Blok Flamandzki
Blok Flamandzki (niderl. Vlaams Blok, VB) – belgijska niderlandzkojęzyczna partia polityczna o profilu skrajnie nacjonalistycznym. Funkcjonowała w latach 1979–2004[1].
| Państwo | |
|---|---|
| Data założenia |
1979 |
| Data rozwiązania |
2004 |
| Ideologia polityczna |
Historia
edytujUgrupowanie założyli działacze skupieni wokół Karela Dillena. W drugiej połowie lat 70. wystąpił z Unii Ludowej w proteście przeciw podpisaniu przez tę partię porozumienia z rządem traktowanej przez niego jako sztuczny twór Belgii[2]. Założył w 1977 Flamandzką Partię Narodową, która rok później w koalicji z Flamandzką Partią Ludową wystartowała w wyborach parlamentarnych jako koalicja Blok Flamandzki. Tę ostatnią nazwę jego formacja przejęła w 1979. Blokiem Flamandzkim Karel Dillen kierował nieprzerwanie do 1996, kiedy to ustąpił na rzecz Franka Vanhecke[1].
Blok Flamandzki początkowo uzyskiwał wyniki wyborcze na poziomie poniżej 2%. Dopiero na początku lat 90. zaczął zyskiwać na popularności, w 2003 po raz pierwszy w skali kraju przekroczył 10% głosów. Jego sukcesy wyborcze doprowadziły do marginalizacji Unii Ludowej. Partia głosiła hasła nacjonalistyczne, opowiadała się za oderwaniem Regionu Flamandzkiego od Belgii. W 2004 zajęła drugie miejsce w wyborach do Parlamentu Flamandzkiego z poparciem we Flandrii na poziomie 24,2%[3], ustępując jedynie chadekom. Od lat 80. pozostałe partie wykluczały możliwość negocjacji koalicyjnych z Blokiem Flamandzkim, działając na zasadzie tzw. kordonu sanitarnego[4].
W tym samym roku ugrupowanie zostało przez sąd najwyższy prawomocnie uznane za rasistowskie i ksenofobiczne, a tym samym działające z naruszeniem prawa. Decyzja ta oznaczała rozwiązanie partii[5]. Jego działacze niezwłocznie założyli formację o nazwie Interes Flamandzki, która stała się faktycznym sukcesorem Bloku Flamandzkiego[1].
Wyniki wyborcze
edytujWybory do Izby Reprezentantów[6]:
- 1978: 1,4% głosów, 1 mandat
- 1981: 1,1% głosów, 1 mandat
- 1985: 1,4% głosów, 1 mandat
- 1987: 1,9% głosów, 2 mandaty
- 1991: 6,6% głosów, 12 mandatów
- 1995: 7,8% głosów, 11 mandatów
- 1999: 9,9% głosów, 15 mandatów
- 2003: 11,6% głosów, 18 mandatów
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Leaders of Belgium. terra.es. [dostęp 2011-03-16]. (ang.).
- ↑ Jacek Bartyzel: Karel Dillen. legitymizm.org. [dostęp 2011-03-16].
- ↑ Parties and Elections in Europe: Flanders. parties-and-elections.eu. [dostęp 2011-03-16]. (ang.).
- ↑ Hilde Coffé. The adaptation of the extreme right's discourse: the case of the Vlaams Blok. „Ethical Perspectives”. Nr 2, 2005. [dostęp 2022-04-11]. (ang.).
- ↑ Court rules Vlaams Blok is racist. bbc.co.uk, 9 listopada 2004. [dostęp 2011-03-16]. (ang.).
- ↑ Parties and Elections in Europe: Belgium. parties-and-elections.eu. [dostęp 2011-03-16]. (ang.).