Biskup Ostii − (urząd kościelny) biskup jednej z tzw. siedmiu diecezji suburbikarnych[1] (Diecezja Ostii).

W pierwszym tysiącleciu biskupi Ostii zajmowali pierwsze miejsce wśród biskupów rzymskiej prowincji kościelnej. Mieli prawo do noszenia paliusza, a do ich zadań należało udzielanie sakry biskupiej nowemu papieżowi. Od VIII wieku biskupi Ostii są zaliczani do grona kardynałów (tzw. kardynałów-biskupów). Od XVI wieku diecezja ta jest zwyczajowo przypisana do funkcji dziekana Kolegium Kardynałów, co zostało formalnie usankcjonowane przez papieży Piusa X w 1914 i Pawła VI w 1965. Od 1966 zarząd tą diecezją podlega Wikariatowi Rzymskiemu. Dziekan Kolegium Kardynalskiego jest jedynie jej biskupem tytularnym.

Od 1060 biskupi Ostii byli jednocześnie administratorami diecezji Velletri. Połączenie tych dwóch diecezji ostatecznie potwierdził papież Eugeniusz III, a około 1180 kardynałowie biskupi Ostii zaczęli używać podwójnego tytułu biskup Ostia e Velletri. Diecezje te ponownie rozdzielono w 1914.

Kardynałowie-biskupi Ostii edytuj

1914 − rozdzielenie diecezji Velletri od Ostii

1966 − na mocy decyzji Pawła VI kardynał biskup Ostii staje się jedynie tytularnym biskupem tej diecezji, podczas gdy rzeczywista jurysdykcja przechodzi w ręce Wikariatu Rzymskiego

Przypisy edytuj

  1. Pozostałe sześć to Porto-Santa Rufina, Albano, Frascati, Palestrina, Sabina-Poggio Mirteto i Velletri-Segni

Bibliografia edytuj

  • Rudolf Hüls, Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130, Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom 1977
  • Johannes M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalskollegiums von 1130-1181, Berlin 1912
  • Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984
  • Konrad Eubel, Hierarchia Catholica Medii Aevi, vol. I-VI, 1913
  • S. Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church