Bobrówka (powiat moniecki)
Bobrówka (białorus. Баброўка[6]) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie monieckim, w gminie Jaświły[5][7].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
85 |
| Kod pocztowy |
19-124[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BMN |
| SIMC |
0030969[5] |
Położenie na mapie gminy Jaświły  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu monieckiego  | |
 53°27′51″N 23°00′52″E/53,464167 23,014444[1]
| |
Część Bobrówki stanowią Piaski, których sołtysem od 16 czerwca 2021 jest Sławoj Leszek Głódź[8].
Kościół edytuj
W Bobrówce znajduje się kościół pomocniczy parafii św. Jana w Brzozowej pw. Matki Odkupiciela wybudowany staraniem - urodzonego tutaj - abpa Głódzia i mieszkańców[9], którzy na 50-lecie święceń kapłańskich abp. Głódzia (1970-2020), ufundowali pamiątkową tablicę, umieszczoną 19 lipca 2020 w miejscowym kościele[10]. Murowaną świątynię zbudowano w latach 1989–1991 według projektu arch. inż. Andrzeja Poraszko z Białegostoku. 15 sierpnia 1990 kamień węgielny poświęcił bp Edward Ozorowski. Kościół konsekrowany został 25 sierpnia 1990 przez kard. F. Angeliniego, bp E. Kisiela i bp S.L. Głódzia.
Historia edytuj
Wieś założono ok. 1557[11] Wieś królewska (sioło), należąca w 1602 do wójtostwa bobrowskiego starostwa knyszyńskiego[12], położona była w 1795 na ziemi bielskiej dawnego województwa podlaskiego[13]. Od XVI w. Bobrówka należała do parafii w Kalinówce Kościelnej, a posługę duszpasterską zapewniali jej mieszkańcom kapłani obsługujący kościół filialny w Brzozowej. Po utworzeniu parafii w Brzozowej, Bobrówka znalazła się w jej granicach[14].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bobrówka, po jej zniesieniu w gromadzie Jaświły. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa białostockiego.
Najstarsze pokolenie mieszkańców Bobrówki w codziennych kontaktach posługuje się gwarą języka białoruskiego, określaną przez nich mianem języka prostego (regionalną gwarą wschodniej Białostocczyzny, w której język polski ulega sąsiednim wpływom, m.in. białoruskim)[15], mimo iż mieszkańcy wsi nigdy nie wykształcili białoruskiej tożsamości narodowej i określają się jako Polacy. W literaturze dialektologicznej nazywani są oni białoruskojęzycznymi katolikami[11][16][17]. Współcześnie białoruskiej gwarze mieszkańców Bobrówki grozi całkowite wyginięcie.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 7286
- ↑ Wieś Bobrówka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-09-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 70 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Баброўка, вёска. radzima.net. [dostęp 2016-06-21]. (biał.).
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ isokolka.eu. Arcybiskup Sławoj Leszek Głódź został sołtysem
- ↑ W „Newsweeku”: Pałac i prywatny kościół – tak wygląda posiadłość arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia
- ↑ Małgorzata Sawicka, 50-lecie święceń kapłańskich abp. Sławoja Leszka Głódzia i poświęcenie samochodu strażackiego OSP Bobrówka [online].
- ↑ a b Stanisław Glinka: Atlas gwar wschodniosłowiańskich Białostocczyzny. Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1980, s. 37. [dostęp 2015-12-27].
- ↑ Lustracja województwa podlaskiego 1602 roku. Wydał Michał Sierba, Warszawa 2017, s. 17.
- ↑ Karol de Perthées, Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795.
- ↑ Archidiecezja Białostocka, Parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Brzozowej [online].
- ↑ Piotr Znaniecki, Po prostemu, po swojemu, czyli nasza mowa [online] [dostęp 2021-05-06] (pol.).
- ↑ Michał Federowski: Lud Białoruski na Rusi Litewskiej. Materyały do etnografii słowiańskiej zgromadzone w latach 1877-1891.. Wyd. Podlaska Biblioteka Cyfrowa. T. I: Wiara, wierzenia i przesądy ludu z okolic Wołkowyska, Słonima, Lidy i Sokółki. Kraków: Wydawnictwo Komisyi Antropologicznej Akademii Umiejętności w Krakowie, 1897, s. XII. [dostęp 2015-12-27].
- ↑ Dorota Wysocka. Białorusini Sokólszczyzny – gdzież są?. „Przegląd Prawosławny”. 3 (273), marzec 2008. Fundacja im. Księcia Konstantego Ostrogskiego. ISSN 1230-1078. [dostęp 2015-12-27].