Barbara Walters
Barbara Jill Walters (ur. 25 września 1929 w Bostonie, zm. 30 grudnia 2022 w Nowym Jorku[1]) – amerykańska dziennikarka telewizyjna. Pierwsza kobieta-anchor w telewizji USA[2]. Była 11-krotnie nominowana do Nagrody Emmy, w 1983 zdobyła tę nagrodę[3][a], a w 1990 została wybrana do Hall of Fame Academy of Television Arts & Sciences[4].
 Barbara Walters (2004) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Barbara Jill Walters |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka telewizyjna |
| Edukacja |
Sarah Lawrence College |
Życiorys edytuj
Urodziła się w rodzinie pochodzenia żydowskiego, która wyemigrowała ze wschodniej Europy (dziadek Walters, Isaac Abrahams, urodził się w Łodzi)[5]. W USA jej ojciec był właścicielem sieci nocnych klubów, a także prowadził impresariat teatralny, przez co Barbara przebywała jako dziecko w otoczeniu sław[1]. Miała dwoje rodzeństwa: jej brat zmarł w 1932 na zapalenie płuc, a niepełnosprawna siostra – w 1988.
Po ukończeniu college’u w 1951 pracowała w agencji reklamowej, po czym została asystentką dyrektora ds. reklamy w nowojorskiej stacji telewizyjnej stowarzyszonej z NBC. W NBC zdobyła doświadczenie zawodowe w zakresie produkcji telewizyjnej oraz opracowywaniu tekstów. Została zatrudniona jako producentka wiadomości i publicystyki w sieci CBS. Od 1961 pisała scenariusze do porannego programu NBC Today, a także tworzyła reportaże[4]. Prowadziła, zwykle wspólnie z mężczyznami, programy Today (NBC, 1962–1976), Evening News (ABC, 1976–1978), 20/20[4] (ABC, 1984–2004). Od 1997 prowadziła w ABC program The View, gdzie często dochodziło do gorących debat politycznych i obyczajowych. Przeprowadziła wywiady z wieloma światowymi przywódcami i gwiazdami rozrywki. W marcu 1999 przeprowadziła dla ABC wywiad z Moniką Lewinsky[6], który obejrzało 48,5 mln widzów[1]. Zajmowała się też inauguracjami prezydentów i zamachami z 11 września 2001. W 2014 przeszła na emeryturę.
Miała trzech mężów, a także adoptowaną córkę[7].
Nagrody i wyróżnienia edytuj
Była regularnie nominowana do wyróżnienia Nagrodą Emmy (Primetime Emmy Award for Outstanding Hosted Nonfiction Series or Special)[3][a]:
- 1983 – Nagroda Emmy
- 1984 – nominacja
- 1985 – nominacja
- 1986 – nominacja
- 1987 – nominacja
- 1988 – nominacja
- 1991 – nominacja (za wywiad z Whoopi Goldberg)
- 1992 – nominacja (za wywiad z Michelle Pfeiffer)
- 1993 – nominacja (za wywiady z Kathie Lee Gifford i Frankiem Giffordem)
- 1994 – nominacja (za wywiady z Eltonem Johnem i Meg Ryan)
W 1990 została wybrana do Hall of Fame Academy of Television Arts & Sciences[4]. W 1996 Barbara Walters została sklasyfikowana na 34. miejscu listy „50 największych gwiazd telewizyjnych wszech czasów”[3].
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Todd Leopold, Emma Tucker, Jamiel Lynch: Barbara Walters, legendary news anchor, has died at 93. CNN, 2022-12-30. [dostęp 2022-12-31]. (ang.).
- ↑ Barbara Walters: The First Woman to Co-anchor a Network Evening News Program [online], Time [dostęp 2022-05-18] (ang.).
- ↑ a b c Barbara Walters. Television Accademy. [dostęp 2022-12-31]. (ang.).
- ↑ a b c d e Barbara Walters, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
- ↑ Królowa jest tylko jedna. [dostęp 2013-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-12)].
- ↑ Here’s What Monica Lewinsky Said The First Time She Broke Her Silence – In 1999, „Business Insider” [dostęp 2022-05-18] (ang.).
- ↑ Barbara Jill Walters [online], Jewish Women’s Archive [dostęp 2022-05-18] (ang.).