Birger Persson[1] (lub Petersson[2][3]), pan na Finsta (zm. 1327) – szwedzki możnowładca, rycerz, członek rady królewskiej (szw. riksrådet), lagman Upplandu, ojciec św. Brygidy Szwedzkiej.

Birger Persson wraz z żoną Ingeborgą Bengtsdotter – w otoczeniu swoich dzieci, 3 synów i 4 córek. Pierwsza córka od dołu to św. Brygida. Nagrobek z katedry w Uppsali

Pochodził z rodu Finstaätten. Prawdopodobnie[3] syn Pettera Israelssona Starszego (szw. Petter Israelsson den äldre) (wzmiankowanego w latach 1269–1274, wzmiankowanego jako już zmarły w 1280)[2].

Pierwsze małżeństwo z Kristiną Johansdotter (z rodu Elofssönernas ätt), (zm. 1293). Z tego małżeństwa nie miał dzieci[2].

Drugie małżeństwo z Ingeborgą Bengtsdotter (zm. 1314)[3] z rodu Folkungów (szw. Folkungaättens lagmansgren), z tego małżeństwa troje dzieci dożyło dorosłości: Israel Birgersson (zm. 1351)[3] (rycerz, członek rady królewskiej i lagman Upplandu), Katarina Birgersdotter i Birgitta Birgersdotter (św. Brygida Szwedzka)[2][3].

W 1295 wspomniany jako lagman Tiundalandu[1][3] (był ostatnim lagmanem Tiundalandu, po wejściu w życie Upplandslagen kraina ta weszła w skład Upplandu). Wspólnie z Andersem Andem stał na czele komisji, która opracowała zbiór praw (szw. Upplandslagen) dla nowo utworzonej krainy Uppland (w jej skład weszły krainy Tiundaland, Attundaland i Fjärdhundraland)[4]. Po wejściu w życie Upplandslagen na przełomie 1296 i 1297[4] został pierwszym lagmanem Upplandu. Był nim do swej śmierci z przerwą w latach 1316–1318. Używał łacińskiego tytułu legifer Uplandiarum[3].

W walkach pomiędzy królem Birgerem I Magnussonem, a jego braćmi Erykiem i Waldemarem był początkowo wierny królowi, nie jest jasne czy brał wtedy udział w walkach, a po śmierci Torgilsa Knutssona w 1306 roku stanął po stronie Eryka i Waldemara[3].

1321-1322 odbył pielgrzymkę do Awinionu i Santiago de Compostela[1][3].

W chwili śmierci był jednym z najbogatszych możnowładców Szwecji[3].

Wraz z drugą żoną Ingeborgą pochowany jest w katedrze w Uppsali, ich nagrobek wykonany w Tournai jest jednym z najstarszych w katedrze[5].

Przypisy edytuj

  1. a b c Nationalencyklopedin, tom 2, Höganäs: Bokförlaget Bra Böcker, 1990, s. 589 (szw.).
  2. a b c d Bengt Hildebrand, Finstaätten, [w:] Svenskt biografiskt lexikon [online] [dostęp 2016-12-16].
  3. a b c d e f g h i j Yngve Brilioth, Birger Petersson, [w:] Svenskt biografiskt lexikon [online] [dostęp 2017-01-08].
  4. a b Gunilla Tegengren: Sverige och Nordlanden. Förvaltning och nordlig expansion, 1250-1550. Avhandling för filosofie doktorsexamen i historia. Umeå: Göteborgs universitet, 2015, s. 64–66. ISBN 978-91-628-9494-8. [dostęp 2017-01-08]. (szw.).
  5. Karl G. Fredriksson, Lilian Fredriksson, Lars-Åke Skagegård: Pärlor och märkvärdigheter i Uppsala. Stockholm: Publit, 2016, s. 10–12. ISBN 978-91-983246-0-0.