Bartłomiej Mazurek

Bartłomiej Mazurek (ur. 23 sierpnia 1856, zm. 3 listopada 1937) – rzeźbiarz specjalizujący się w rzeźbie nagrobkowej. Jego dzieła zachowały się na warszawskich cmentarzach: Powązkowskim i Bródnowskim.

Bartłomiej Mazurek
ilustracja
Data urodzenia

23 sierpnia 1856

Data i miejsce śmierci

3 listopada 1937
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Nagrobek Wiktorii Kaweckiej
Nagrobek Wiktorii Kaweckiej

Bartłomiej Mazurek był rzeźbiarzem-samoukiem. Pracował w warsztacie kamieniarskim Bolesława Syrewicza, a następnie doskonalił swoje umiejętności w Berlinie.

Założył po roku 1887 własny zakład kamieniarski w Warszawie przy ulicy Dzikiej 65. Jego dzieła cechowała precyzja i staranność w ukazaniu szczegółów. Korzystał z wzorów włoskiej rzeźby nagrobkowej. Stworzył na cmentarzu Powązkowskim rzeźby na grobowcach:

  • rodziny Biernackich (kw. 20)
  • rodziny Dziurzyńskich (kw. 48)
  • rodziny Fuchs (kw. 25)
  • rodziny Weiss (kw. 45)
  • Antoniny Kuszelewskiej (kw. 65)
  • Franciszki Lubowieckiej (kw. 183)
  • medalion na grobie Juliana Markowskiego (kw. Q)
  • portret Józefy Bogdańskiej (kw. 12)
  • liczne nagrobki dziecięce

Do jego dzieł należy też rzeźba w nagrobku śpiewaczki operetkowej Wiktorii Kaweckiej z roku 1929 na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 35), którego oprawę architektoniczną wykonała firma Romana S. Lubowieckiego.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 184-3-15)[1].

Przypisy edytuj

  1. Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZKA MAZUREK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-14].

Bibliografia edytuj