Bakuryński
herb szlachecki
Bakuryński – polski[1] herb szlachecki, pieczętowała się nim rodzina wylegitymowana przez władze carskie w XIX wieku na ziemiach zaboru rosyjskiego[2].
Blazonowanie edytuj
Tarcza dzielona w krzyż. W polu I, srebrnym, krzyż kawalerski czerwony. W polu II, błękitnym, korona złota. W polu III, czerwonym, podkowa srebrna. W polu IV, złotym, serce czerwone przeszyte strzałą na opak w skos lewy i szablą na opak w skos. W klejnocie trzy pióra strusie. Labry: z prawej błękitne, podbite złotem, z lewej czerwone, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Herbowni edytuj
Bakuryński.
Przypisy edytuj
- ↑ Według Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- ↑ a b Obszczij gerbownik (język rosyjski)
Bibliografia edytuj
- Herbarz polski, Tadeusz Gajl, Gdańsk 2007, ISBN 978-83-60597-10-1