Blok budowlany
Blok budowlany (także: kwartał międzyuliczny[1]) – określony teren miejski[1] przeznaczony pod zabudowę, ograniczony z wszystkich stron ulicami i nieprzecięty wewnątrz liniami ulic o charakterze tranzytowym (przelotowym)[2].
Najczęściej pojedynczy blok zabudowy ma powierzchnię od 4 do 10 hektarów. Bloki zabudowy mogą być jednorodne (np. mieszkaniowe lub przemysłowe), ale mogą również mieć charakter mieszany. Blok może być terenem zabudowywanym kompleksowo, albo może być podzielony na mniejsze działki, zabudowywane indywidualnie[2]. Najczęściej blok zabudowy otoczony jest pierścieniem okazalszych budynków frontowych, za którymi znajduje się mozaika podwórek, oficyn i mniejszych obiektów[1].
Blok zabudowy w kształcie prostokąta stanowi wygodną w zagospodarowaniu parcelę. Można w jego obrębie stworzyć przejrzysty plan i zwarty, rytmicznie ujęty układ, przy zastosowaniu kolejnych, sąsiadujących, podobnych kwartałów[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Lech Wojtas, Próba waloryzacji śródmieść miast tworzonych na przełomie XIX i XX wieku (na przykładzie miast górnośląskich), w: Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, nr 19/1992, s.69
- ↑ a b Konstanty Kokozow, Podstawy projektowania architektonicznego, PWSZ, Warszawa, 1968, s.21
- ↑ Ernestyna Szpakowska, Charakterystyka kompozycji wybranych przykładów miast idealnych motywowanych wizją społeczną, część II, Politechnika Krakowska, Wydział Architektury, Katedra Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej, s.288