Bieriozowo

Bieriozowo (ros. Берёзово) – osiedle typu miejskiego w Rosji, w Chanty-Mansyjskim Okręgu Autonomicznym – Jugrze, ośrodek administracyjny Rejonu Bieriozowskiego.

Bieriozowo

Берёзово

Herb flaga Bieriozowa↗
Państwo	Rosja
Okręg autonomiczny	Chanty-Mansyjski Okręg Autonomiczny – Jugra
Data założenia	1593
Populacja (2010) • liczba ludności	7287
Nr kierunkowy	+7 34674
Kod pocztowy	628 140
Tablice rejestracyjne	86
Położenie na mapie Chanty-Mansyjskiego Okręgu Autonomicznego – Jugry Bieriozowo
Położenie na mapie Rosji Bieriozowo
63°56′N 65°03′E
Strona internetowa

Miasto leży nad Sośwą Północną, ok. 42 km od jej ujścia do Obu.

Ludność

Miasto liczy 7081 mieszkańców (stan na 1 stycznia 2010 r. Większość populacji stanowią Rosjanie i inni europejscy osadnicy; niewielką grupę stanowią też rdzenni mieszkańcy okręgu – Chantowie i Mansowie.

Historia

Bieriozowo zostało założone jako pierwsze rosyjskie osiedle na terenach obecnego Chanty-Mansyjskiego Okręgu Autonomicznego – Jugry w 1593 r., na miejscu starego chantyjskiego grodu Suhmut-Wasz, inaczej zwanego Chal-Usz co w przekładzie oznacza "brzozowy gródek". Początkowo miasto nosiło nazwę Bieriozow (ros. Берёзов) i było ufortyfikowaną osadą położoną 1100 km na północ od najbliższego innego rosyjskiego punktu osadniczego w zachodniej Syberii – Tobolska.

Miasto przez długi czas było miejscem zesłań politycznych. W 1729 r. zmarł tutaj dawny faworyt cara Piotra I, a następnie carycy Katarzyny I – książę Aleksandr Mienszykow, zesłany do Bieriezowa przez ich następcę, zaś w 1730 r. uwięziono tu wraz z rodziną księcia Aleksieja Dołgorukowa, brata-bliźniaka Wasilija Dołorukowa. Także w Bieriozowie zmarł w 1747 r. zesłany tu 5 lat wcześniej wraz z żoną generał Andriej Ostermann. W XIX w. do Bieriezowa zsyłano m.in. dekabrystów, zaś w XX w. – rewolucjonistów.

W latach 1719 i 1808 miasto spłonęło doszczętnie w wyniku pożaru, zaś pożar z 1887 r. zniszczył znaczną część osady.

Zobacz też

• Chanty-Mansyjski Okręg Autonomiczny - Jugra
• Rejon bieriozowski