Berberys gruczołkowaty

gatunek rośliny z rodziny berberysowatych

Berberys gruczołkowaty, berberys gruczołowaty, berberys brodawkowaty (Berberis verruculosa)gatunek krzewu, należący do rodziny berberysowate. W naturalnym środowisku występuje w Chinach. W Polsce uprawiany jako roślina ozdobna.

Berberys gruczołkowaty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

berberysowate

Rodzaj

berberys

Gatunek

berberys gruczołkowaty

Nazwa systematyczna
Berberis verruculosa Hemsl. & E. H. Wilson
Bull. Misc. Inform. Kew 1906:151. 1906[3]
Liście

Morfologia edytuj

Pokrój
Krzew o trójdzielnych ostrych kolcach i zimozielonych liściach. Gałęzie łukowato zwisają. Ma kulisty pokrój i dorasta do 1,5 m wysokości
Owoc
Podłużna, o eliptycznym kształcie jagoda z sinym nalotem. W zimie owoce berberysu są chętnie zjadane przez ptaki.
Liście
Liście drobne (2-2,5 cm), na krótkich ogonkach, błyszczące o wydłużonym, jajowatym kształcie. ciemnozielone, skupione pęczki. Wyrastają w kątach kolców o długości 1-2 cm. Brzegi blaszki liściowej mają kilka kolczastych ząbków. Są to liście zimozielone, ale w zimie przy dużych mrozach przebarwiają się na czerwono.
Kwiaty
Ma pojedyncze, złocistożółte kwiaty o średnicy ok. 1 cm. Są to kwiaty 6-płatkowe i 6-działkowe. Kwitnie obficie w maju, jest owadopylny.

Zastosowanie edytuj

Sadzony jako roślina ozdobna. Walorami ozdobnymi berberysu gruczołkowatego są: zimozielone, błyszczące liście, ładny i gęsty pokrój krzewu, owoce. Nadaje się do małych ogrodów, na żywopłoty, do obsadzania skarp i jako roślina okrywowa. W ogródku dobrze wygląda w zestawieniu z roślinami iglastymi oraz krzewami i drzewami o kontrastowym zabarwieniu.

Uprawa edytuj

Nie wymaga żadnego cięcia formującego, ma naturalny, prawidłowy kształt. Należy tylko ewentualnie usuwać suche pędy. Jest mało podatny na choroby i szkodniki. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby zarówno co do jakości jak i do odczynu pH. Jest wytrzymały na mróz (strefa mrozoodporności 6b). W czasie surowych zim może przemarznąć, ale łatwo odtwarza się. Może rosnąć na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Jest to jeden z najbardziej odpornych zimozielonych krzewów. Polecany jest zwłaszcza do parków, zieleni publicznej a także ogrodów przydomowych. Stosowany do tworzenia szpalerów.[4]

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-09] (ang.).
  3. Berberis verruculosa. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-07-09]. (ang.).
  4. Berberys brodawkowaty. 2013. [dostęp 2013-06-19]. (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
  • Praca zbiorowa: Katalog roślin II. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni, Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.