Blok Quebecki

Blok Quebecki
Bloc Québécois
Państwo	Kanada
Lider	Yves-François Blanchet
Data założenia	15 czerwca 1991
Ideologia polityczna	socjaldemokracja, nacjonalizm, regionalizm, republikanizm
Poglądy gospodarcze	socjaldemokracja
Liczba członków	19 tys. (2014)
Młodzieżówka	Forum jeunesse du Bloc Québécois
Barwy	niebieski
Obecni posłowie	32/338;
Obecni senatorowie	0/105;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Blok Quebecki (fr. Bloc Québécois) – partia polityczna działająca w Kanadzie na poziomie federalnym, a mająca swoją bazę w prowincji Quebec. Najważniejszym elementem programu partii jest dążenie do uzyskania niepodległości Quebecu^[2]. Celami doraźnymi jest reprezentowanie Quebecu i frankofonii kanadyjskiej w parlamencie federalnym. Ideologia i założenia programowe partii zbliżają ją do socjaldemokracji.

Historia edytuj

Przed powstaniem BQ istniały próby powołania wyłącznej reprezentacji interesów Quebecu w poza nim angielskojęzycznej Kanadzie. Już w 1941 powstał Bloc Populaire, lecz poza jednorazowym sukcesem w 1944, kiedy to partia wprowadziła do parlamentu 4 posłów, nie zapisała się niczym w historii.

Idea, i jak powszechnie uważano w Quebecu, paląca potrzeba własnej reprezentacji w Ottawie, powróciła po tzw. kryzysie październikowym. Próby powołania partii federalnej reprezentującej wyłącznie Quebec początkowo nie powiodła się. Powstałe w siedemdziesiątych i osiemdziesiątych Union populaire i Nacjonalistyczna Partia Quebecu czekał efemeryczny żywot.

Blok Quebecu powstał w 1990 przez secesje części frankofońskich członków klubów parlamentarnych partii konserwatywnej i liberalnej. Początkowo deputowani ci stworzyli nieformalna grupę, lecz w czasie negocjacji porozumienia z Meech Lake zaczęli występować jaka niezależna partia na poziomie federalnym. Pierwszym liderem Bloku został Lucien Bouchard, poprzednio był ministrem ochrony środowiska w konserwatywnym rządzie. W pierwszych wyborach, w których BQ wystąpił jako niezależna partia, zdobył aż 54% głosów frankofońskich, zajmując fotele oficjalnej opozycji. Po upadku porozumienia konstytucyjnego, Bloc, wraz z siostrzaną, działającą na poziomie prowincjonalnym Partią Quebecu, doprowadził do rozpisania referendum na temat niezależności Quebecu. Secesjoniści zostali pokonani w tym referendum niewielkim marginesem głosów. Po przegranym referendum Bouchard zastąpił odchodzącego Jacques’a Parizeau na stanowisku lidera Partii Quebecu, a zarazem premiera Quebecu, zgodnie z zasadami systemu westminsterskiego. Nowym przewodniczącym partii został Michel Gauthier. Po przegranym referendum i pewnej normalizacji sytuacji w Quebecu partia straciła nieco na popularności, ciągle pozostając jednak trzecią siłą federalną w Kanadzie.

Liderzy edytuj

Lucien Bouchard 25 czerwca 1990 – 15 stycznia 1996
Gilles Duceppe 16 stycznia 1996 – 16 lutego 1996 (tymczasowy przewodniczący)
Michel Gauthier 17 lutego 1996 – 4 marca 1997
Gilles Duceppe 15 marca 1997 – 2 maja 2011
wakat 2 maja 2011 – 11 grudnia 2011
Daniel Paillé 11 grudnia 2011 – 16 grudnia 2013
Mario Beaulieu 14 czerwca 2014 – 10 czerwca 2015
Gilles Duceppe 10 czerwca 2015 – 22 października 2015
Rhéal Fortin 22 października 2015 – 18 marca 2017 (tymczasowy przewodniczący)
Martine Ouellet 19 marca 2017 – 11 czerwca 2018
Mario Beaulieu 13 czerwca 2018 – 17 stycznia 2019 (tymczasowy przewodniczący)
Yves-François Blanchet 17 stycznia 2019 – teraz

Wybory edytuj

Wybory	liczba mandatów	liczba głosów	% (cała Kanada)	% (Quebec)
1993	54/295	1 835 784	13,52	49
1997	44/301	1 385 821	10,67	38
2000	38/301	1 377 820	10,72	40
2004	54/308	1 672 874	12,40	49
2006	51/308	1 553 201	10,48	42
2008	49/308	1 379 565	9,98	38,1
2011	4/338	889 788	6,04	23,4
2015	10/338	818,652	4,7	19,3

Przypisy edytuj

↑ Don Macpherson: Don Macpherson: Bloc Québécois’s woes bode ill for sovereignty movement. [dostęp 2014-08-27]. (ang.).
↑ Blok Quebecki, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-03-31] .

[1] Don Macpherson: Don Macpherson: Bloc Québécois’s woes bode ill for sovereignty movement. [dostęp 2014-08-27]. (ang.).

[2] Blok Quebecki, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-03-31] .

[2]

[1]