Bartniki (powiat przasnyski)
Bartniki – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, w gminie Przasnysz[5][6].
| wieś | |
 Krzyż choleryczny w Bartnikach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
29 |
| Kod pocztowy |
06-300[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WPZ |
| SIMC |
0517708[5] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Przasnysz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu przasnyskiego  | |
 53°02′44″N 20°55′22″E/53,045556 20,922778[1]
| |
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wojciecha w Przasnyszu.
Pierwsza wzmianka wsi pochodzi z 1239 roku co oznacza, że jest jedną z najstarszych miejscowości w powiecie przasnyskim. W 1444 roku Wojciech Strzegowski wykupił wójtostwo od księcia a później większą część wsi dając początek rodowi Bartnickich. Wcześniej wieś nosiła miano Ślina z uwagi na rodowe nazwisko żony Strzegowskiego, Magdaleny Ślinki pochodzącej z Przasnysza. W latach późniejszych w użycie weszła nazwa Bartniki, gdyż mieszkańcy słynęli z pszczelarstwa i produkcji miodu. Miód pitny bartnicki wytwarzany na bazie regionalnego specjału uchodził za jeden z najlepszych w Królestwie. W 1827 roku we wsi były 23 domy i 223 mieszkańców. W Bartnikach była cegielnia i karczma. W czasie gdy wieś należała do Wandy Potockiej w 1880 liczyła 85 domów i 706 mieszkańców. W czasie bitwy przasnyskiej I wojny światowej 23 lutego 1915 roku toczone tu były ciężkie walki między oddziałami niemieckimi a rosyjskimi. Większość poległych po obu stronach jest pochowanych na miejscowym cmentarzu z tamtego okresu[7]. W czasie II wojny światowej Niemcy wybudowali basen kąpielowy, przy którego budowie pracowało 1000 więźniów Polskich. Basen był murowany 50 na 20 metrów, prowadził do niego rów z jednej strony doprowadzający a z drugiej odprowadzający wodę z Morawki, w ten sposób utrzymywano czystość na basenie. Wyposażony był w dwie trampoliny i zjeżdżalnie dla dzieci. Obecnie są tylko fragmenty po tej budowli. W środku wsi stoi Karawaka, tzw. Krzyż Choleryczny odnowiony postawiony w miejscu XIX-wiecznego, który uległ zniszczeniu. Obecnie we wsi jest 99 domostw 433 mieszkańców. Sklep spożywczy, Szkoła Podstawowa, Remiza, dziewiętnastowieczna kapliczka odnowiona w 1908 roku. W tym czasie Bartniki znalazły się w parafii, Święte Miejsce.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bartniki, po jej zniesieniu w gromadzie Krępa. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ostrołęckiego.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 3005
- ↑ Wieś Bartniki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-17] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 14 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Jarosław Chorzępa: Przasnysz luty 1915: "najciekawsza bitwa I wojny światowej". Forteca, 2008. ISBN 83-922920-4-9.
Bibliografia edytuj
- Wróblewska Grażyna: GMINA PRZASNYSZ. 2006. s. 2. [dostęp 2009-11-04].
Linki zewnętrzne edytuj
- Bartniki 2(4)), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 111.