Baldwin IV Brodaty

hrabia Flandrii

Baldwin IV Brodaty (ur. w 980, zm. 30 maja 1037[1]) – hrabia Flandrii, najstarszy syn hrabiego Arnulfa II i Rozalii, córki Berengara II z Ivrei, króla Włoch. Hrabia Flandrii od 988, początkowo pod regencją matki, która wyjdzie później za mąż za króla Francji Roberta II.

Baldwin IV Brodaty
Ilustracja
Hrabia Flandrii
Okres

od 30 marca 988
do 30 maja 1037

Poprzednik

Arnulf II Młodszy

Następca

Baldwin V

Dane biograficzne
Dynastia

flandryjska

Data urodzenia

980

Data śmierci

30 maja 1037

Ojciec

Arnulf II Młodszy

Matka

Rozalia z Ivrei

Żona

Ogiva Luksemburska
Eleonora z Normandii

Dzieci

Baldwin V Flandryjski

W przeciwieństwie do swoich poprzedników Baldwin interesował się sprawami na północnym i wschodnim pograniczu hrabstwa, zostawiając południe w rękach zhołdowanych hrabiów Guines, Saint Pol i Hesdin. Na północy otrzymał w lenno od cesarza Henryka II Zelandię. W 1013 otrzymał Valenciennes na prawym brzegu Skaldy. Otrzymał również część terytoriów Cambresis i Hainaut.

Na terytoriach francuskich stan posiadania Baldwina pozostał niezmieniony. Dziełem Baldwina była wielka kolonizacja bagnistych terenów na wybrzeżu Flandrii. Rozbudował również port i miasto Brugię.

Ok. 1012[2] ożenił się z Ogivą (960 – 21 lutego 1030), córką Fryderyka Luksemburskiego i jego nieznanej z imienia małżonki. Miał z nią syna i córki:

W kwietniu 1031 ożenił się z Eleonorą (1010–1071), córką Ryszarda II Dobrego, księcia Normandii, i Judyty, córki Conana I, księcia Bretanii. Miał z nią co najmniej jedną córkę:

Te koligacje polityczne pokazują główne zainteresowania hrabiów Flandrii, zarówno w Anglii, jak i we Francji i Cesarstwie.

Przypisy edytuj

  1. E. Brandenburg, Die Nachkommen Karls des Großen, Leipzig 1935, s. 8, podaje, że Baldwin IV zmarł 30 maja 1035 roku.
  2. E. Brandenburg, Die Nachkommen Karls des Großen, Leipzig 1935, s. 8.