Bernard I (Brunszwik-Lüneburg)

Bernard I (ur. między 1358 i 1368, zm. 11 czerwca 1434) – książę Brunszwiku i Lüneburga (od 1388 z bratem Henrykiem I w Lüneburgu, od 1400 również z nim w Brunszwiku, po podziale w 1409 tylko w Brunszwiku, a od 1428 tylko w Lüneburgu) z dynastii Welfów.

Bernard I
ilustracja
książę Lüneburga
(z Henrykiem I)
Okres

od 1388
do 1409

Poprzednik

Wacław

Następca

Wilhelm I Zwycięski

książę Brunszwiku
Okres

od 1400
do 1409 z Henrykiem I
do 1428

Poprzednik

Fryderyk

Następca

Henryk I

książę Lüneburga
Okres

od 1428
do 1434

Poprzednik

Wilhelm I Zwycięski

Następca

Otto I Kulawy i Fryderyk Pobożny

Dane biograficzne
Dynastia

Welfowie

Data urodzenia

między 1358 i 1368

Data śmierci

11 czerwca 1434

Ojciec

Magnus II Młodszy

Matka

Katarzyna

Żona

Małgorzata

Dzieci

Otto I Kulawy,
Fryderyk Pobożny,
Katarzyna

Życiorys edytuj

Bernard był trzecim synem księcia Brunszwiku Magnusa II Młodszego oraz Katarzyny, córki Bernarda III, księcia Anhalt-Bernburg. Jego ojciec od 1369 r. toczył wojnę przeciwko Wettinom o dziedzictwo po swoim kuzynie Wilhelmie II w księstwie Lüneburga (wojna o sukcesję w Lüneburgu), zginął jednak w 1373 r. Jego matka tymczasem zawarła układ z przeciwnikami ojca, wyszła za mąż za wettyńskiego księcia Lüneburga Albrechta Askańczyka, a swoich synów, Fryderyka i Bernarda wydała w 1386 r. za córki elektora saskiego Wacława. Jednak zaraz po 1386 r. wojna została wznowiona, a w 1388 r. Wettinowie pokonani ostatecznie w bitwie pod Winsen. Bernard wraz z młodszym bratem Henrykiem I objął wówczas rządy w Lüneburgu (jego siedzibą został jednak wówczas nie Lüneburg, a Celle). W 1400 obaj bracia zostali także następcami Fryderyka, który został zamordowany przez przeciwników jego kandydatury na króla Niemiec. W 1409 bracia podzielili posiadłości, Bernardowi przypadł wówczas Brunszwik, a Henrykowi Lüneburg. W 1428 pod naciskiem synów nieżyjącego już Henryka doszło do ponownego układu, przy czym wówczas Bernard wybrał księstwo Lüneburga.

Potomkowie edytuj

Z Małgorzatą, poślubioną w 1386 córką elektora saskiego Wacława, Bernard miał troje dzieci:

Bibliografia edytuj

  • Herbert Mundhenke: Bernhard I. Herzog von Braunschweig-Lüneburg. W: Neue Deutsche Biographie. T. 2. Berlin: Duncker & Humblot, 1955, s. 109–110. [dostęp 2010-01-15]. (niem.).