Wikipedia

Barbara Sudnik-Wójcikowska

polska botaniczka

Barbara Sudnik-Wójcikowska (ur. 22 września 1952 w Warszawie) – polska botaniczka, ekolożka i geografka roślin[2].

Barbara Sudnik-Wójcikowska
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

22 września 1952
Warszawa

Doktor habilitowany nauk biologicznych
Specjalność: florystyka, geografia roślin, synantropizacja szaty roślinnej[1]
Doktorat

27 lutego 1984 – nauki przyrodnicze (Flora miasta Warszawy i jej dynamika)
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

18 czerwca 1999 – nauki biologiczne (Czasowe i przestrzenne aspekty procesu synantropizacji flory na przykładzie wybranych miast Europy Środkowej)
Uniwersytet Warszawski

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Instytut

Botaniki

Okres zatrudn.

od 1976

Multimedia w Wikimedia Commons

Od 1976 pracuje na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskała stopień doktora w 1984, a doktora habilitowanego w 1999 (nauki biologiczne, biologia, florystyka). Od 2002 zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Ekologii Roślin i Ochrony Środowiska UW[3].

Aktywność naukowa edytuj

Autorka lub współautorka kilkudziesięciu publikacji naukowych z zakresu synantropizacji szaty roślinnej miast Europy Środkowej, ze szczególnym uwzględnieniem Warszawy, oraz opracowań z zakresu chorologii, biologii i ekologii gatunków inwazyjnych (iwa rzepieniolistna, oliwnik wąskolistny). Prowadzi badania z zakresu fitogeografii w strefie lasostepu i stepów południa Ukrainy. Obiektem jej zainteresowań jest flora licznych tam kurhanów oraz ich rola w procesie restytucji stepów[3][4].

Jest też autorką szeregu prac popularnonaukowych, współautorką programu komputerowego służącego do identyfikacji roślin „Flora ojczysta”[5] oraz 3 tomów z serii Flora Polski[4].

Uczestniczka wypraw przyrodniczych do krajów basenu Morza Śródziemnego, na Ukrainę, do Rosji, Uzbekistanu, Kazachstanu, Chin, Mongolii, Meksyku, USA i Australii[3][4].

Członkostwo edytuj

  • Polskie Towarzystwo Botaniczne – od 1976, m.in. jako zastępczyni sekretarza[3]
  • Eurasian Dry Grassland Group
  • Stołeczny Komitet Ochrony Przyrody przy Prezydencie m. st. Warszawy (1985–89)[3]
  • Wojewódzka Komisja Ochrony Przyrody (1992–1999)[3]

Nagrody i odznaczenia edytuj

Wybrane publikacje edytuj

  • Sudnik-Wójcikowska B. 1987; 1998. Flora miasta Warszawy i jej przemiany w ciągu XIX i XX wieku. Część 1; Część 2. Dokumentacja; Część 3. Dokumentacja (1987–1997). Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, ss. 242+436+40.
  • Sudnik-Wójcikowska B. 1998. Czasowe i przestrzenne aspekty procesu synantropizacji flory na przykładzie wybranych miast Europy Środkowej. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, ss. 167.
  • Galera H., Sudnik-Wójcikowska B. 2000. The flora of the highest building in Poland (the Palace of Culture and Science in Warsaw). Acta Soc. Bot. Pol. 69.1: 41–54.
  • Moraczewski I.R., Sudnik-Wójcikowska B. 2007. Polish urban flora: conclusions drawn from "Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland". Ann. Bot. Fennici 44: 170–180.
  • Sudnik-Wójcikowska B., Moysiyenko I.I., Slim P.A., Moraczewski I.R. 2009. Impact of the invasive species Elaeagnus angustifolia L. on vegetation in Pontic desert steppe zone (southern Ukraine). Pol. J. Ecol. 57.2: 269–281.
  • Moysiyenko I.I., Sudnik-Wójcikowska B. 2010. Kurgans in Ukraine as a refuge of steppe flora. Bulletin European Dry Grassland Group, IAVS 6: 6–10.
  • Sudnik-Wójcikowska B., Moysiyenko I.I. 2011. Anthropogenic elements of the Ukrainian landscape and the problem of local steppe restoration. Annales UMCS, Sectio C, 66.1: 85–103. [Versita 10.2478/v10067-011-0021-5]
  • Sudnik-Wójcikowska B., Moysiyenko I.I. (eds), z udziałem I. Dembicz, H. Galery, A. Rowińskiej, M. Zachwatowicz. 2012. Kurhany na „Dzikich Polach” – dziedzictwo kultury i ostoja ukraińskiego stepu. [Kurgans in the ‘Wild Field’ – a cultural heritage and refugium of the Ukrainian steppe]. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, pp. 194 + CD.
  • Podbielkowski Z., Sudnik-Wójcikowska B. 2003. Rośliny mięsożerne zwane owadożernymi. Multico Oficyna Wydawnicza, Warszawa, ss. 132.
  • Moraczewski I., Sudnik-Wójcikowska B., Dubielecka B., Rutkowski R., Nowak K., Borkowski W., Galera H. 2004. Flora ojczysta. System identyfikacji roślin i atlas [CD-ROM]. Wyd. Cortex Nova, Bydgoszcz.
  • Sudnik-Wójcikowska B., Werblan-Jakubiec H. (red.). 2004. Gatunki roślin. Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Wydawnictwo Ministerstwa Środowiska, Warszawa, ss. 214.
  • Sudnik-Wójcikowska B. 2010. Flora Polski. Rośliny synantropijne. Multico Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
  • Sudnik-Wójcikowska B., Krzyk A. 2015. Flora Polski. Rośliny wydm, solnisk, klifów i aluwiów. Multico Oficyna Wydawnicza, Warszawa.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dr hab. Barbara Sudnik-Wójcikowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-09-07].[martwy link]
  2. ↑ Kto jest kim w botanice polskiej. Zbigniew Mirek, Lucyna Musiał, Jan J. Wójcicki (red.). Kraków: Wydawnictwa Instytutu Botaniki PAN, 1995, seria: Polish Botanical Studies – Guidebook Series. ISBN 83-85444-34-3.
  3. ↑ a b c d e f dr hab. Barbara Sudnik-Wójcikowska. [w:] Pracownicy Instytutu Botaniki [on-line]. Wydział Biologii UW. [dostęp 2010-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-14)]. (pol.).
  4. ↑ a b c dr hab. Barbara Sudnik-Wójcikowska, prof. nadzwyczajny. Zakład Ekologii Roślin i Ochrony Środowiska. [dostęp 2016-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)]. (pol.).
  5. ↑ Ireneusz R. Moraczewski, Barbara Sudnik-Wójcikowska. Flora Polski w... komputerze. „Kosmos. Problemy nauk biologicznych”. 51 (2), s. 221–225, 2002. Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Mikołaja Kopernika. (pol.). 
  6. ↑ Nowi Członkowie honorowi oraz Laureaci medali i nagród PTB. Polskie Towarzystwo Botaniczne, 2016-07-08. [dostęp 2016-07-09]. (pol.).
  7. ↑ Laureaci Medalu im. prof. Z. Czubińskiego

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Barbara_Sudnik-Wójcikowska&oldid=70418980”