Bożena Hager-Małecka
Bożena Maria Hager-Małecka (ur. 23 sierpnia 1921 w Zabrzu, zm. 9 lutego 2016 tamże) – polska lekarka i polityk, profesor nauk medycznych, nauczyciel akademicki, posłanka na Sejm PRL VII, VIII i IX kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 sierpnia 1921 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 lutego 2016 |
| Posłanka IX kadencji Sejmu PRL | |
| Okres |
od 13 października 1985 |
| Przynależność polityczna |
posłanka bezpartyjna |
| Odznaczenia | |
         
| |
Życiorys edytuj
Córka Bronisława Hagera i Stanisławy Ludmiły z Rudzkich. Ukończyła szkołę powszechną w Tarnowskich Górach, później kształciła się w szkole średniej. Od 1937 do 1939 mieszkała w Bydgoszczy, a od września 1939 mieszkała z rodziną w Krakowie. Pracowała tam jako ekspedientka i na tajnych kompletach kontynuowała naukę. 18 września 1942 uzyskała świadectwo dojrzałości, a następnie studiowała medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując dyplom lekarza 10 marca 1949. Pracowała następnie na stażu w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej w Krakowie, a potem jako asystent w Szpitalu dla Dzieci w Zabrzu. W 1950 odbyła w Warszawie szkolenie specjalistyczne w zakresie diagnostyki i terapii pediatrycznej w I Klinice Pediatrii. 21 czerwca 1951 uzyskała stopień naukowy doktora nauk medycznych na podstawie pracy pt. Z badań nad etiologią biegunek letnich u niemowląt w Zakładzie Mikrobiologii Śląskiej Akademii Medycznej pod kierunkiem prof. Stefana Ślopka. Pracując w Klinice Pediatrii ŚAM w Zabrzu, awansowała na kolejne stanowiska: adiunkta – 1 października 1953, docenta etatowego – 1 października 1965, profesora nadzwyczajnego – 1 października 1969 oraz profesora zwyczajnego – 1 października 1976.
W 1953 uzyskała specjalizację II stopnia w zakresie pediatrii, przebywała również w celach naukowych w Rabce oraz w Paryżu.
Na podstawie rozprawy Badania immunoelektroforetyczne surowicy krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego w gruźliczym zapaleniu opon mózgowych i dorobku naukowego uzyskała 19 czerwca 1963 stopień naukowy doktora habilitowanego na Wydziale Lekarskim ŚAM. Kierowała następnie Katedrą i Kliniką Pediatrii ŚAM w Zabrzu (początkowo jako p.o.). Pracowała jako pediatra w różnych śląskich placówkach.
Od 1976 do 1989 sprawowała mandat posła na Sejm PRL VII, VIII i IX kadencji, była posłanką bezpartyjną.
Działała w Polskim Towarzystwie Pediatrycznym oraz w Polskim Towarzystwie Ftyzjopulmonologicznym.
Zastosowała po raz pierwszy w Polsce immunoelektroforezę do licznych i wielokrotnych badań nad białkami płynu mózgowo-rdzeniowego. Wykryła również w 1974 masowe zachorowania na przewlekłą ołowicę i wspólnie z Jolantą Wadowską-Król[1][2][3] przeprowadziła akcję leczniczą i zapobiegawczą. Przeprowadziła także pierwsze w Polsce badania dotyczące wpływu zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego na zdrowie. Publikowała liczne artykuły, jak również recenzje rozpraw habilitacyjnych.
Jako przedstawicielka strony partyjno-rządowej uczestniczyła w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw ekologii.
Na emeryturę przeszła 1 stycznia 1991. Zmarła 9 lutego 2016. Jej pogrzeb odbył się 12 lutego 2016 w kościele św. Jana Chrzciciela w Zabrzu-Biskupicach, pochowana została na cmentarzu parafialnym w kościele św. Anny w Zabrzu[4].
Życie prywatne edytuj
Od 1950 była zamężna ze Stanisławem Franciszkiem Małeckim (ur. 26 kwietnia 1915 w Jarosławiu, zm. 13 kwietnia 1992), lekarzem chorób płuc, z którym miała dwie córki, Aleksandrę i Danutę. Mieszkała w Zabrzu.
Nagrody i odznaczenia edytuj
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[5]
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Lekarz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
- Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
Otrzymała również honorowe obywatelstwo miasta Tarnowskie Góry nadane jej „za zasługi w ratowaniu zdrowia śląskich dzieci” oraz doktorat honoris causa ŚAM[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Jestem korfanciarą. gazeta.pl, 8 września 2011. [dostęp 2015-08-15].
- ↑ Justyna Przybytek: W Szopienicach dzieci jadły ołów. Lekarka wydała wojnę systemowi. dziennikzachodni.pl, 8 marca 2015. [dostęp 2015-08-15].
- ↑ Odznaka honorowa dla dr Jolanty Wadowskiej-Król. rpo.gov.pl, 4 marca 2015. [dostęp 2015-08-15].
- ↑ Zmarła prof. Bożena Hager-Małecka. mp.pl, 11 lutego 2016. [dostęp 2016-02-13].
- ↑ M.P. z 1956 r. nr 29, poz. 391
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
Bibliografia edytuj
- Strona sejmowa posła IX kadencji
- Słownik medycyny i farmacji Górnego Śląska, tom 1 biograficzny (A–Z, redaktor naukowy Alfred Puzio), Katowice 1993, s. 119–120, 178–179 (dotyczy męża)