Barańce, Baraniec (słow. Baranec) – boczny grzbiet górski w słowackich Tatrach Zachodnich, odbiegający od Rohacza Płaczliwego (2125 m) poprzez Żarską Przełęcz na południe. Oddziela on Dolinę Jamnicką od Doliny Żarskiej. Składa się z 4 grani odbiegających od Barańca, który jest szczytem zwornikowym i równocześnie najwyższym szczytem w tej grani (2184 m)[1]:

Południowo-wschodnia grań Barańców
Południowo-wschodnia grań Barańców
Południowo-zachodnia grań Barańców

Pomiędzy południowo-wschodnią i południowo-zachodnią granią znajduje się Dolina Tarnowiecka. Barańce to wybitny grzbiet, jedna z największych bocznych odnóg Tatr Zachodnich. Ma dużą wysokość względną ponad dnami dolin u jego podnóży. W jego stokach znajduje się kilka wybitnych żlebów, którymi w zimie schodzą potężne lawiny. Dawniej był wypasany aż po szczyty. Górne partie o zaokrąglonej grani i kopulastych szczytach są na znacznej przestrzeni trawiaste. Ładne widoki na grań główną od Rohaczy po Banówkę, Wołowiec, Otargańce i niemal cały Liptów[2].

Szlaki turystyczne edytuj

Granią Barańców przebiegają dwa szlaki turystyczne[3]:

  – zielony z autokempingu „Raczkowa” przez Klinowate i Mały Baraniec na szczyt Barańca. Czas przejścia: 4 h, ↓ 3 h
  – żółty z Żaru przy wylocie Doliny Żarskiej przez Goły Wierch na szczyt, a dalej przez Smrek i Żarską Przełęcz na wierzchołek Rohacza Płaczliwego w grani głównej.
  • Czas przejścia z Żaru na Baraniec: 4 h, ↓ 2:40 h
  • Czas przejścia z Barańca na Rohacza Płaczliwego: 2:05 h, z powrotem tyle samo

Przypisy edytuj

  1. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.
  2. Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
  3. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.