Bloki mieszkalne przy pl. Grunwaldzkim 1-2 i 3-4 w Szczecinie
Bloki mieszkalne przy pl. Grunwaldzkim 1-2 i 3-4 – dwa modernistyczne bloki mieszkalne wznoszące się na placu Grunwaldzkim, na obszarze szczecińskiego osiedla Centrum, w dzielnicy Śródmieście. Budynki wyróżnione tytułem „Mistera Szczecina” w 1965 r.[1]
 Widok na bloki ze środka pl. Grunwaldzkiego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
pl. Grunwaldzki 1-2 i 3-4 |
| Typ budynku |
blok mieszkalny |
| Styl architektoniczny |
modernizm |
| Architekt | |
| Kondygnacje |
9 |
| Rozpoczęcie budowy |
1963 |
| Ukończenie budowy |
1965 |
Położenie na mapie Szczecina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
| 53,43328°N 14,54906°E/53,433280 14,549060 | |
Historia edytuj
Dwa bliźniacze bloki mieszkalne – jeden na narożniku ulicy Rayskiego z ulicą Śląską, drugi na narożniku ulicy Rayskiego i ulicy Piłsudskiego – zwrócone fasadami frontowymi ku placowi Grunwaldzkiemu, zbudowano w latach 1963–1965[1] na miejscu kamienic zniszczonych wskutek bombardowań Szczecina w czasie II wojny światowej[2]. Projekt bloków wykonał szczeciński architekt Tadeusz Ostrowski[1].
Bardzo podobny blok wybudowano w 1971 r. przy ul. Bazarowej 26-28[3][4]. Brak jest jednak danych o tym, czy autorem projektu także był Tadeusz Ostrowski.
Opis edytuj
Informacje ogólne edytuj
Obydwa bloki są obiektami 9-kondygnacyjnymi. Przeszklone niemal w całości partery mieściły punkty usługowe: w bloku nr 1-2 funkcjonowała Wojewódzka Księgarnia Rolnicza i zakład fryzjerski, w bloku nr 3-4 sklep firmowy Eldom (potem Domar)[2]. Elewacje wyższych pięter wykończono tynkiem.
Wskutek przekształceń spowodowanych remontami lokali usługowych i termomodernizacjami bloki zaczęły się od siebie odróżniać w kilku szczegółach. Podczas gdy w bloku nr 3-4 zachowały się przeszklenia parteru, blok nr 1-2 otrzymał zupełnie nową elewację w trakcie adaptacji parteru dla placówki Poczty Polskiej. Poza tym w ramach remontu elewacji bloku nr 1-2 oryginalne konstrukcje balkonów zastąpiono nowymi[5].
Charakterystyka fasad edytuj
Fasada frontowa pięter nr 1–7 jest ośmioosiowa, a do osi nr 2, 4, 5 i 7 przylegają balkony. Skrajne osie na ostatnim piętrze cofnięto względem elewacji, zagospodarowując zyskane miejsce na tarasy. Okna skrajnych osi były pierwotnie czterodzielne, a pozostałych osi trójdzielne[6][5].
Fasady boczne bloków dzielą się na trzy osie. Do osi najbliższej placowi Grunwaldzkiemu dobudowano wysunięte względem lica fasady balkony. Okna osi najbliższej podwórzu są trójdzielne, pozostałe okna są pojedyncze.
Fasady tylne bloków licząc od pierwszego piętra wzwyż zaprojektowano jako 10-osiowe. Każde z wejść do klatek dobudowano do drugiej oraz trzeciej osi licząc od krawędzi budynku.
Ciekawostki edytuj
Galeria edytuj
-
Bloki w 2008 r. -
Bloki w 2022 r. -
Blok nr 1-2 w 2022 r. -
Blok nr 3-4 w 2022 r. -
Blok przy ul. Bazarowej 26-28 z 1971 r. -
Bloki w porze wieczornej
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Wojciech Bal. Architektura modernistyczna Szczecina lat 60. i 70. w idei i realizacji. „Wiadomości Konserwatorskie”. 47, 2017.
- ↑ a b J. Ławrynowicz, O. Różycki, C. Piskorski: Plac Grunwaldzki. stmkm.szczecin.pl. [dostęp 2018-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Szczecin - Bazarowa 26-28 - zdjęcia, mapa [online], fotopolska.eu [dostęp 2023-03-08].
- ↑ Portal Systemu Informacji Przestrzennej Miasta Szczecin [online], geoportal.szczecin.eu [dostęp 2023-03-08].
- ↑ a b Szczecin – Plac Grunwaldzki – stare zdjęcia, mapa [online], fotopolska.eu [dostęp 2021-05-04].
- ↑ Plac Grunwaldzki [online], sedina.pl [dostęp 2021-05-04].
- ↑ Kronprinzenstraße 15 – Restaurant Kaiserhallen – sedina.pl [online], sedina.pl [dostęp 2021-05-04].
- ↑ Szczecin – pl. Grunwaldzki 3-4 – stare zdjęcia, mapa [online], fotopolska.eu [dostęp 2021-05-04].