Białe pustkowia
Białe pustkowia (ang. White Wilderness) – amerykański film dokumentalny z 1958 roku w reżyserii i na podstawie scenariusza Jamesa Algara.
| Gatunek |
dokumentalny |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język |
angielski |
| Czas trwania |
72 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Strona internetowa | |
Obsada edytuj
- Winston Hibler narrator
Nagrody edytuj
| Rok | Kategoria | Uwagi |
|---|---|---|
| Oscar | ||
| 1959 | Najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny (Ben Sharpsteen)[1] |
Wygrana |
| 1959 | Najlepsza muzyka w dramacie lub komedii (Oliver Wallace)[2][1] |
Nominacja |
| Złoty Niedźwiedź | ||
| 1959 | Najlepszy film dokumentalny (James Algar)[1][3] |
Wygrana |
| BAFTA | ||
| 1960 | Nagroda im. Roberta Flaherty'ego dla najlepszego filmu dokumentalnego (James Algar)[1][4] |
Nominacja |
Kontrowersje edytuj
Film miał istotny udział w popularyzacji mitu o „masowych samobójstwach” lemingów, ukazując sceny masowej migracji tych zwierząt zakończone ich stadnym rzucaniem się z urwiska do morza. W rzeczywistości sceny te zostały przez twórców sfabrykowane, co udowodniono po 24 latach. W maju 1982 r. kanadyjska telewizja CBC w cyklu The fifth estate (Piąta władza, program typu śledczego), wyemitowała film Cruel Camera (Okrutna kamera), przedstawiający okrucieństwa wobec zwierząt w przemyśle rozrywkowym[5]. W filmie wykazano, że sceny przedstawione w Białych pustkowiach były zaaranżowane: film nie był kręcony w Norwegii, lecz w kanadyjskim stanie Alberta, gdzie nie występują lemingi; sfilmowane gryzonie kupiono nad Zatoką Hudsona i przywieziono do Calgary; przedstawiona wielka migracja była jedynie zręcznym montażem wielu ujęć wciąż tych samych kilkudziesięciu zwierząt[6], zaś w kluczowej scenie „masowego samobójstwa” lemingi nie zeskakiwały z urwiska, ale były z niego zrzucane[7].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Białe pustkowia na filmweb – zakładka nagrody
- ↑ Wyniki 31. ceremonii rozdania Oscarów
- ↑ Laureaci Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie w 1959 roku
- ↑ Białe pustkowia na awards.bafta.org
- ↑ Cruel Camera. C.B.C.. [dostęp 2013-01-21]. (ang.).
- ↑ Cruel Camera. C.B.C.. [dostęp 2013-01-27]. (ang.).
- ↑ Lemingi to NIE samobójcy. „Focus”. 8, s. 104, 2009. ISSN 1234-9992. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Białe pustkowia w bazie Filmweb
- Białe pustkowia w bazie IMDb (ang.)