Bitwa pod Legnicą (1634)
Bitwa pod Legnicą (również: bitwa pod Lipcami, bitwa pod Ulesiem) – starcie zbrojne, które miało miejsce 13 maja 1634 w czasie wojny trzydziestoletniej, pomiędzy wojskami saskimi pod dowództwem Johanna Georga von Arnima, a wojskami cesarskimi Fryderyka II Habsburga dowodzonymi przez generała Hieronima Colloredo, jednego z czołowych dowódców armii cesarskiej na frontach wojny trzydziestoletniej[1].
| wojna trzydziestoletnia | |||
 Bitwa pod Legnicą (1634) na grafice z Theatrum Europaeum | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna | |||
| Wynik |
zwycięstwo saskie | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
W bitwie po stronie wojsk saskich walczyło 8 regimentów kawalerii i 5 regimentów piechoty[1]. Po stronie wojsk cesarskich walczyło 13 regimentów jazdy i 3 regimenty piechoty[1].
W wyniku bitwy wojska cesarskie poniosły klęskę[1].
Straty wojsk cesarskich wyniosły 4000 zabitych i 1400 jeńców wojennych[1]. Po stronie saskiej zginęło lub zostało rannych 1000 osób[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Eugeniusz Gronostaj: Jelenia Góra w okresie wojny trzydziestoletniej. Jelenia Góra: Książnica Karkonoska, 2014, s. 12. [dostęp 2018-11-27].