Bitwa pod Bornhöved

Bitwa pod Bornhöved – starcie zbrojne, które miało miejsce dnia 22 lipca 1227 r. w trakcie walk niemiecko-duńskich o Szlezwik. Bitwa zakończyła się zwycięstwem sił koalicyjnych miast niemieckich.

Bitwa pod Bornhöved

bitwa pod Bornhöved na ilustracji z XIV-wiecznej kroniki
Czas	22 lipca 1227
Miejsce	Bornhöved, Szlezwik-Holsztyn
Terytorium	Niemcy
Wynik	zwycięstwo wojsk niemieckich
Strony konfliktu
Dania Szwecja Szlezwik-Holsztyn Brema Dithmarschen Lubeka Hamburg Mecklenburg Ratzeburg
Dowódcy
Waldemar II Adolf IV
Siły
3 000 rycerstwa, 5 000 piechoty, 5 000 landsknechtów, 1 000 łuczników szwedzkich 3 000 rycerstwa, 5 000 piechoty, 4 000 landsknechtów, 1 000 chłopów
Straty
6 000 zabitych, 2 000 rannych 3 000 zabitych, 1 000 rannych
Położenie na mapie Niemiec miejsce bitwy
54°04′N 10°12′E

W roku 1227 król Danii Waldemar II Zwycięski zamierzał dokonać inwazji na północne Niemcy. Dnia 22 lipca 1227 roku pod Bornhöved zagrodziła mu drogę armia koalicyjna złożona z wojsk arcybiskupa Bremy Gerarda II oraz miast Lubeki i Hamburga. Połączoną armią niemiecką dowodził hrabia holsztyński Adolf IV. Bitwa zakończyła się porażką Duńczyków, którzy musieli wyrzec się swych ambitnych planów.

Wojska niemieckie składały się z 2000 rycerzy, 1000 lekkich rycerzy, 5000 piechoty, 3000-4000 landsknechtów i łuczników. Wojska duńskie: 3000 rycerzy, 5000 piechoty, 5000 landsknechtów i 1000 łuczników ze Szwecji. Ponadto przed bitwą na stronę książąt niemieckich przeszło około 1000 chłopów z Dithmarschen.

W bitwie Niemcy stracili 3 000 ludzi, a około 1 000 zostało rannych. Duńczycy stracili 6 000 ludzi i około 2 000 rannych.

Bibliografia

• Sir Andrew Halliday Annals of the House of Hannover, v.2, London, 1826.

Północna Europa 1219 - posiadłości duńskie na żółto

Lokalizacja bitwy