Wikipedia

Besiekiery

wieś w województwie łódzkim

Besiekiery – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łęczyckim, w gminie Grabów.

Besiekiery
wieś
Ilustracja
Besiekiery – ruiny zamku
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

łęczycki

Gmina

Grabów

Liczba ludności (2022)

139[2]

Strefa numeracyjna

63

Kod pocztowy

99-150[3]

Tablice rejestracyjne

ELE

SIMC

0283736

Położenie na mapie gminy Grabów
Mapa konturowa gminy Grabów, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Besiekiery”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Besiekiery”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Besiekiery”
Położenie na mapie powiatu łęczyckiego
Mapa konturowa powiatu łęczyckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Besiekiery”
Ziemia52°09′06″N 18°58′16″E/52,151667 18,971111[1]
Multimedia w Wikimedia Commons


Najstarsza wzmianka o jej istnieniu pochodzi z 1232 roku. Obecną wieś założono po powstaniu styczniowym w wyniku parcelacji dóbr Besiekiery[4].

W okresie PRL-u powstało na jej terenie Zespołowe Gospodarstwo Rolne Spółdzielni Kółek Rolniczych w Grabowie[4].

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie łęczyckim województwa łęczyckiego[5]. W latach 1954-1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Besiekiery, po jej zniesieniu w gromadzie Grabów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

W latach 1843–1850 we wsi mieszkał poeta Jan Jaśkowski.

We wsi mieści się Ochotnicza Straż Pożarna[6].

Zabytki edytuj

 
Besiekiery – fosa z ruinami zamku w tle

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[7] na listę zabytków wpisany jest obiekt:

  • Ruiny zamku z ok. 1500 r. (nr rej.: 77-V-1 z 29.03.1949 oraz 66 z 1.08.1967). Zamek pierwotnie wzniesiony na siedzibę rycerską przez rodzinę Sokołowskich herbu Pomian. Został przebudowany w 1597 r., przez kardynała Andrzeja Batorego[8]- biskupa warmińskiego, a następnie w 1635 r. sprzedany Szczawińskiemu. Opuszczony po 1800 r. popadł w ruinę.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 3918
  2. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 18 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. ↑ a b Piotr Maluśkiewicz, Województwo konińskie : szkic monograficzny, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawn. Nauk, 1983, s. 115, ISBN 83-01-00534-3, OCLC 11783554
  5. ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  6. ↑ OSP Besiekiery - Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Łęczycy - Portal Gov.pl [online], Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Łęczycy [dostęp 2023-09-03] (pol.).
  7. ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-17].
  8. ↑ Jerzy A. Kostka i Roman Robaczewski, Nieznane fakty z życia Zofii Batorowej z Kostków. Materiały do biografii genealogii i historii rodu Kostków herbu Dąbrowa, praca zbiorowa pod red. Barbary Fabiszewskiej. Wyd. Stowarzyszenie Rodu Kostków, Białystok-Koszalin 2015, ISBN 978-83-927099-0-9, Zeszyt nr 3, s. 22 - 25

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Besiekiery&oldid=73133203”