Beklometazon

Beklometazon
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	9-chloro-11β-hydroksy-16β-metylo-3,20-dioksopregna-1,4-dieno-17,21-diyl
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Beclometasoni dipropionas anhydricus, Beclometasoni dipropionas monohydricus
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C22H29ClO5
Masa molowa	408,92 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	4419-39-0; 5534-09-8 (dipropionian)
PubChem	20469
DrugBank	DB00394
SMILES
	CC1CC2C3CCC4=CC(=O)C=CC4(C3(C(CC2(C1(C(=O)CO)O)C)O)Cl)C
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	49,39 mg/l
Temperatura topnienia	117–120 °C
logP	1,3
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według europejskich kryteriów; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	A07 EA07; D07 AC15; R01 AD01; R03 BA01; D07 CC04
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwzapalne, przeciwastmatyczne
Okres półtrwania	2,8 h
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	87%
Metabolizm	tkankowy
Wydalanie	<10% z moczem, reszta z kałem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	wziewnie, doustnie, donosowo, miejscowo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Beklometazon – organiczny związek chemiczny, syntetyczny glikokortykosteroid mający działanie przeciwzapalne i przeciwalergiczne, stosowany głównie w terapii astmy oskrzelowej i alergicznych nieżytów nosa. W Polsce występuje pod nazwami handlowymi: Beclonasal Aqua, Becodisk, Cortare oraz w połączeniu z formoterolem jako Fostex.

Mechanizm działania edytuj

Wpływa objawowo na rozwój zapalenia nie działając na przyczynę.
Zmniejsza gromadzenie leukocytów i ich adhezję do śródbłonka, hamuje proces fagocytozy i rozpad lizosomów. Zmniejsza liczbę limfocytów, eozynofili, monocytów. Blokuje wydzielanie histaminy i leukotrienów zależne od IgE.
Hamuje syntezę i uwalnianie cytokin: interferonu gamma, interleukin IL-1, IL-2, IL-3, IL-6, TNF-α, INF-γ.
Hamuje aktywność fosfolipazy A2 – nie dopuszcza do uwalniania kwasu arachidonowego, a w konsekwencji do syntezy mediatorów zapalenia.
Hamuje przepuszczalność naczyń kapilarnych, zmniejsza obrzęk.
Hamuje wydzielanie ACTH przez przysadkę – nagłe odstawienie leku po przewlekłym stosowaniu może prowadzić do niewydolności kory nadnerczy. Zwiększa stężenie glukozy, mocznika i azotu we krwi. Stymuluje lipolizę i rozpad białek.

Beklometazon jest stosowany w terapii astmy oskrzelowej, a także alergicznych nieżytach nosa.

Lek jest przeciwwskazany w przypadku uczulenia na środek aktywny lub podłoże, bezgłosu, gruźlicy, grzybicy płuc.

W wyniku stosowania beklometazonu może wystąpić suchość w nosie i jamie ustnej, chrypka, grzybica jamy ustnej lub krtani.

Indeks leków Medycyny Praktycznej 2007. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2007, s. 93-94. ISBN 978-83-7430-110-7.