Berat
Berat (alb. Berati, gr. Βεράτι, Verati, scs. Бѣлградъ) – miasto w środkowej Albanii, nad rzeką Osum. W 2011 roku miejscowość liczyła ok. 36,5 tys. mieszkańców. Od 2015 roku burmistrzem miasta jest Petrit Sinaj.
![]() | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Okręg | |||
Burmistrz |
Petrit Sinaj | ||
Powierzchnia |
6,3 km² | ||
Wysokość |
58 m n.p.m. | ||
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy |
032 | ||
Kod pocztowy |
5001–5006 | ||
Tablice rejestracyjne |
BR | ||
Położenie na mapie Albanii ![]() | |||
![]() | |||
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
III, IV |
Numer ref. | |
Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
2005 |
Dokonane zmiany |
2008 |
Berat to ośrodek turystyczny i kulturalny, który określany jest mianem miasta-muzeum. Ze względu na charakterystyczne usytuowanie na stoku wzgórza miejscowość zwana jest „miastem tysiąca okien”. W 2008 roku organizacja UNESCO umieściła Berat na liście światowego dziedzictwa przez rozszerzenie dodanego w 2005 roku wpisu o mieście Gjirokastra.
Historia edytuj
Założone w głębokiej starożytności i zamieszkane przez Ilirów miasto, w II w. p.n.e. zostało zdobyte przez Rzymian i nazwane Antipatrea. W okresie panowania bizantyjskiego miasto nosiło nazwę Pulcheriopolis i było siedzibą biskupa. W IX w. zostało zdobyte przez wojska bułgarskie, wtedy także zmieniono nazwę miasta na Beligrad („Białe Miasto”), z czego, drogą późniejszych zmian fonetycznych, powstała nazwa współczesna.
Zabytki edytuj
- Zamek w Beracie – średniowieczna bizantyjska twierdza
- Meczet Królewski (wybudowany w 1493 r., z freskami pochodzącymi z XVIII w.)
- Meczet Kawalerów
- Biały Meczet
- Czerwony Meczet
- Chanaka Halveti
- Chanaka Rüfai
- Cerkiew św. Michała Archanioła
- Katedra Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny
- Cerkiew Trójcy Świętej
- Cerkiew św. Teodora
- Cerkiew Świętych Konstantyna i Heleny
- Cerkiew Najświętszej Marii Panny Vllahernës
- Cerkiew św. Demetriusza
- Cerkiew św. Spirydona
- Zamek iliryjski w Goricy
- Most Gorica (z 1780 r.)
Działa tu także Muzeum Ikon Onufrego, prezentujące m.in. dzieła miejscowego ikonopisa, mistrza Onufrego.
Na wschód od miasta znajduje się Park Narodowy Tomor.
Liczba ludności edytuj

Współpraca edytuj
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Drejtor Botimi: Censusi i popullsisë dhe banesave 2011 / Population and housing census 2011: Berat. instat.gov.al (Instituti i Statistikës), 2013. s. 84. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (alb. • ang.).
- ↑ Mateusz Otręba: Przewodnik Albania Bałkański „Dziki Zachód”. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2013, s. 190–197, seria: Bezdroża. ISBN 978-83-246-5831-2.
- ↑ Religius Monuments. Berat Regional Directorate of National Culture. [dostęp 2014-12-06]. (ang.).
- ↑ Berati Pakete. bashkiaberat.gov.al. [dostęp 2014-12-06]. (alb.).
Bibliografia edytuj
- D. Hall, Albania and the Albanians, New York 1994.