Wikipedia

Bartosz Martyna

Bartosz Miłosz Martyna (ur. 7 marca 1984 w Zabrzu) – polski aktor teatralny, filmowy, dubbingowy, lektor, animator kultury oraz pedagog, doktor sztuki. Autor monodramu Performer (2013), nagrodzonego na szeregu festiwali teatralnych. Wicedyrektor Warszawskiego Teatru Tańca.

Bartosz Martyna
Data i miejsce urodzenia 7 marca 1984
Zabrze
Zawód aktor,
reżyser,
pedagog
Strona internetowa

ŻyciorysEdytuj

Zdał maturę w III Liceum Ogólnokształcącym w Zabrzu. W 2010 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej w Warszawie. W 2015 roku uzyskał na tej uczelni stopień doktora sztuki. Wcześniej studiował też kulturoznawstwo i filozofię w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (2002–2006). Był stypendystą Marszałka Województwa Śląskiego oraz przez szereg lat stypendystą prezydenta miasta Zabrze[1].

Debiutował w 2009 roku rolą Ludwika XIV w spektaklu Diabeł w purpurze na deskach stołecznego Teatru Scena Prezentacje u boku Ignacego Gogolewskiego. Był również asystentem reżysera przy tym spektaklu. Rok wcześniej pracował również jako asystent reżysera przy spektaklu dyplomowym Trzy Siostry w Teatrze Collegium Nobilium w Warszawie[1].

Współpracował zawodowo m.in. z Teatrem Dramatycznym w Warszawie, Nowym Teatrem w Warszawie, Teatrem Polskiego Radia, Warszawską Operą Kameralną, Centrum Nauki Kopernik[1].

We wrześniu 2013 roku miał premierę autorski monodram Performer, którego Martyna był scenarzystą i reżyserem, i który sam wykonywał. Za ten spektakl otrzymał szereg wyróżnień, m.in. Nagrodę Olsztyńskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora „SOLO” (2014), I nagrodę XVI Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku (2014) oraz Wyróżnienie XII Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego w Warszawie (2014).

Występował w drugoplanowych i epizodycznych rolach w filmach i serialach telewizyjnych. Od 2009 roku pracuje przy wielu produkcjach jako aktor dubbingowy i lektor. Był autorem i współautorem szeregu słuchowisk[1]. W 2013 roku zadebiutował w filmie Kanadyjskie sukienki u boku Anny Seniuk[2].

Od 2009 roku jest wicedyrektorem Warszawskiego Teatru Tańca, gdzie zajmuje się organizacją, marketingiem i promocją. Współuczestniczył w realizacji spektakli Warszawskiego Teatru Tańca na scenach w Japonii (Iwata, Tokio), Czechach (Ołomuniec), Polsce: Ciechanowie, Kielcach, Mińsku Mazowieckim, Olsztynie, Ostrołęce, Płocku, Poznaniu, Przasnyszu, Radomiu, Rybniku, Siedlcach, Tarnowskich Górach, Warszawie, Wrocławiu i Zabrzu[1]. Współpracował też z Kabaretem Macież.

Od 2011 roku jest wicedyrektorem i koordynatorem Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego Warsaw Dance Days. W 2015 był organizatorem, współkoordynatorem i opiekunem merytorycznym rocznego programu Warszawska Platforma Tańca. Jako organizator współpracował przy szeregu inicjatyw z Mazowieckim Instytutem Kultury[1].

Martyna jest również aktywny jako pedagog. W latach 2010–2011 organizował warsztaty w CIX Liceum Ogólnokształcącym z Oddziałami Integracyjnymi w Warszawie. W 2014 roku prowadził warsztaty dla stypendystów Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci. W roku akademickim 2016/2017 nawiązał współpracę jako asystent wykładowców Akademii Teatralnej w Warszawie[3] oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie[4]. W tym samym roku akademickim prowadził zajęcia dla studentów Kolegium Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego[1].

Występował z referatami na szeregu konferencji międzynarodowych, m.in. w Genewie, Zurychu, Warszawie i Krakowie. W latach 2014–2015 brał udział jako dramaturg, aktor oraz organizator w międzynarodowym projekcie naukowo-artystycznym ROOTS w Zürcher Hochschule der Künste, w Institute for the Performing Arts and Film w Zurychu[1].

Jest członkiem Związku Artystów Scen Polskich, Polskiego Forum Choreologicznego oraz Stowarzyszenia Strefa Otwarta[1].

FilmografiaEdytuj

Polski dubbingEdytuj

Role pierwszoplanowe lub drugoplanoweEdytuj

Role epizodyczneEdytuj

Role aktorskieEdytuj

  • 2009: Klan (serial TV) jako barman
  • 2009: Przeznaczenie (serial TV) jako Hubert (odc. 1)
  • 2009: Tajny Współpracownik (Teatr Telewizji) jako Henryk Cichocki
  • 2010: Rozmowa (etiuda krótkometrażowa) jako On
  • 2010: Usta usta (serial TV) jako anestezjolog (odc. 29)
  • 2011: Antonówka (etiuda krótkometrażowa) jako Szczur
  • 2012: Szukając gwiazd (film krótkometrażowy) jako Ojciec
  • 2013: Drogówka jako Ernest
  • 2013: Ojciec Mateusz (serial TV) jako Wojtek Zykun (odc. 130)
  • 2014: O mnie się nie martw (serial TV) jako policjant (odc. 2)
  • 2014: Lekarze nocą (serial TV) jako pacjent (odc. 12)
  • 2013: Kanadyjskie sukienki jako Wiktor
  • 2016: Na dobre i na złe (serial TV) jako Wojtek (odc. 647)
  • 2016: Na Wspólnej (serial TV) jako lekarz Pirycki (odc. 2379-2384; 2386)
  • 2017: Klan (serial TV) jako Czakra
  • 2019: Przyjaciółki (serial TV) jako lekarz badający Mikołaja (odc. 147)
  • 2019: Echo serca (serial TV) jako anestezjolog (odc. 24, 28, 29)
  • 2020: Stulecie winnych (serial TV) jako klient „Stokrotki” (odc. 18)
  • 2021: Na wspólnej (serial TV) jako przewodniczący (odc. 3158)

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][2][5].

TeatrEdytuj

Role aktorskieEdytuj

ReżyseriaEdytuj

  • 2010: Trans-Form (Mazowiecki Instytut Kultury)
  • 2012: Few Few (Warszawski Teatr Tańca, Warszawska Opera Kameralna)
  • 2013: Performer (Teatr na Poziomie – Zabytkowa Kopalnia Guido w Zabrzu, Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki w Warszawie, Warszawski Teatr Tańca)
  • 2016: ATLAS SALTA (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego)
  • 2016: Echa (krótka forma, reżyseria i wykonanie, w ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Tańca, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego)

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][5][6].

NagrodyEdytuj

  • Nagroda II Olsztyńskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora „SOLO” za spektakl Performer (2014)
  • I Nagroda XVI Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku za spektakl Performer (2014)
  • Wyróżnienie XII Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego w Warszawie za spektakl Performer (2014)

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][5].

UwagiEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Bartosz Martyna – CV. bartoszmartyna.pl. [dostęp 26 czerwca 2019].
  2. ↑ a b Bartosz Martyna. FilmPolski.pl. [dostęp 26 czerwca 2019].
  3. ↑ Bartosz Martyna. at.edu.pl. [dostęp 30 czerwca 2021].
  4. ↑ Bartosz Martyna – Wykładowcy. chopin.edu.pl. [dostęp 30 czerwca 2021].
  5. ↑ a b c Bartosz Martyna. Agencja Spinka. [dostęp 26 czerwca 2019].
  6. ↑ Bartosz Miłosz Martyna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2019-06-27].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bartosz_Martyna&oldid=64970509”