Bergelmir (księżyc)
księżyc Saturna
Bergelmir (Saturn XXXVIII) – mały księżyc Saturna odkryty 12 grudnia 2004 roku przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę za pomocą Teleskopu Subaru[3]. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[3].
| |
| Planeta | |
|---|---|
| Odkrywca | |
| Data odkrycia |
12 grudnia 2004 |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/2004 S 15 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
19 336 000 km[1] |
| Mimośród |
0,1420[1] |
| Okres obiegu |
1005,76 d[1] |
| Nachylenie do ekliptyki |
158,557°[1] |
| Długość węzła wstępującego |
202,164°[1] |
| Argument perycentrum |
133,400°[1] |
| Anomalia średnia |
306,494°[1] |
| Własności fizyczne | |
| Średnica równikowa |
6 km[2] |
| Masa |
2,6×1014 kg |
| Średnia gęstość |
2,3 g/cm³[2] |
| Albedo |
0,04[2] |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
|
Jest jednym z kilkunastu satelitów Saturna odkrytych w 2004 roku, po 23 latach od przelotu sondy Voyager 2 przez system tej planety. Nazwa księżyca pochodzi z mitologii nordyckiej. Bergelmir był olbrzymem, przodkiem gigantów z Utgardu (Jotunheim).
Należy do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[3].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
- ↑ a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
- ↑ a b c Bergelmir. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).