Biennale Sztuki Mediów Wro

(Przekierowano z Biennale Sztuki Mediów WRO)

Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów WRO (Biennale WRO) – odbywający się we Wrocławiu co dwa lata (lata nieparzyste) najstarszy i jeden z najbardziej opiniotwórczych przeglądów szeroko pojętej sztuki nowych mediów w Polsce i Europie Centralnej, skoncentrowany na zagadnieniach sztuki współczesnej w kontekście kultury i komunikacji. Organizatorem Biennale WRO jest Fundacja WRO Centrum Sztuki Mediów / Centrum Sztuki WRO.

Historia edytuj

Historia festiwalu związana jest z założoną w 1988 roku przez Piotra Krajewskiego, Violettę Kutlubasis-Krajewską i Zbigniewa Kupisza niezależną formacją Open Studio/WRO, która wraz z poszerzaniem działalności upowszechnieniowej i kuratorskiej przekształciła się w 1998 roku w Fundację WRO Centrum Sztuki Mediów.

Dyrektorem artystycznym Biennale WRO jest Piotr Krajewski, dyrektor programową Violetta Kutlubasis-Krajewska[1]. Funkcję głównego producenta kolejnych edycji pełni Zbigniew Kupisz.

Początkowo festiwal odbywał się jako Międzynarodowy Festiwal Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych (WRO), którego pierwsza edycja miała miejsce się w 1989 roku, prezentując realizacje audiowizualne w sztuce wideo, sztuce komputerowej, instalacjach i performance. W 1993 roku festiwal przekształcił się w biennale, a jego nazwa została uzupełniona o podtytuł Biennale Sztuki Nowych Mediów. Od 1995 roku regularnie odbywa się jako Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów WRO, a obszar zainteresowań organizatorów został wzbogacony o nowe strategie cyfrowej komunikacji artystycznej[2].

Zakres i tematyka edytuj

Biennale WRO konsekwentnie przedstawia rozwój i procesy zmian w aktualnej sztuce, powstającej z wykorzystaniem i w odniesieniu do mediów elektronicznych i nowych narzędzi komunikacji.

Przegląd projektów zgłoszonych w ramach otwartego naboru jest swoistym résumé aktualnych praktyk artystycznych w dziedzinie sztuki mediów, stawiając pytanie o rolę artysty wobec przenikania się kultury wysokiej i kultury popularnej, światowej i lokalnej, komercyjnej i niezależnej. Akcentuje rolę indywidualnych postaw artystycznych w obliczu globalnych tendencji.

Wydarzenia Biennale dominują życie kulturalne Wrocławia odbywając się każdorazowo w kilkunastu głównych lokalizacjach, jak m.in. Centrum Sztuki WRO, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Narodowe Forum Muzyki czy Instytut Grotowskiego oraz inne ciekawe, adaptowane do prezentacji sztuki obiekty na terenie miasta, jak np. Pasaż Pokoyhof, Pałac Ballestremów czy Biblioteka Uniwersytecka.

Edycje i laureaci edytuj

Edycja Nazwa Laureat
1. Międzynarodowy Festiwal Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych WRO 89

4–10 grudnia 1989

I nagroda (ex aequo)
Menagerie, Cecile Babiole (FR, 1986)
Dokąd prowadzi ta droga, Jan Brzuszek (PL, 1989)
II nagroda (ex aequo)
Raj 69, Mirosław Koch (PL)
O, Rafał Bogusławski(PL)
III nagroda
Drehmoment, Hanno Baethe (RFN)

2. Międzynarodowy Festiwal Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych WRO 90

3–9 grudnia 1990

I nagroda

De la mano, Stefaan Decostere (BE, 1989)
II nagroda
The Theorist, Mans Wrange (SE, 1989)
III nagroda
Stehen ist nichtumfallen, Marcel Odenbach (RFN, 1989)

3. Międzynarodowy Festiwal Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych WRO 91

4–8 grudnia 1991

I nagroda

Bright box, Volker Schreiner (DE, 1990)

4. Międzynarodowy Festiwal Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych WRO 93 / Biennale Sztuki Nowych Mediów

5–8 maja 1993

I nagroda

Tractatus, Peter Forgacs i Tibor Szemzö (Węgry, 1992)
II nagroda (ex aequo)
Open up, Volker Schreiner (DE, 1991)
Barricades, Istvan Kantor (CA, 1992)
III nagroda
Ex memoriam, Beriou (FR, 1992)

5. Międzynarodowy Festiwal Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych WRO 95 / Biennale Sztuki Nowych Mediów

3–7 maja 1995

I nagroda – ex aequo

Videovoid the trailer, David Larcher (UK, 1995)
Beta Nassau, Piotr Wyrzykowski (PL, 1993)

6. Międzynarodowy Festiwal Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych WRO 97 / Biennale Sztuki Mediów

30 kwietnia – 4 maja 1997

I nagroda

Text Videovoid, David Larcher (UK, 1996)
II nagroda (ex aequo)
Scale, Irit Batsry (IL/USA, 1995)
Amen, Nineveh, Istvan Kantor aka Monty Cantsin (CA, 1997)
Watch me, Piotr Wyrzykowski (PL, 1996)

7. Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów WRO 99 – Siła Taśmy

28 kwietnia – 2 maja 1999

I nagroda

I live you, Yonatan Vinitski (IL, 1998)
II nagroda
Potopia, Andrzej K. Urbański (PL, 1998/99)
III nagroda (ex aequo)
Couple, Hanspeter Ammann (CH, 1998)
Stand by your man, Stefan St-Laurent (CA, 1998)

8. WRO2000@kultura

Konferencja Mediacja/Medializacja
20 listopada – 10 grudnia 2000

Edycji specjalnej w 2000 r. nie towarzyszył konkurs
9. Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów WRO 01 – Ekrany

1–6 maja 2001

I nagroda (ex aequo)

Heroes, Oliver Pietsch (DE, 2000)
Dragon, Anita Sarosi (HU, 1999)
II nagroda
Gemini, Andreas Gedin (SE, 2000)
III nagroda
Rewind, [n:ja] (AT, 2000)

10. Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów WRO 03 – Globalica

30 kwietnia – 4 maja 2003

I nagroda (ex aequo)

To Box, Jan Poppenhagen (DE, 2003)
I am a Boyband, Benny Nemerofsky Ramsay (CA, 2002)

11. Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów WRO 05

11–15 maja 2005

I nagroda

Cultural quarter, Mike Stubbs (UK, 2003)
II nagroda
ResonanCITY, Sara Kolster i Derek Holzer (NL, 2004)
III nagroda (ex aequo)
Chamanic Interferences, Brian Mackern (UY, 2004)
Counter, Volker Schreiner (DE, 2004)

12. Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów WRO 07

16–20 maja 2007

I nagroda

Negai wo hiku, Aki Nakazawa (JP, 2006)
II nagroda
28 Years in the Implicate Order (USA, 2005)
III nagroda (ex aequo)
incite/, Kera Nagel & Andre Aspelmeier (DE, 2004-2006)

13. Międzynarodowe Biennale Sztuki Mediów WRO 09 – Expanded City

Edycja jubileuszowa w 20-lecie istnienia festiwalu
5–10 maja 2009

I nagroda

Hopeless Land, Wei Liu (CN, 2008)
wyróżnienia
Sine (digital/analog converter), Juliana Borinski (BR/DE), Pierre-Laurent Cassière (FR, 2008)
Plot Point, Nicolas Provost (BE, 2007)
(The Never Ending) Operetta, Istvan Kantor (CA, 2008)

14. Biennale Sztuki Mediów WRO 2011 – Alternative Now

Wydarzenia otwarcia 10–15 maja 2011
Wystawy do września 2011

I nagroda – ex aequo

Mirrorbox, Megan Daalder (USA)
Tele-present-water, David Bowen (USA)
Dualicities and Beyond, incite/ – Kera Nagel + André Aspelmeier (DE)
Nagroda Krytyków i Wydawców Prasy Artystycznej
Morfologia matematyczna w teledetekcji, Igor Krenz (PL)
Nagroda Publiczności
Cycles, Daniel Bisig, Tatsuo Unemi (CH/JP)

15. Biennale Sztuki Mediów WRO 2013 – Pioneering Values

Wydarzenia otwarcia 8–12 maja 2013
Wystawy do września 2013

Nagroda główna – ex aequo

Touchy, Eric Siu (HK)

The Pixelated Revolution, Rabih Mroué (LB)
Nagroda Krytyków i Wydawców Prasy Artystycznej
Crystal City, Wu Chi-tsung (TW)
Wyróżnienie specjalne
Festin, Wojtek Doroszuk (PL)

16. Biennale Sztuki Mediów WRO 2015 – Test Exposure

Wydarzenia otwarcia 13–17 maja 2015
Wystawy do końca 2015 roku

Nagroda główna – ex aequo

Big Dipper, Michael Candy (AU)

Kochanka, Agata Kus (PL)

Nagroda Krytyków i Wydawców Prasy Artystycznej
Symbiotyczność tworzenia

Jarosław Czarnecki aka Elvin Flamingo (PL)

17. Biennale Sztuki Mediów WRO 2017 – Draft Systems

Wydarzenia otwarcia 17–21 maja 2017
Wystawy do końca 2017 roku

Nagroda główna

My – Wspólny organizm

Elvin Flamingo (PL) + Infer – Radosław Deruba (PL) + Patryk Chyliński (PL)

Nagroda Krytyków i Wydawców Prasy Artystycznej
Cyjanometr. Pomnik niebieskości nieba

Martin Bricelj Baraga (SI)

Wyróżnienia specjalne
Instytut dla żywych rzeczy, Diana Lelonek (PL)
brouillard #19, Alexandre Larose (CA)
Border Mover, Nika Oblak & Primož Novak (SI)

Edycje specjalne edytuj

Między poszczególnymi edycjami WRO odbywały się związane z festiwalem wydarzenia specjalne, m.in. zorganizowany w 1994 i 1996 roku Monitor Polski (krajowa wersja Biennale) czy przegląd Ekspresja mediów w roku 1998. Podczas specjalnej edycji milenijnej w 2000 roku odbyła się wystawa i międzynarodowa konferencja, w której udział wzięli m.in. Derrick de Kerckhove, Siegfried Zielinski, Machiko Kusahara, Erkki Huhtamo, Andreas Broeckmann, Monika Fleischmann, Roy Ascott, Nina Czegledy, Marek Hołyński, Herbert W. Franke, Yoshiyuki Abe, Gerfired Stocker, Jill Scott i Perry Hoberman.

Wydarzenia pozakonkursowe – projekty kuratorskie edytuj

Części pozakonkursowe Biennale WRO – wystawy tematyczne, pokazy tematyczne i retrospektywne, performansy, koncerty, konferencje i sympozja – programowane przy współpracy z czołowymi centrami sztuki współczesnej z Europy i świata. Dopełniają one obraz aktualnej sztuki tworzonej w kontekście technologii, akcentując te zagadnienia i zjawiska, które przekształcają paradygmat kultury współczesnej.

WRO On Tour edytuj

Koncepcja projektu WRO On Tour jako naturalnego przedłużenia Biennale WRO towarzyszyła festiwalowi od samego początku. Podczas specjalnie opracowanego programu WRO On Tour, w ramach pokazów, wykładów i projekcji, prezentowane są nagrodzone i najciekawsze z prac konkursowych kolejnych edycji WRO. Pokazy odbywają się w instytucjach sztuki oraz placówkach edukacyjnych na całym świecie[3].

Przypisy edytuj

  1. Wyborcza.pl [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2018-04-19].
  2. Archiwum Biennale WRO [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 20 czerwca 2016 [dostęp 2019-01-09].
  3. WRO on Tour [online], WRO 2017, 6 maja 2017 [dostęp 2019-01-09].

Linki zewnętrzne edytuj