Bocheński Klub Sportowypolski klub sportowy z sekcją piłki nożnej i piłki ręcznej, powstały w 1921 w Bochni. Obecnie występuje w grupie wschodniej IV ligi polskiej w piłce nożnej.

Bocheński Klub Sportowy (piłka nożna)
Pełna nazwa

Bocheński Klub Sportowy

Przydomek

Ekipa z Solnego Grodu

Barwy

niebiesko-biało-czerwone

Data założenia

1921

Liga

IV liga małopolska

Państwo

 Polska

Adres

ulica Parkowa 3
32-700 Bochnia

Stadion

Stadion Sportowy im. dr Władysława Krupy
Parkowa 3, Bochnia
(pojemność: 2000)

Prezes

Jacek Kubik

Trener

Damian Rębisz

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Historia[1]

edytuj

12 września 1907 w Bochni odbył się mecz pomiędzy TS Wisła Kraków, a drużyną Czarnych. Był to pierwszy mecz Wisły poza Krakowem.

Protoplastą Bocheńskiego KS był założony w roku 1919 TS Bochnia. Klub założony przez Henryka Regułę co najmniej do roku 1924 występował pod tą nazwą, mierząc się m.in. z III drużyną Cracovii. Równolegle w mieście działały inne kluby (Pogoń, Biali, Olimpia (1925), Uranus (1925) a także zespoły żydowskie, takie jak Liban czy Makabi.

Za oficjalny początek działalności Bocheńskiego Klubu Sportowego uznaje się rok 1921. Właściwe przekształcenie TS Bochnia w BKS nastąpiło jednak w roku 1927. Wtedy to dr Władysław Krupa, reprezentant Polski, poseł na Sejm i były pomocnik Wisły Kraków, doprowadził do fuzji dwóch rywalizujących drużyn – TS Bochnia i Olimpii, w wyniku czego powstał zespół o nazwie Bocheński Klub Sportowy.

Po roku 1945, ze względu na reformę rozgrywek na wzór radziecki, BKS zmienił nazwę na „Górnik”. W sezonie 1952/1953 drużyna awansowała po raz pierwszy do III ligi.

Pod tym szyldem zespół grał co najmniej do roku 1962 – wtedy to osiągnął swój największy sukces – dotarł do 1/8 finału Pucharu Polski, gdzie zmierzył się z Szombierkami Bytom. Późniejszy mistrz Polski i pierwszoligowiec z Bytomia pokonał bochnian 13:1.

Historyczne nazwy klubu

edytuj
  • 1947 – BKS Górnik przy Żupie Solnej w Bochni
  • 1965 – BKS Start–Sokół Bochnia
  • 1969 – BKS Start Bochnia
  • 1974 – BKS Sokół Bochnia
  • 1977 – MS BKS Bochnia (fuzja z Hutnikiem Bochnia)
  • 1983 – BKS Bochnia
  • 1986 – WBKS Bochnia (Wojskowy Bocheński Klub Sportowy)
  • 1988 – BKS Bochnia
  • 1996 – MOSiR BKS Bochnia
  • 1997 – BKS Bochnia

Rozgrywki ligowe po 1998 roku

edytuj

Źródło:[2]

Lata 1998-2012 (IV liga)

edytuj
sezon miejsce zwycięzca ligi
1998/1999 3. Proszowianka Proszowice
1999/2000 4. LKS Niedźwiedź
2000/2001 4. Okocimski Brzesko
2001/2002 4. Okocimski Brzesko
2002/2003 1. przegrane baraże z Wisłą II Kraków
2003/2004 12 Okocimski Brzesko
2004/2005 2. Kolejarz Stróże
2005/2006 7. Okocimski Brzesko
2006/2007 11. Przebój Wolbrom
2009/2010 12. Szreniawa Nowy Wiśnicz
2010/2011 10. Limanovia Limanowa
2011/2012 1. awans do III ligi

Na początku XXI wieku zespół w walce o wysokie lokaty najczęściej ustępował lokalnemu rywalowi – Okocimskiemu Brzesko. W sezonie 2002/2003 BKS wyprzedził w tabeli Poprad Muszyna jednym punktem i zajął pierwsze miejsce w lidze, premiowane barażami o III ligę.

W dwumeczu barażowym o awans klub z Bochni zmierzył się z rezerwami Wisły Kraków. Faworytem był zespół Białej Gwiazdy, w składzie której widnieli tacy piłkarze, jak Paweł Brożek, Piotr Brożek, Daniel Dubicki czy Grzegorz Kmiecik. Na stadionie Wawelu padł rezultat 1:0 dla gospodarzy, a w Bochni mecz zakończył się remisem 1:1.

Baraże o III ligę, grupa IV

21 czerwca 2003
Wisła II Kraków 1:0 BKS Bochnia Stadion WKS „Wawel”, Kraków
Grzegorz Kmiecik   32' (1:0) Widzów: 500
Maciej PalczewskiKamil Kuzera, Adrian Mrowiec, Łukasz Nawotczyński, Hubert SkrzekowskiDaniel Dubicki, Bartosz Iwan, Marcin Borowczyk (62 Sebastian Hajduk), Piotr Brożek (75Karol Wójcik) – Grzegorz Kmiecik (89 Paluszek), Paweł Brożek; Trener: Antoni Szymanowski Marek Pączek – Daniel Policht, Jacek Puka, Marcin Gawłowicz, Tadeusz Nizioł – Mateusz Wiesek, Daniel Popiela, Daniel Goryczko (75 ?), Szczepan Goryczko – Marcin Imiołek (40 Mariusz Krzywda), Mariusz Buras; Trener: Jacek Ćwik

Najbliżej powtórzenia tego osiągnięcia klub był w sezonie 2004/2005. Na dwie kolejki przed końcem Bocheński KS liderował tabeli z dwupunktową przewagą nad Kolejarzem Stróże. Porażka w Woli Rzędzińskiej z tamtejszą Wolanią pozwoliła Kolejarzowi przejąć fotel lidera, a po zwycięskich barażach z Garbarnią Kraków awansować szczebel wyżej. Fiasko zakończyło udany okres w historii klubu – wymiana pokoleń spowodowała duże zmiany w składzie, sponsorzy mniej chętnie wspomagali finansowo klub, czego efektem jest jego obecna sytuacja.

W czerwcu 2007 klub pozyskał sponsora dla sekcji piłki nożnej – został nim producent urządzeń chłodniczych Igloo; reklama tej firmy już kilka sezonów wstecz widniała na koszulkach piłkarzy Bocheńskiego). Na sezon 2007/2008 BKS pozyskał kilku nowych zawodników, m.in. Michała Stolarza, byłego zawodnika zabierzowskiego Kmity, który w barwach kilku drużyn rozegrał ponad 110 spotkań w I lidze. Szkoleniowcem zespołu został wówczas wielokrotny reprezentant Hutnika Kraków i Górnika Zabrze w polskiej ekstraklasie (181 meczów w obu klubach w latach 1990–1996) Leszek Kraczkiewicz.

Od września 2007 trenerem drużyny był Marek Kusto – były piłkarz Wisły Kraków, Legii Warszawa i klubów z ligi belgijskiej, reprezentant Polski na MŚ 1974 i srebrny medalista MŚ 1982, jako trener prowadził m.in. w Wisłę Kraków, BKS Bochnia, Widzew Łódź i Arkę Gdynia, był także asystentem selekcjonera reprezentacji Polski.

W 2012 klub awansował do III ligi, jednak na trzecim poziomie rozgrywek po raz ostatni występował w 1958.

Lata 2012-2014 (III liga)

edytuj
sezon miejsce zwycięzca ligi
2012/2013 11. Limanovia Limanowa
2013/2014 16. Granat Skarżysko-Kamienna

W pierwszym sezonie po awansie do III ligi, gr. małopolsko-świętokrzyskiej Bocheński KS zakończył ligę na 11. miejscu. Drugi sezon nie był już tak udany dla zespołu z woj. małopolskiego, ponieważ zakończony został na spadkowym 16. miejscu. Po 2 latach klub z Bochni spadł na V poziom rozgrywkowy.

Lata 2014-2022 (IV liga)

edytuj
sezon miejsce zwycięzca ligi
2014/2015 12. Podhale Nowy Targ
2015/2016 1. przegrane baraże z MKS-em Trzebinią/Sierszą
2016/2017 10. Limanovia Limanowa
2017/2018 7. Barciczanka Barcice
2018/2019 6. Unia Tarnów
2019/2020 8. Unia Tarnów
2020/2021 12. Unia Tarnów
2021/2022 15. Bruk-Bet Termalica II Nieciecza

Po spadku do IV ligi, Bocheński KS utrzymywał się w górnej części tabeli. Sezon 2015/2016 skończyli na 1. miejscu, jednak przegrali z MKS-em Trzebinią/Sierszą, dlatego pozostał w IV lidze. Ostatecznie, po sezonie 2021/2022 drużyna spadła do nowo utworzonej V ligi po zajęciu 15. miejsca w lidze.

Sezon 2022/2023 (V liga)

edytuj

Po spadku zespół z Bochni spędził w V lidze jedynie jeden sezon, w którym zajął 2. miejsce w grupie wschodniej i awansował wraz ze zwycięzcą - Watrą Białką Tatrzańską - do IV ligi.

sezon miejsce zwycięzca ligi
2022/2023 2. Watra Białka Tatrzańska

Stadion

edytuj

Stadion Bocheńskiego Klubu Sportowego mieści się w sąsiedztwie siedziby klubu przy ulicy Parkowej, będącą odnogą głównej arterii miasta – ulicy Kazimierza Wielkiego. Całkowita pojemność stadionu umownie wynosi 2000 widzów, w tym tysiąc siedzisk krytej trybuny głównej i plastikowych krzesełek na trybunie zachodniej wiosną roku 2007. Stadion posiada metalową klatkę dla kibiców gości.

W latach 90. Bocheński Klub Sportowy zawarł umowę z Zarządem Miasta, na mocy której cały swój majątek przekazał miastu (w tym stadion); władze miasta zobowiązały się do wsparcia działalności klubu. 30 czerwca 2011 decyzją radnych miejskich obiektowi nadano imię dr Władysława Krupy, byłego piłkarza Wisły Kraków, posła na Sejm RP oraz inicjatora bocheńskiego piłkarstwa[3].

Piłkarze i trenerzy w historii klubu

edytuj

Mimo braku znaczących sukcesów w historii klubu, wychowankowie Bocheńskiego Klubu Sportowego reprezentowali barwy wielu polskich klubów na poziomie ekstraklasy i I ligi. Urodzony w Bochni napastnik Marek Kusto w latach 1972–1977 występował w Wiśle Kraków, a do 1982 był zawodnikiem Legii Warszawa. Reprezentant Polski, srebrny medalista MŚ 1974 i MŚ 1982 był szkoleniowcem bocheńskiego klubu dwukrotnie – w latach 2004–2005 i 2007. Piłkarzem BKS w 1988 był Wojciech Klich, ekstraklasowy piłkarz w Stali Mielec i KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, ojciec Mateusza, reprezentanta Polski. Do najwybitniejszych wychowanków zalicza się Mariusz Krzywda, który w ekstraklasie grał w barwach Igloopolu Dębica i Hutnika Kraków. Inny wychowanek klubu, Krzysztof Nalepka, oprócz klubu z Dębicy notował ekstraklasowe występy w Zagłębiu Lubin. Bramkarz Marek Pączek w 2006 przeszedł do ekstraklasowej Cracovii, gdzie występował w rozgrywkach Pucharu Polski, Pucharu Ekstraklasy i Młodej Ekstraklasy[4]; przed powrotem do Bochni wiosną 2012 zaliczył również mecz w I lidze jako golkiper GKS Katowice.

Wiosną 2006 zawodnikiem zespołu był Krzysztof Duda – były obrońca Cracovii i Hutnika Kraków (28 meczów w ekstraklasie). W lipcu 2007 do zespołu dołączył były piłkarz m.in. Pogoni Szczecin, Łódzkiego Klubu Sportowego i Śląska Wrocław – pomocnik Michał Stolarz. Były szkoleniowiec bochnian, Aleksander Brożyniak, w latach 70. prowadził mistrzowską drużynę Wisły Kraków.

Sekcja piłki ręcznej

edytuj

Piłkarze ręczni Bocheńskiego KS występują obecnie w rozgrywkach pierwszej ligi.

W lutym 2007 kontrakt z drużyną podpisał Stalprodukt, największa firma w Bochni położona na terenie starej huty. Piłkarze ręczni będą odtąd występować pod nazwą BKS Stalprodukt Bochnia. Znani zawodnicy to Maciej Kubisztal, który grał dawniej w SPR Chrobry Głogów, oraz Grzegorz Balicki, który występował w KS Azoty Puławy. W czerwcu 2011 ze względu na brak porozumienia z urzędem miasta zrezygnował główny sponsor, a drużyna została wycofana z rozgrywek I ligi .

Przypisy

edytuj
  1. Marcin Leśniak: BKS Bochnia – historia. [dostęp 2012-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-24)]. (pol.).
  2. Skarb - Bocheński KS [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-05-24].
  3. Biuletyn Informacji Publicznej: UCHWAŁA Nr IX/94/11 Rady Miasta Bochnia z dnia 30 czerwca 2011 r. w sprawie: nadania imienia stadionowi Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Bochni.. 2011-06-30. [dostęp 2012-07-01]. (pol.).
  4. WikiPasy.pl: Marek Pączek. 2006-08-02. [dostęp 2012-07-01]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj