Benson Henderson

amerykański zapaśnik

Benson Henderson (ur. 16 listopada 1983) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki. Były mistrz WEC oraz UFC w wadze lekkiej (do 70 kg). Posiadacz czarnego pasa w brazylijskim jiu-jitsu[1]. Aktualnie związany z Bellator MMA.

Benson Henderson
Ilustracja
Henderson w 2008
Pseudonim

Smooth

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1983
Colorado Springs, USA

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

175 cm

Masa ciała

70 kg

Styl walki

zapasy, taekwondo, brazylijskie jiu-jitsu

Debiut

2006

Federacja

Bellator MMA

Kategoria wagowa

lekka (2006–2015, 2016–obecnie)
półśrednia (2015–2016, 2020)

Klub

MMA Lab

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

41

Zwycięstwa

30

Przez nokauty

5

Przez poddania

9

Przez decyzje

16

Porażki

11

  1. Bilans walk aktualny na 23 września 2022.
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Henderson urodził się w Colorado Springs ze związku matki pochodzenia koreańskiego i ojca Afroamerykanina. Mając 12 lat rodzice zaprowadzili młodego Bensona oraz jego brata Juliusa na trening tradycyjnej koreańskiej sztuki walki czyli taekwondo[2]. W latach 1998-2001 startował w szkolnej drużynie zapaśniczej. Będąc w college’u w latach 2005-2006 startował na międzyszkolnych zawodach National Association of Intercollegiate Athletics.

Henderson trenuje również brazylijskie jiu-jitsu w którym w latach 2010-2011 święcił największe sukcesy wygrywając kilka prestiżowych zawodów oraz był wielokrotnym medalistą lokalnych zawodów głównie w Arizonie. W 2011 roku zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Świata w BJJ.

Kariera MMA edytuj

Wczesna kariera edytuj

Jeszcze na college’u zainteresował się MMA i pod koniec 2006 roku w listopadzie stoczył swoją pierwszą zawodową walkę. Gala miała miejsce w North Platte, Nebrasce, a rywalem Hendersona był Dan Gregary który przed tą walką miał już na koncie dwa wygrane pojedynki. Henderson wygrał debiutancką walkę zmuszając rywala do poddania się po ciosach w parterze pod koniec 1. rundy. Trzy miesiące później stoczył kolejny zwycięski pojedynek wygrywając w podobny sposób czyli po ciosach. W marcu 2007 roku Henderson przegrał swój pierwszy pojedynek z Rocky'm Johnsonem który założył mu ciasno zapięte duszenie tzw. anakondę już w 46 sekundzie 1. rundy. Przegrana nie zniechęciła Hendersona i jeszcze w tym samym roku wygrał dwa kolejne pojedynki - oba przed czasem. Rok 2008 również zakończył udanie, wygrywając na galach w Kanadzie dwa swoje pojedynki oraz jeden w Stanach.

World Extreme Cagefighting edytuj

Po serii pięciu zwycięstw związał się z czołową organizacją World Extreme Cagefighting, zrzeszającą w sobie w tamtym czasie zawodników z lżejszych wag (kogucia, piórkowa i lekka). Na debiut w WEC nie musiał długo czekać i już pod koniec stycznia 2009 roku zmierzył się z pochodzącym z Nigerii kickbokserem Anthonym Njokuani. Benson wygrał pojedynek poddając Njokuaniego duszeniem gilotynowym w pierwszej minucie 2. rundy. Na gali WEC 40, 5 kwietnia ponownie wygrał Henderson tym razem przez techniczny nokaut pokonując Shane’a Rollera.

Po tych zwycięstwach organizacja dała możliwość Hendersonowi stoczenia pojedynku o tymczasowe mistrzostwo w wadze lekkiej które nominalnie było w posiadaniu Jamie Varnera. Z powodu zawirowań po walce Varnera z Donaldem Cerrone w styczniu 2009 roku m.in. spekulacji jakoby Varner unikał walki z Cerrone oraz kontrowersyjnego werdyktu na niekorzyść tego drugiego, włodarze organizacji zadecydowali o zestawieniu ze sobą Hendersona i Cerrone o tytuł tymczasowy i miano pierwszego pretendenta do walki o pas. Do walki doszło 10 października 2010 roku na WEC 43. Faworyzowany Cerrone nie sprostał jednak Hendersonowi i przegrał jednogłośnie na punkty. Henderson otrzymał za to zwycięstwo bonus finansowy za „walkę wieczoru”. Wiele portali branżowych określiło starcie Henderson vs Cerrone” mianem „walki roku”[3].

Zwycięstwo nad Cerrone dało Hendersonowi możliwość stoczenia walki unifikacyjnej z Varnerem która została ustalona na 10 stycznia 2010 roku. W tym pojedynku będący w roli faworyta Henderson zdominował Varnera w ciągu pierwszych dwóch rund mistrzowskiego starcia, a 3. rundzie poddał mistrza duszeniem gilotynowym unifikując tymczasowy pas i zostając pełnoprawnym mistrzem wagi lekkiej.

24 kwietnia 2010 na WEC 48 doszło do rewanżu z Cerrone. Drugie ich starcie zakończyło się przed czasem na korzyść mistrza który poddał pretendenta wręcz już firmową gilotyną w 1. rundzie[4]. Jeszcze w tym samym roku stoczył kolejną i jak się później okazało ostatnią próbę obrony pasa gdyż na gali WEC 53 (będącą również ostatnią galą organizacji przed połączeniem jej z UFC) przegrał z Anthonym Pettisem i stracił tytuł na punkty. Będąc przez całe pięć rund mistrzowskiego pojedynku zawodnikiem odstającym od pretendenta pod koniec ostatniej 5. rundy dał się trafić ekwilibrystycznym kopnięciem ze strony Pettisa który odbił się od siatki oktagonu i znokdaunował Hendersona[5].

Ultimate Fighting Championship edytuj

Na początku roku zakończyła się procedura łączenia WEC z UFC. Zawodnicy będący pod kontraktem World Extreme Cagefighting zostali automatycznie zawodnikami Ultimate Fighting Championship. W swoim debiucie w UFC przypadającym na koniec kwietnia 2011 roku Benson wypunktował Kanadyjczyka Marka Boceka[6]. Kolejną wygraną zanotował 14 sierpnia również wygrywając na punkty z Jimim Millerem. Pod koniec roku na gali UFC on Fox doszło do eliminatora o możliwość stoczenia walki o pas który był w posiadaniu Frankiego Edgara. W eliminatorze zmierzył się z wieloletnim zawodnikiem UFC oraz inauguracyjnym mistrzem Strikeforce Clayem Guidą. Henderson pokonał Guidę przez jednogłośną decyzję sędziów.

Do walki o pas wagi lekkiej doszło 26 lutego 2012 roku na UFC 144. Edgar rewelacyjnie przygotowany kondycyjnie nie radził sobie z kickbokserskimi akcjami Hendersona który punktował go przez cały pojedynek i po 5. rundach bardzo dynamicznego pojedynku sędziowie jednomyślnie ogłosili nowym mistrzem Hendersona[7]. Zawodnicy zostali również wynagrodzeni bonusem finansowym za „walkę wieczoru”. Pojedynek na przestrzeni całej walki był bardzo wyrównany i z tego powodu prezydent UFC Dana White postanowił zestawić natychmiastowy rewanż między zawodnikami.

Rewanż odbył się na gali numer 150, 11 sierpnia 2012 roku. Tym razem Henderson nie przeważał tak wyraźnie jak w pierwszym starciu i po końcowym gongu niejednogłośnie wygrał broniąc pierwszy raz tytuł wagi lekkiej. Dla wielu komentatorów, ekspertów i kibiców wynik walki był kontrowersyjny widząc zwycięstwo Edgara w tym pojedynku[8]. 8 grudnia jeszcze tego samego roku na UFC on Fox drugi raz obronił tytuł wygrywając z Nate'em Diazem bezsprzecznie na punkty.

Rok 2013 to kolejna obrona mistrzowskiego pasa. Przechodzący do UFC mistrz Strikeforce Gilbert Melendez otrzymał prawo stoczenia walki unifikacyjnej z Hendersonem. Walka odbyła się 20 kwietnia na kolejnej gali w telewizji Fox. Henderson w swoim stylu próbował punktować rywala akcjami kickbokserskimi oraz próbami sprowadzeń ale Melendez był dobrze przygotowany na taki scenariusz pojedynku i większość prób sprowadzeń sukcesywnie bronił, a kickboksersko nie odstawał od mistrza również punktując celnymi ciosami i kopnięciami. Dopiero pod koniec pojedynku Melendez zaczął słabnąc i lepiej przygotowany kondycyjnie Henderson zaczął zaznaczać swoją przewagę ostatecznie wygrywając niejednogłośnie na punkty.

Pod koniec sierpnia w 2013 roku na gali UFC 164 przegrał rewanżowy pojedynek o tytuł mistrzowski z Anthonym Pettisem poddając się werbalnie wskutek założonej dźwigni na staw łokciowy pod koniec 1. rundy[9].

Od 2014 stoczył sześć pojedynków notując bilans 4-2, wygrywając m.in. z Joshem Thomsonem oraz ulegając Rafaelowi dos Anjosowi oraz Donaldowi Cerrone. 28 listopada 2015 pokonał Jorge Masvidala wypełniając równocześnie kontrakt z UFC który nie został przedłużony. Na początku lutego 2016 związał się z konkurencyjnym Bellator MMA[10].

Osiągnięcia edytuj

Mieszane sztuki walki edytuj

  • 2009-2010: World Extreme Cagefighting - tymczasowy mistrz w wadze lekkiej
  • 2010: World Extreme Cagefighting - mistrz w wadze lekkiej
  • 2012-2013: Ultimate Fighting Championship - mistrz w wadze lekkiej

Brazylijskie jiu-jitsu edytuj

  • 2011: World Jiu-Jitsu Championship Brązowe pasy - 3. miejsce
  • Zawodnik roku AZSBJJF MVP
  • 2011: Arizona State Championship Brązowe pasy - 3. miejsce w kat. open
  • 2011: Arizona State Championship Brązowe pasy - 2. miejsce w kat. średniej
  • 2011: Arizona Open, Brązowe pasy - 1. miejsce w kat. open
  • 2011: Arizona Open, Brązowe pasy - 1. miejsce w kat. średniej
  • 2011: Southwest Classic, Brązowe pasy 1. miejsce w kat. open
  • 2011: Southwest Classic, Brązowe pasy - 1. miejsce w kat. średniej
  • 2010: Arizona State Championship, Purpurowe pasy - 1. miejsce w kat. średniej
  • 2010: Arizona State Championship, Purpurowe pasy - 1. miejsce kat. średniej
  • 2010: Arizona Open Purpurowe pasy - 2. miejsce w kat. open
  • 2010: Arizona Open, Purpurowe pasy - 1. miejsce w kat. średniej

Zapasy edytuj

  • 2005, 2006: National Association of Intercollegiate Athletics - zwycięzca zawodów
  • 2001: Washington Interscholastic Activities Association - zwycięzca zawodów WIAA 4A All-State oraz uczestnik High School State Championship

Lista walk w MMA edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 30-12   Usman Nurmagomiedow (16-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:37 Bellator 292 10.03.2023   San Jose Pojedynek o pas mistrzowski Bellator MMA w wadze lekkiej, Ćwierćfinał Bellator Grand Prix w wadze lekkiej, Main Event
Wygrana 30-11   Peter Queally (13-6-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bellator 285 23.09.2022   Dublin
Wygrana 29-11   Isłam Mamiedow (20-1-1) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 Bellator 273 29.01.2022   Phoenix Co-Main Event
Przegrana 28-11   Brent Primus (10-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bellator 268 16.10.2021   Phoenix
Przegrana 28-10   Jason Jackson (12-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bellator 253 19.11.2020   Uncasville Pojedynek w wadze półśredniej
Przegrana 28-9   Michael Chandler (20-5) KO (ciosy) 1 2:09 Bellator 243 07.08.2020   Uncasville
Wygrana 28-8   Myles Jury (17-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bellator 227 27.09.2019   Dublin
Wygrana 27-8   Adam Piccolotti (11-2) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 Bellator 220 27.04.2019   San Jose
Wygrana 26-8   Saad Awad (23-9) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bellator 208 13.10.2018   Uniondale
Wygrana 25-8   Roger Huerta (24-9-1) Poddanie (duszenie gilotynowe) 2 0:49 Bellator 196 06.04.2018   Budapeszt
Przegrana 24-8   Patricky Freire (17-8) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 Bellator 183 23.09.2017   San Jose
Przegrana 24-7   Michael Chandler (15-3) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 Bellator 165 19.11.2016   San Jose Pojedynek o pas mistrza Bellator MMA w wadze lekkiej
Wygrana 24-6   Patrício Freire (25-3) TKO (kontuzja nogi) 2 2:26 Bellator 160 26.08.2016   Anaheim Powrót do wagi lekkiej
Przegrana 23-6   Andriej Korieszkow (18-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 Bellator 153 22.04.2016   Uncasville Pojedynek o pas mistrza Bellator MMA w wadze półśredniej
Wygrana 23-5   Jorge Masvidal (29-9) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC Fight Night: Henderson vs. Masvidal 28.11.2015   Seul
Wygrana 22-5   Brandon Thatch (11-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 4 3:58 UFC Fight Night: Henderson vs. Thatch 14.02.2015   Broomfield Debiut w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru
Przegrana 21-5   Donald Cerrone (26-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: McGregor vs. Siver 18.01.2015   Boston
Przegrana 21-4   Rafael dos Anjos (21-7) KO (lewy sierp) 1 2:31 UFC Fight Night: Henderson vs. dos Anjos 23.08.2014   Tulsa
Wygrana 21-3   Rustam Chabiłow (17-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 4 4:16 UFC Fight Night: Henderson vs. Khabilov 07.06.2014   Albuquerque Bonus za występ wieczoru
Wygrana 20-3   Josh Thomson (21-5) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC on Fox: Henderson vs. Thomson 25.01.2014   Chicago
Przegrana 19-3   Anthony Pettis (16-2) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 4:31 UFC 164 31.08.2013   Milwaukee Stracił pas mistrza UFC w wadze lekkiej
Wygrana 19-2   Gilbert Melendez (21-2) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC on Fox: Henderson vs. Melendez 20.04.2013   San Jose Obronił pas mistrza UFC w wadze lekkiej
Wygrana 18-2   Nate Diaz (16-7) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC on Fox: Henderson vs. Diaz 08.12.2012   Seattle Obronił pas mistrza UFC w wadze lekkiej
Wygrana 17-2   Frankie Edgar (15-2-1) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 150 11.08.2012   Denver Obronił pas mistrza UFC w wadze lekkiej
Wygrana 16-2   Frankie Edgar (15-1-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 144 26.02.2012   Saitama Zdobył pas mistrza UFC w wadze lekkiej. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 15-2   Clay Guida (29-11) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox: Velasquez vs. dos Santos 12.11.2011   Anaheim Eliminator do walki o pas mistrza UFC w wadze lekkiej. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 14-2   Jim Miller (20-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Live: Hardy vs. Lytle 14.08.2011   Milwaukee
Wygrana 13-2   Mark Bocek (9-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 129 30.04.2011   Toronto
Przegrana 12-2   Anthony Pettis (12-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 WEC 53 16.12.2010   Glendale Stracił pas mistrza WEC w wadze lekkiej. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 12-1   Donald Cerrone (11-2) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 1:57 WEC 48 24.04.2010   Sacramento Obronił pas mistrza WEC w wadze lekkiej. Bonus za poddanie wieczoru
Wygrana 11-1   Jamie Varner (16-2) Decyzja (jednogłośna) 3 2:41 WEC 46 10.01.2010   Sacramento Zdobył pas mistrza WEC w wadze lekkiej
Wygrana 10-1   Donald Cerrone (10-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 WEC 43 19.10.2009   San Antonio Zdobył tymczasowy pas mistrza WEC w wadze lekkiej. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 9-1   Shane Roller (5-1) TKO (ciosy pięściami) 1 1:41 WEC 40 05.04.2009   Chicago
Wygrana 8-1   Anthony Njokuani (9-1) Poddanie (duszenie gilotynowe) 2 0:42 WEC 38 25.01.2009   San Diego
Wygrana 7-1   Diego Saraiva (12-10-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Evolution MMA 04.10.2008   Pheonix
Wygrana 6-1   Ricardo Tirloni (3-0) Poddanie (duszenie gilotynowe) 2 3:49 MFC 17: Hostile Takeover 25.07.2008   Edmonton
Wygrana 5-1   Mike Maestas (5-1-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 4:11 MFC 16: Anger Management 09.05.2008   Edmonton
Wygrana 4-1   Bryan Corley (0-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:36 Victory FC 21: Infamous 07.12.2007   Council Bluffs
Wygrana 3-1   David Dagloria (3-3) Poddanie (ciosy pięściami) 1 1:45 Ultimate Combat Experience: Round 26: Episode 12 23.06.2007   Ogden
Przegrana 2-1   Rocky Johnson (5-4) Poddanie (duszenie anaconda) 1 0:46 Battlequest 5: Avalanche 31.03.2007   Vail Limit umowny do 72,6 kg
Wygrana 2-0   Allen Williams (0-4) TKO (ciosy pięściami) 1 1:37 Victory FC 18: Hitmen 16.02.2007   Council Bluffs
Wygrana 1-0   Dan Gregary (2-0) Poddanie (ciosy pięściami) 1 4:21 Midwest Championship Fighting: Genesis 18.11.2006   North Platte Debiut w MMA

Przypisy edytuj

  1. UFC champion Benson Henderson to earn Jiu-Jitsu black belt in June. graciemag.com. (ang.).
  2. Robert Rousseau: Biography and Profile of Ben Henderson. martialarts.about.com. (ang.).
  3. Jack Encarnacao: Sherdog's Fight of the Year. sherdog.com, 2010-01-15. (ang.).
  4. Brent Brookhouse: WEC 48: Aldo vs. Faber - Live Results and Commentary. bloodyelbow.com, 2010-04-25. (ang.).
  5. WEC 53 Results: Henderson vs. Pettis. mmafighting.com, 2010-12-16. (ang.).
  6. UFC 129: Ben Henderson Beats Mark Bocek. mmafighting.com. (ang.).
  7. UFC 144 results recap: Winners and losers from the Feb. 25 event in Saitama, Japan. mmamania.com, 2012-02-26. (ang.).
  8. Dave Doyle: UFC 150 Results: Ben Henderson Takes Debatable Decision Over Frankie Edgar. mmafighting.com, 2012-08-12. (ang.).
  9. Dave Doyle: UFC 164 results: Anthony Pettis submits Ben Henderson, wins UFC lightweight title. mmafighting.com, 2013-09-01. (ang.).
  10. Były mistrz UFC Benson Henderson podpisał kontrakt z Bellatorem | MMAnews [online], www.mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).