Bazylika konkatedralna św. Jakuba w Olsztynie

Bazylika konkatedralna św. Jakuba Apostoła w Olsztynie – kościół zbudowany w II poł. XIV wieku.

Bazylika konkatedralna
św. Jakuba Apostoła w Olsztynie
270 (O/63) z dnia 20.03.1957 r.[1]
kościół farny, kościół parafialny, konkatedra,
bazylika mniejsza
Ilustracja
Bazylika konkatedralna św. Jakuba Apostoła
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Miejscowość

Olsztyn

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jakuba w Olsztynie

Bazylika mniejsza
• nadający tytuł

od 10 lipca 2004
papież Jan Paweł II

Wezwanie

św. Jakub Apostoł

Wspomnienie liturgiczne

25 lipca

Położenie na mapie Olsztyna
Mapa konturowa Olsztyna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bazylika konkatedralnaśw. Jakuba Apostoła w Olsztynie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bazylika konkatedralnaśw. Jakuba Apostoła w Olsztynie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bazylika konkatedralnaśw. Jakuba Apostoła w Olsztynie”
Ziemia53°46′33,71″N 20°28′39,27″E/53,776031 20,477575
Strona internetowa

Historia edytuj

W 1596 wieżę kościoła (w części drewnianą) zastąpiono nową. Utrzymana była, jak cały kościół, w stylu gotyckim. Miała 63 m wys. Kościół nie jest orientowany, aczkolwiek wieża kościoła wskazuje kierunek na Rzym. W 1721 przebudował go Piotr Olchowski z Reszla (kaplice boczne). W 1864 kościołowi groziło zawalenie i musiano go zamknąć. Oddano go do użytku po generalnym remoncie wykonanym w latach 1866-1868, ale prace nad restauracją wnętrza i nadaniem mu neogotyckiego koloru trwały jeszcze kilkanaście lat. W 1896 z nieznanych przyczyn wybuchł w kościele pożar i wyrządził sporo strat. Co najmniej od 1565 (brak danych dla wcześniejszego okresu) wygłaszano w kościele kazania po polsku. W 1599 proboszcz olsztyński, Ambroży Merten, prosił o zwolnienie z urzędu, ponieważ nie znał języka polskiego – mowy swych parafian. Na początku XVIII wieku wszyscy księża olsztyńscy byli Polakami. W ciągu wieków odwiedzali olsztyński kościół, modlili się w nim wybitni Polacy: Jan Dantyszek, Marcin Kromer i Ignacy Krasicki, wszyscy trzej piastujący godność biskupów warmińskich oraz król Władysław IV (1635). W latach 1898-1900 był tu organistą Feliks Nowowiejski, kompozytor "Roty" i "Legendy Bałtyku", a w latach 1979-1981 biskup Józef Glemp (późniejszy prymas Polski) zarządzał stąd diecezją warmińską. Od 1945 prokatedra, od 1973 konkatedra, od 2004 bazylika mniejsza.

Wnętrze świątyni edytuj

W porównaniu z bogactwem swej architektury kościół ma znacznie skromniejsze wyposażenie wnętrza. W 1807, podczas wojen napoleońskich, Francuzi zamknęli w nim półtora tysiąca jeńców rosyjskich, a ci, broniąc się przed ostrym mrozem, spalili tu wszystko, co mógł strawić ogień. Mimo to zachowało się w kościele trochę zabytków ruchomych z okresu:

  • gotyku (m.in. tabernakulum ścienne z kratą gotycką, tryptyk późnogotycki),
  • renesansu (m.in. dekoracja malarska tabernakulum ściennego, tryptyk św. Krzyża, świeczniki),
  • baroku (rzeźby apostołów św. Andrzeja i św. Jakuba Starszego, krucyfiks ponadnaturalnej wielkości, obraz Matki Boskiej Różańcowej, chrzcielnica i in.)

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Henryk Madej, Współkatedra św. Jakuba Starszego w Olsztynie, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn, 1980.