Bernhard von Bülow

niemiecki polityk

Książę Bernhard Heinrich Karl Martin von Bülow (ur. 3 maja 1849, zm. 28 października 1929 w Rzymie) – niemiecki polityk, dyplomata, kanclerz II Rzeszy oraz premier Prus w latach 1900-1909.

ks. Bernhard von Bülow
Ilustracja
Data urodzenia

3 maja 1849

Data śmierci

28 października 1929

Kanclerz Rzeszy i premier Prus
Okres

od 17 października 1900
do 13 lipca 1909

Poprzednik

Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst

Następca

Theobald von Bethmann Hollweg

Faksymile
Odznaczenia
Order Orła Czarnego (Prusy) Order Królewski Korony (Prusy) Order Domowy Hohenzollernów Order Świętego Jana (Prusy) Odznaka za Służbę Wojskową Landwehry Order Alberta Niedźwiedzia (Anhalt) Order Wierności (Badenia) Order Lwa Zeryngeńskiego (Badenia) Order św. Huberta (Bawaria) Order Zasługi Korony Bawarskiej Order Henryka Lwa (Brunszwik) Order Ludwika (Hesja) Order Zasługi Filipa Wspaniałomyślnego (Hesja) Krzyż Wielki Orderu Domowego Lippe Order Korony Wendyjskiej (Meklemburgia) Order Gryfa (Meklemburgia) Krzyż Zasługi Wojennej (Meklemburgia-Strelitz) Order Domowy i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika (Oldenburg) Order Korony Rucianej (Saksonia) Order Alberta (Saksonia) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Order Ernestyński (Saksonia) Krzyż Wielki Orderu Korony Wirtemberskiej Order Fryderyka (Wirtembergia) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Etiopii Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Order Świętego Aleksandra (Bułgaria) Order Podwójnego Smoka (Cesarstwo Chińskie) Order Słonia (Dania) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Królewskiego Wiktoriańskiego (GCVO) Order Kwiatów Paulowni (Japonia) Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Kawaler Orderu Korony Włoch Krzyż Wielki Orderu Świętego Karola (Monako) Krzyż Wielki Orderu Daniły I (Czarnogóra) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Krzyż Wielki Orderu Leopolda (Austria) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Wielka Wstęga Orderu Portretu Władcy (Iran) Order Lwa i Słońca (Persja) dla obcokrajowców Krzyż Wielki Orderu Karola I (Rumunia) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii (wojenny 1938–1947) Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Królewski Serafinów (Szwecja) Krzyż Wielki Orderu Orła Białego z mieczami (Serbia) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Słonia Białego (Tajlandia) Order Złotego Runa (Hiszpania) Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Order Imtiyaz (Imperium Osmańskie) Medal Imtiyaz (Imperium Osmańskie) Medal Imtiyaz (Imperium Osmańskie) Order Sławy (Imperium Osmańskie) Order Osmana (Imperium Osmańskie) Order Medżydów (Imperium Osmańskie) Wielka Wstęga Tunezyjskiego Orderu Sławy

W czasie swojego urzędowania skupiał się głównie na sprawach zagranicznych. Prowadził politykę imperialną i mocarstwową, którą znaczyły m.in.: interwencja w Chinach i dalsza rozbudowa floty. Po ustąpieniu z urzędu kanclerza był ambasadorem we Włoszech w latach 1914-1915.

W roku 1887 wyraził nadzieję, iż przyszły konflikt zbrojny pozwoli na wypędzenie Polaków z polskich ziem zagarniętych przez Niemcy[1].

Grób Bernharda von Bülowa

Zmarł 28 października 1929 r. Został pochowany na cmentarzu Nienstedten w Hamburgu-Nienstedten.

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Herbert A. Strauss (red.): Hostages of Modernization: Studies on Modern Antisemitism, 1870-1933/39. Berlin, 1993, s. 35
  2. a b c d e f Prince von Bülow: Memoirs. From appointment as Secretary of State for Foreign Affairs to Morocco Crisis, 1897-1903. Putnam, 1931. s. 538
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc Rangliste der Königlich Preußischen Armee und des XIII. (Königlich Württembergischen) Armeekorps für 1913.. sbc.org.pl. [dostęp 2025-03-18]. (niem.).
  4. Jørgen Pedersen: Riddere af Elefantordenen 1559-2009. Frederiksberg, Syddansk Universitetsforlag, 2009. s. 456
  5. Calendario reale per l'anno 1910. Rzym: Unione Cooperativa, 1910. s. 185
  6. Per Nordenvall: Kungliga Serafimerorden 1748-1998. Sztokholm: Kungl. Maj:ts orden, 1998
  7. Chevaliers de la Toison d'Or. antiquesatoz.com