Benedykt Porożyński

Benedykt Porożyński (ur. 12 marca 1909 w Toruniu. zm. 18 marca 1945 w Zamostnem) – polski instruktor harcerski, organizator Szarych Szeregów na Pomorzu Gdańskim, żołnierz Armii Krajowej.

Benedykt Porożyński
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1909
Toruń

Data i miejsce śmierci

18 marca 1945
Zamostne

Przyczyna śmierci

zarażenie tyfusem w KL Stutthof

Miejsce spoczynku

cmentarz Witomiński w Gdyni

Zawód, zajęcie

instruktor harcerski

Narodowość

polska

Małżeństwo

Edyta Łangowska

Dzieci

Maria Magdalena

Życiorys edytuj

Uczył się w Gimnazjum w Chełmnie nad Wisłą, gdzie w 1922 składa Przyrzeczenie Harcerskie w II Chełmińskiej Drużynie Harcerzy im. gen. Józefa Hallera, której później zostanie drużynowym. Studiuje w Wyższej Szkoły Handlowej w Poznaniu, gdzie jest także członkiem Akademickiej Drużyny Harcerzy im. Stanisława Staszica. Po studiach rozpoczyna prace i kontynuuje działalność harcerską w Gdyni. Jest jednym z organizatorów Międzynarodowego Zlotu Skautów Wodnych w Garczynie koło Kościerzyny (sierpień 1932). W 1935 r. Komenda Pomorskiej Chorągwi Harcerzy powierza mu poprowadzenie Hufca Morskiego w Gdyni, który przekształca w Morski Rejon Harcerzy liczący 6 hufców[1].

W kampanii wrześniowej żołnierz piechoty, następnie organizował konspirację we Lwowie. Zagrożony aresztowaniem przedostał się do Warszawy, gdzie nawiązał kontakt z Szarymi Szeregami. Otrzymuje zadanie zorganizowania Chorągwi Pomorskiej Szarych Szeregów na terenie Pomorza włączonego do Rzeszy. Realizując to zadanie współpracuje m.in. z Bernardem Myśliwkiem i Lucjanem Cylkowskim. Przenosi się do Mińska Mazowieckiego, gdzie w 1941 roku został aresztowany i po pobycie na Pawiaku przewieziony do obozu koncentracyjnego Stuthoff. W trakcie ewakuacji obozu – Marszu Śmierci, opiekując się bratem Czesławem, również więźniem – zaraża się tyfusem, na który umiera już po wyzwoleniu. W 1946 urządzono mu uroczysty pogrzeb państwowy i kościelny w Gdyni[2] na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 1-15-25)[3].

 
Grób Benedykta Porożyńskiego na cmentarzu Witomińskim

Żonaty z Edytą Łangowską, miał córkę Marię Magdalenę. W 2009 r. jego nazwiskiem nazwano jedną z nowo wytyczonych ulic w dzielnicy Chwarzno-Wiczlino w Gdyni[4].

Przypisy edytuj

  1. s, Chorągiew Gdańska – Benedykt Porożyński [online], gdanska.zhp.pl [dostęp 2017-06-27].
  2. Andrzej Buller, Wódz gdyńskich harcerzy, „Pomerania nr 11”, listopad 1985.
  3. https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=41360&inni=0&cinki=2 [dostęp 2020-06-03]
  4. Uchwała Rady Miasta Gdyni [online], 26 sierpnia 2009.