Batalion ON „Leszno”
Leszczyński Batalion ON (batalion ON „Leszno”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1939 |
Rozformowanie |
1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
kpt. Franciszek Galica |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Skład |


Organizacja i formowanie
edytujBatalion został sformowany w maju 1939 roku, w składzie Poznańskiej Brygady Obrony Narodowej, według etatu batalionu ON typ IV. Kadrę dowódczą batalionu stanowili oficerowie zawodowi 55 Poznańskiego pułku piechoty oraz powoływani do służby oficerowie rezerwy. Pełny stan osobowy batalion ON „Leszno” osiągnął po mobilizacji 24 sierpnia 1939. Po mobilizacji w dniu 28 sierpnia 1939 stan osobowy batalionu wynosił: 20 oficerów, 126 podoficerów i 573 szeregowców[1].
Leszczyński batalion ON w kampanii wrześniowej
edytujKampanię wrześniową rozpoczął w składzie Wielkopolskiej BK.
Obsada personalna
edytujdowództwo batalionu i pododdziałów[2][3]:
- dowódca – kpt. Franciszek Galica
- adiutant batalionu – por. rez. Boguchwał Kołodziejczyk (do 4 IX i od 10 IX 1939), por. rez. Mieczysław Paul (od 4 do 10 IX 1939)
- lekarz batalionu - kpt. lek. Teofil Jurga
- dowódca 1 kompanii ON „Leszno I” – por. rez. Franciszek Stefan Lichnowski
- dowódca I plutonu - ppor. rez. Sylwester Smykowski
- dowódca II plutonu - ppor. rez. Marian Bogajski
- dowódca III plutonu - ppor. rez. Paweł Matuszewski
- dowódca plutonu ckm - chor. Michał Zygmunt
- dowódca 2 kompanii ON "Leszno II"(„Osieczna”) – kpt. Tomasz Urbański
- dowódca I plutonu - ppor. rez. Henryk Kabza
- dowódca II plutonu - ppor. rez. Florian Bartkowski
- dowódca III plutonu - ppor. rez. Wacław Ołtuszewski
- dowódca plutonu ckm - NN
- dowódca 3 kompanii ON „Krzywiń” – por. rez. Henryk Klabiński
- dowódca I plutonu - ppor. rez. Ludwik Benyskiewicz
- dowódca II plutonu - ppor. rez. Henryk Kołodziejczyk
- dowódca III plutonu - ppor. rez. Antoni Jakubowski
- dowódca plutonu ckm - ppor. rez. Wojciech Cieśliczak
- dowódca plutonu kolarzy – ppor. rez. Edmund Ratajczak
- dowódca plutonu łączności – NN
- dowódca plutonu ppanc. (bez dział ppanc.) – ppor. rez. Bolesław Skomura
Uzbrojenie (faktyczne)
edytuj- 6 ciężkich karabinów maszynowych Hotchkiss wz.14[4]
- 27 ręcznych karabinów maszynowych "Chauchat"[4]
- 1 moździerz piechoty 81 mm wz. 31[4]
- 697 karabinów wz.16[4] Lebel
- 948 granatów[4]
Przypisy
edytuj- ↑ Bauer i Polak 1978 ↓, s. 33.
- ↑ Bauer i Śliwiński 1992 ↓, s. 47.
- ↑ Böhm 1996 ↓, s. 186-187.
- ↑ a b c d e Andrzej Konstankiewicz: Broń strzelecka i sprzęt artyleryjski formacji polskich i Wojska Polskiego w latach 1914-1939, Lublin, 2003, ISBN 83-227-1944-2, s. 248 (za W. Rezmerem)
Bibliografia
edytuj- Piotr Bauer, Bogusław Polak, Armia "Poznań" w wojnie obronnej 1939, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1983, ISBN 83-210-0385-0.
- Piotr Bauer, Bogusław Polak: 17 Pułk Ułanów w obronie Ojczyzny 1939 rok. Gostyń: ZBOWiD, 1978.
- Tadeusz Böhm: Bataliony Obrony Narodowej w Wielkopolsce w latach 1936-1939 i ich rola w kampanii wrześniowej. Poznań: Wydawnictwo Sorus, 1996. ISBN 83-87133-01-9.
- Kazimierz Pindel , Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234 .
- Waldemar Rezmer: Armia „Poznań” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07753-3.
- Piotr Bauer, Eugeniusz Śliwiński: Batalion Obrony Narodowej "Leszno" 1939 rok. Leszno: Muzeum Okręgowe w Lesznie, 1992. ISBN 83-85270-32-9.