Bitwa pod Dobrą (1770)
Bitwa pod Dobrą – bitwa stoczona 23 stycznia 1770 roku w czasie konfederacji barskiej pod Dobrą[1].
| konfederacja barska | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
przegrana konfederatów | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1771 r.  | |||
 51°54′58,44″N 18°36′55,30″E/51,916233 18,615361
| |||
Próbujące przebić się do Wielkopolski zgrupowanie wojsk konfederackich pod dowództwem marszałka lubelskiego[2] Adama Szaniawskiego, mając przewagę liczebną zastąpiło drogę korpusowi wojsk rosyjskich płk Iwana Drewicza[3]. Rosjanie oparci o przedpole miasta, wykorzystali złe rozpoznanie Polaków, którzy uderzyli w silnie bronione prawe skrzydło wojsk carskich. Jednocześnie załamał się atak prawego skrzydła wojsk konfederackich, które uległy tam rozproszeniu. Wzmocnienie polskiego prawego skrzydła doprowadziło w końcu do obejścia skrzydła lewego przez wojska rosyjskie co spowodowało całkowitą klęskę.
Sam Szaniawski został ciężko ranny, do niewoli dostało się wielu marszałków konfederackich. W ręce wroga wpadły wszystkie armaty.
Klęska ta spowodowała rozformowanie części oddziałów konfederackich, część konfederatów uszła na Śląsk Cieszyński.
Przypisy edytuj
- ↑ Mała Encyklopedia Wojskowa. A-J. Warszawa 1967, s. 114.
- ↑ Henryk P. Kosk, Generalicja polska t. II, Pruszków 2001, s. 199.
- ↑ Joachim Lelewel, Polska dzieje i rzeczy jej: Panowanie króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego, t. VI, Poznań 1859, s. 46, 56.
Bibliografia edytuj
- Władysław Konopczyński, Konfederacja barska, (1936-1938) ISBN 83-85218-07-6 (t. 1), s. 300-303.
- Wacław Szczygielski, Konfederacja barska w Wielkopolsce 1768-1770, Warszawa 1970.