Batalion marszowy (powieść)

Batalion marszowy (dun. Marchbatalion omslag) – powieść wojenna duńskiego pisarza Svena Hassela z 1962. Polskie wydanie książki ukazało się w 2008 w tłumaczeniu Igora Murawskiego.

Batalion marszowy
Marchbatalion omslag
Autor

Sven Hassel

Typ utworu

powieść wojenna

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Dania

Język

duński

Data wydania

1962

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2008

Wydawca

Polski Instytut Wydawniczy

Przekład

Igor Murawski

poprzednia
Towarzysze broni
następna
Gestapo

Treść edytuj

Jest czwartą częścią wojennej serii, opartej w dużym stopniu na osobistych przeżyciach autora z okresu służby na prawie wszystkich frontach II wojny światowej, w tym w jednostkach karnych Wehrmachtu. Bohaterami są członkowie 27. Pułku Pancernego (który w rzeczywistości nigdy nie istniał): Sven (autor, narrator wszystkich powieści Hassela), Joseph Porta (humorystyczny gawędziarz, pochodzący z Berlina), Wolfgang Creutzfeld - Mały (olbrzym z nadanym ironicznie przezwiskiem, hamburczyk), Willie Beier - Stary (doświadczony starszy sierżant), Alfred Kalb - Legionista (były żołnierz Legii Cudzoziemskiej), Julius Heide (doświadczony żołnierz, zatwardziały nazista), Peter Blom - Barcelona (weteran wojny domowej w Hiszpanii) i inni. Ich losy autor przedstawił na różnych frontach II wojny światowej koncentrując się na brutalności i bezsensowności wojny oraz roli pojedynczego żołnierza w konflikcie. Najważniejszym wątkiem tej części są losy bohaterów na froncie wschodnim, gdzie początkowo zostali skierowani do prawie samobójczej misji na głębokich tyłach wroga. Najpierw przebrani za Rosjan przemieszczali się zdobycznym czołgiem T-34, a następnie psim zaprzęgiem dotarli w rejon Kaukazu. Po powrocie na pozycje niemieckie brali udział w krwawej, pancernej bitwie o Ługańsk, po której zostali odesłani do służby wartowniczej i plutonu egzekucyjnego w osławionym więzieniu Wehrmachtu w Torgau. Na tle sadystycznych strażników tego obiektu, ich całkowity brak poszanowania dla reguł dyscypliny wojskowej III Rzeszy, był dla więźniów wytchnieniem. Niektórzy z nich stali się nawet przyjaciółmi bohaterów powieści, co nie wpłynęło na konieczność wykonania na nich wyroków śmierci. Powieść kończy się w Rumunii, gdzie bohaterowie zaszyli się w opuszczonym domu publicznym. W poszukiwaniu kobiet dotarli do współpracownicy Gestapo - Olgi Geiss (burdelmamy), którą powiesili. Pijacką eskapadę przerwał atak Rosjan.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj