Bitwa pod Himsem (1281)

Bitwa pod Himsem – starcie zbrojne, które miało miejsce 29 października 1281. Była to bitwa pomiędzy armią mongolskich Ilchanidów pod dowództwem Mongkego Temura i sprzymierzonymi chrześcijanami, a armią sułtana mameluków Kalawuna.

II bitwa pod Himsem
Walki mameluków z Mongołami
Ilustracja
II bitwa pod Homs
Czas

29 października 1281

Miejsce

Hims

Terytorium

Syria

Wynik

zwycięstwo mameluków

Strony konfliktu
Ilchanidzi Egipt mameluków
Dowódcy
Mengu Timur Kalawun
Siły
50 000 Mongołów + 30 000 sprzymierzeńców (Armeńczycy, Gruzini, Anatolijczycy) kilkadziesiąt tysięcy
Straty
wysokie nieznane
Położenie na mapie Syrii
Mapa konturowa Syrii, po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
34°43′23,47″N 36°42′52,06″E/34,723185 36,714462

29 października 1281 roku obie armie spotkały się pod Himsem. Dowództwo nad centrum armii mongolskiej sprawował Temur, na lewej flance stali inni książęta mongolscy, a na prawej stanowiska zajęły posiłkowe oddziały gruzińskie, a także król Małej Armenii Leon III i joannici. Prawym skrzydłem muzułmanów dowodził Al-Mansur Muhammad, Kalawun dowodził natomiast centrum składającym się z wojsk egipskich i oddziałów damasceńskich. Lewą flankę zajęły wojska północnosyryjskie i turkmeńskie.

Bitwa rozpoczęła się pogromem Mongołów na lewym skrzydle chrześcijan. Po utracie kontaktu z centrum, siły mongolskie zachwiały się na całej linii. W jednej z szarż ranny został Temur, który wydał rozkaz odwrotu. Leon armeński odcięty od sił mongolskich za cenę ogromnych strat przebił się na północ. Muzułmanie jednak nie podjęli pościgu, gdyż sami również ponieśli duże straty. Mongołowie wycofali się poza rzekę Eufrat, która odtąd stanowiła granicę pomiędzy dwoma mocarstwami – sułtanatem mameluków i państwem ilchanów.

Bibliografia edytuj