Batyżowiecka Próba

Batyżowiecka Próba (słow. Batizovská próba) – sześciometrowy próg skalny o punkcie kulminacyjnym położonym na wysokości ok. 2250 m n.p.m., znajdujący się w zachodnich zboczach masywu Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich. Batyżowiecka Próba znajduje się powyżej wylotu Batyżowieckiego Żlebu opadającego spod Wyżnich Gerlachowskich Wrótek w kierunku Doliny Batyżowieckiej. Ścieżka prowadząca przez Batyżowiecką Próbę na główny wierzchołek Gerlacha nie jest obecnie znakowana, używana jest najczęściej podczas schodzenia.

Batyżowiecka Próba
ilustracja
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry Wysokie, Karpaty

Wysokość

2250 m n.p.m.

Pierwsze wejście

1875
Ján Pastrnak i Ján Ruman Driečny junior

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Batyżowiecka Próba”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Batyżowiecka Próba”
Ziemia49°09′37″N 20°07′53″E/49,160278 20,131389

Historia

edytuj

W 1880 roku MKE założyło na ścieżce przez Batyżowiecką Próbę 18 klamer. W następnych latach dodano na niej łańcuchy, potem ich liczbę znacznie zwiększono. Droga ta była dawniej znakowana, obecnie dostępna jest jedynie z uprawnionym przewodnikiem.

Pierwszego przejścia przez Batyżowiecką Próbę dokonali w 1875 r. przewodnicy Ján Pastrnák i Ján Ruman Driečny (młodszy). Pierwszego wejścia z Doliny Batyżowieckiej przez Batyżowiecką Próbę na Zadni Gerlach dokonał w 1876 r. czeski taternik Viktor Lorenc z J. Rumanem, natomiast pierwszego wejścia przez Batyżowiecką Próbę na Gierlach – ten sam V. Lorenc z obydwoma wyżej wymienionymi przewodnikami w 1877 r. Pierwsze zimowe przejście Batyżowieckiej Próby (podczas schodzenia z Gerlacha) należy do Janusza Chmielowskiego, Károlya Jordána, Klemensa Bachledy, Johanna Franza seniora i Paula Spitzkopfa, którzy dokonali tego 15 stycznia 1905 r.

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj