Bawełniak trawny

Bawełniak trawny
	Sigmodon alstoni
	(O. Thomas, 1881)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	bawełniaki
Plemię	Sigmodontini
Rodzaj	bawełniak
Gatunek	bawełniak trawny
Synonimy
	Reithrodon alstoni O. Thomas, 1881; Sigmomys savannarum O. Thomas, 1901; Sigmomys venester O. Thomas, 1914;
	Reithrodon alstoni O. Thomas, 1881; Sigmomys savannarum O. Thomas, 1901; Sigmomys venester O. Thomas, 1914;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies

Bawełniak trawny^[6] (Sigmodon alstoni) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania edytuj

Bawełniak trawny występuje w północno-wschodniej Kolumbii, Wenezueli, Gujanie i północno-wschodniej Brazylii^[7].

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1881 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Reithrodon alstoni^[2]. Holotyp pochodził z miasta Cumaná, w stanie Sucre, w Wenezueli^[8].

S. alstoni pierwotnie został umieszczony w rodzaju Reithrodon, a następnie jako gatunek typowy do Sigmomys, który obecnie uważany za synonim Sigmodon^[7]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy rozpoznają podgatunków^[7].

Etymologia edytuj

Sigmodon: gr. σῖγμα sigma „litera Σ”; ὀδούς odous, ὀδóντος odontos „ząb”; w aluzji do sigmoidalnego wzoru na zębach trzonowych gdy ich korony są zużyte^[9].
alstoni: Edward Richard Alston (1845–1881), szkocki przyrodnik i zoolog^[10].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 106–152 mm, długość ogona 72–102 mm, długość ucha 30 mm, długość tylnej stopy 30–36 mm; masa ciała 74 g^[11].

Tryb życia edytuj

Aktywny głównie w dzień, może być aktywny także w nocy, jeśli populacja jest wysoka. Żywi się grzyby, niektórymi nasionami, owadami oraz pokarmem roślinnym. Jego gniazda są zwykle pod kłodami, skałami, albo gęstymi kępami traw. Czasem zabierają nory innych ssaków^[5].

Populacja edytuj

Jest to powszechna populacja^[5].

Zagrożenia edytuj

Nie są znane poważne zagrożenia dla tego gatunku^[5].

Przypisy edytuj

↑ Sigmodon alstoni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b O. Thomas. Description of a new Species of Reithrodon, with Remarks on the other Species of the Genus. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1880, s. 691, 1881. (ang.).
↑ O. Thomas. On a Collection of Mammals from the Kanuku Mountains, British Guiana. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 8, s. 150, 1901. (ang.).
↑ O. Thomas. Four new small mammals from Venezuela. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 14, s. 412, 1914. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d J.J. Patton J.J. i inni, Sigmodon alstoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-10] (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 386. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sigmodon alstoni. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-10].
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).
↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 10. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 399. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[itis-1] Sigmodon alstoni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Thomas1881-2] O. Thomas. Description of a new Species of Reithrodon, with Remarks on the other Species of the Genus. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1880, s. 691, 1881. (ang.).

[Thomas1901-3] O. Thomas. On a Collection of Mammals from the Kanuku Mountains, British Guiana. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 8, s. 150, 1901. (ang.).

[Thomas1914-4] O. Thomas. Four new small mammals from Venezuela. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 14, s. 412, 1914. (ang.).

[iucn-5] J.J. Patton J.J. i inni, Sigmodon alstoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-10] (ang.).

[Cichocki&inni-6] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-7] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 386. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Wilson&Reeder-8] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sigmodon alstoni. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-10].

[Palmer-9] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).

[Beolens&inni-10] B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 10. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).

[Pardiñas&inni-11] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 399. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[6]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]