Baldur
Baldur (również Baldr, Balder) – w mitologii nordyckiej syn Odyna i Frigg, małżonek bogini Nanny, ojciec Forsetiego[2]; symbol dobra, piękna i mądrości.
| ||||
| ||||
| Inne imiona |
Baldr, Balder | |||
|---|---|---|---|---|
| Występowanie | ||||
| Atrybuty |
Statek Hringhorni, Pierścień Draupnir[1] | |||
| Rodzina | ||||
| Ojciec | ||||
| Matka | ||||
| Żona | ||||
| Rodzeństwo | ||||
| Dzieci | ||||
Był ulubieńcem wszystkich bogów. W Asgardzie miał własny dwór zwany Breidablik.
Gdy Baldura zaczęły nękać sny o śmierci, zaniepokojona Frigg kazała złożyć przysięgę wszystkim istotom i rzeczom na świecie, że nie uczynią Baldurowi krzywdy. Zapomniała jednak poprosić o przysięgę jemiołę. Wykorzystał to Loki, który wręczył ślepemu bratu Baldura, Hodurowi, strzałę wykonaną z jemioły, którą ten cisnął w brata. W oswobodzeniu Baldura z mocy bogini śmierci Hel przeszkodził bogom Loki. Zostało przyrzeczone, że Baldur powróci do żywych, jeśli wszystko, co istnieje na świecie, zapłacze z powodu jego odejścia. Nie został wskrzeszony, gdyż olbrzymka Thökk, której postać przybrał Loki, nie przyłączyła się do żałoby.
Po Ragnaröku zmartwychwstanie wraz z Hödem i zapanuje nad światem.
Baldur w kulturze popularnejEdytuj
 |
Ta sekcja wymaga określenia jasnych kryteriów wyboru. |
MuzykaEdytuj
- Baldur jest głównym tematem płyty black metalowego zespołu Burzum. Jest mu poświęcony cały album pod nazwą: "Dauði Baldrs" (co oznacza "Śmierć Baldura" ).
- "Baldur" to także tytuł debiutanckiego albumu islandzkiego zespołu viking/folk metalowego Skálmöld[3]
- Jedna z piosenek zespołu nordic folk Osi and the Jupiter nosi nazwę "Baldur"
Gry komputeroweEdytuj
- Imię Baldura zostało wykorzystane w tytule gry komputerowej Baldur’s Gate, która dała początek całej serii.
- Baldur jest głównym bohaterem gry Too Human z 2007 roku, wydanej na wyłączność na konsolę Xbox 360. W grze występują także postacie innych nordyckich bogów, takie jak Loki, Hel czy Freja.
- Postać Baldura została wykorzystana w grze God of War z 2018 roku.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Magdalena Turowska-Rawicz, Robert Sypek, Mitologie świata – Ludy Skandynawskie, Tom 12, Wydawnictwo; Rzeczpospolita S.A., Warszawa 2007, str. 56-57
- ↑ Faulkes (1995:26).
- ↑ Skálmöld – Baldur – Reviews – Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives, www.metal-archives.com [dostęp 2018-05-10].
BibliografiaEdytuj
- Andrzej M Kempiński, Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich, Warszawa: Iskry, 2001, ISBN 83-207-1629-2, OCLC 297716845.