Berat

Historyczne centrum Beratu i Gjirokastry^[a]
	Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Albania
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	III, IV
Numer ref.	569
Region	Europa i Ameryka Północna
	Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	2005; na 29. sesji
Dokonane zmiany	2008
	↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ; ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO ;

Berat
	Herb
Państwo	Albania
Obwód	Berat
Okręg	Berat
Burmistrz	Petrit Sinaj
Powierzchnia	6,3 km²
Wysokość	58 m n.p.m.
Populacja (2011); • liczba ludności; • gęstość	; 36 496; 5793 os./km²
Nr kierunkowy	032
Kod pocztowy	5001–5006
Tablice rejestracyjne	BR
	Położenie na mapie Albanii Berat
	40°42′N 19°57′E/40,700000 19,950000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Berat (alb. Berati, gr. Βεράτι, Verati, scs. Бѣлградъ) – miasto w środkowej Albanii, nad rzeką Osum. W 2011 roku miejscowość liczyła ok. 36,5 tys. mieszkańców. Od 2015 roku burmistrzem miasta jest Petrit Sinaj.

Berat to ośrodek turystyczny i kulturalny, który określany jest mianem miasta-muzeum. Ze względu na charakterystyczne usytuowanie na stoku wzgórza miejscowość zwana jest „miastem tysiąca okien”. W 2008 roku organizacja UNESCO umieściła Berat na liście światowego dziedzictwa przez rozszerzenie dodanego w 2005 roku wpisu o mieście Gjirokastra.

Historia edytuj

Założone w głębokiej starożytności i zamieszkane przez Ilirów miasto, w II w. p.n.e. zostało zdobyte przez Rzymian i nazwane Antipatrea. W okresie panowania bizantyjskiego miasto nosiło nazwę Pulcheriopolis i było siedzibą biskupa. W IX w. zostało zdobyte przez wojska bułgarskie, wtedy także zmieniono nazwę miasta na Beligrad („Białe Miasto”), z czego, drogą późniejszych zmian fonetycznych, powstała nazwa współczesna.

Zabytki edytuj

Źródła: ^[2]^[3]^[4]

Zamek w Beracie – średniowieczna bizantyjska twierdza
Meczet Królewski (wybudowany w 1493 r., z freskami pochodzącymi z XVIII w.)
Meczet Kawalerów
Biały Meczet
Czerwony Meczet
Chanaka Halveti
Chanaka Rüfai
Cerkiew św. Michała Archanioła
Katedra Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny
Cerkiew Trójcy Świętej
Cerkiew św. Teodora
Cerkiew Świętych Konstantyna i Heleny
Cerkiew Najświętszej Marii Panny Vllahernës
Cerkiew św. Demetriusza
Cerkiew św. Spirydona
Zamek iliryjski w Goricy
Most Gorica (z 1780 r.)

Działa tu także Muzeum Ikon Onufrego, prezentujące m.in. dzieła miejscowego ikonopisa, mistrza Onufrego.

Na wschód od miasta znajduje się Park Narodowy Tomor.

Liczba ludności edytuj

Współpraca edytuj

Cytadela w Beracie widziana znad rzeki Osum

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ Drejtor Botimi: Censusi i popullsisë dhe banesave 2011 / Population and housing census 2011: Berat. instat.gov.al (Instituti i Statistikës), 2013. s. 84. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (alb. • ang.).
↑ Mateusz Otręba: Przewodnik Albania Bałkański „Dziki Zachód”. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2013, s. 190–197, seria: Bezdroża. ISBN 978-83-246-5831-2.
↑ Religius Monuments. Berat Regional Directorate of National Culture. [dostęp 2014-12-06]. (ang.).
↑ Berati Pakete. bashkiaberat.gov.al. [dostęp 2014-12-06]. (alb.).

Bibliografia edytuj

D. Hall, Albania and the Albanians, New York 1994.

[2] Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO

[3] Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

[instat.gov.al-1] Drejtor Botimi: Censusi i popullsisë dhe banesave 2011 / Population and housing census 2011: Berat. instat.gov.al (Instituti i Statistikës), 2013. s. 84. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (alb. • ang.).

[Otreba-4] Mateusz Otręba: Przewodnik Albania Bałkański „Dziki Zachód”. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2013, s. 190–197, seria: Bezdroża. ISBN 978-83-246-5831-2.

[Berat-5] Religius Monuments. Berat Regional Directorate of National Culture. [dostęp 2014-12-06]. (ang.).

[Bashiaberat-6] Berati Pakete. bashkiaberat.gov.al. [dostęp 2014-12-06]. (alb.).

[1]

[a]

[b]

[2]

[3]

[4]