Bazyli Białokozowicz
polski historyk
Bazyli Białokozowicz (ur. 2 stycznia 1932 w Widowie, zm. 21 lutego 2010 w Warszawie[1]) – polski slawista, badacz literatury i kultury rosyjskiej, białoruskiej i ukraińskiej, komparatysta[2]. W 1972 roku uzyskał habilitację z nauk humanistycznych, od 1986 był profesorem. W 1981 roku otrzymał doktorat honoris causa od Uniwersytetu w Leningradzie, a w 1955 – od Uniwersytetu w Niżnym Nowgorodzie. Jest autorem ponad 1000 publikacji naukowych. Opracował biografię Mikołaja Jańczuka.
Odznaczenia i nagrody
edytuj- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
- Order „Znak Honoru” (ZSRR)[3]
- Medal pamiątkowy z okazji 200-lecia Komisji Edukacji Narodowej (1974)[4]
- Nagroda „Trybuny Ludu” (1984)[5]
Przypisy
edytuj- ↑ Bazyli Białokozowicz. pozegnania.net. [dostęp 2018-05-22]. (ang.).
- ↑ Michał Bołtryk, Pan Profesor, [w:] Przegląd Prawosławny, maj 2002, nr 5(203).
- ↑ Janusz Kapuściak , Marek Haława (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom I A-G, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1998, s. 103-104, ISBN 83-905295-5-6 .
- ↑ Posiedzenie rady redakcyjnej "Oświaty i Wychowania, "Życie Warszawy", nr 73, 27 marca 1974, s. 2.
- ↑ Nagrody "Trybuny Ludu" 1984 r., "Trybuna Ludu", nr 149, 23 czerwca 1984, s. 2.
Bibliografia
edytuj- Białokozowicz Bazyli, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2012-04-21] .
- Цыбенко Е. Бялокозович (Białokozowicz), Базыли\\ФЭБ «Русская литература и фольклор»
- Бялокозович, Базыли