSRR.
WersjeEdytuj
- BTR-80 – transporter opancerzony. Wersja podstawowa.
- BTR-80K – wóz dowodzenia batalionu. Zewnętrznie jest identyczny z wozami liniowymi. Dodatkowe wyposażenie obejmuje dwie radiostacje R-173, dwie radiostacje przenośne R-159, układ nawigacji inercyjnej TNA-4, układ IFF, peryskopową busolę artyleryjską PAB-2M oraz dodatkowy przyrząd obserwacyjny TNP-165A.
- BTR-80-K1Sz1 – podwozie bazowe, na którym montowane może być różnorodne wyposażenie elektroniczne (radiostacje, radioprzekaźniki).
- Kuszetka-B – wóz dowódczo-sztabowy szczebla pułk/dywizja na podwoziu BTR-80K1Sz1.
- RChM-4-01 – wóz rozpoznania skażeń.
- 2S23 Nona-SWK – samobieżny moździerz kalibru 120 mm.
- 1W152 – wóz dowodzenia dywizjonu lub baterii artylerii.
- BREM-K – wóz zabezpieczenia technicznego.
- BMM-1 – opancerzony ambulans przeznaczony do ewakuacji rannych.
- BMM-2 – opancerzony ambulans pełniący role batalionowego punktu medycznego.
- BMM-3 – opancerzony ambulans mieszczący polową salę operacyjną.
- BTR-80A – kołowy bojowy wóz piechoty uzbrojony w armatę 2A72 kalibru 30 mm i km PKT kalibru 7,62 mm. Działko umożliwia prowadzenie ostrzału okrężnego przy kącie podniesienia lufy od -5° do +70°. Pojazd dysponuje noktowizorem TPNS-42.
- BTR-80UP – modernizacja ukraińska z przeznaczeniem dla Iraku (2006). Zlikwidowano pędniki wodne, w zamian wzmocniono opancerzenie przodu i boków kadłuba i podniesiono moc silnika do 300 KM[1].
SłużbaEdytuj
BTR-80 przede wszystkim wszedł do służby w Armii Radzieckiej, a następnie w państwach powstałych po rozpadzie ZSRR.
W latach 1996–1999 roku Rosja przekazała 437 BTR-80 i 170 BTR-80A Węgrom w zamian za długi, z czego około połowa weszła do służby[1]. Część z nich weszła do służby w jednostkach ochrony pogranicza MSW[1]. 98 węgierskich BTR-80 zostało w 2006 roku, za pośrednictwem Bumaru, sprzedane dla nowej armii Iraku, po modernizacji na Ukrainie do wersji BTR-80UP, ze wzmocnionym opancerzeniem[1].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d Andrzej Kiński. BTR-y z Bumaru dla Iraku. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 12/2006, s. 12–15, grudzień 2006. Warszawa: Magnum-X.
BibliografiaEdytuj
- Igor Witkowski, Lekkie i średnie opancerzone wozy bojowe, Warszawa: WiS, 1993, ISBN 83-86028-02-5, OCLC 749866876.