Bocian (narzędzie tortur)

narzędzie tortur

Bociannarzędzie tortur nazywane także córką śmieciarza lub kajdanami Skeffingtona. Nazwę swoją wziął od kształtu przypominającego sylwetkę bociana lub kobietę ubraną w suknię rozszerzającą się ku dołowi. Wynalezienie tego narzędzia tortur przypisuje się sir Leonardowi Skeffingtonowi, naczelnikowi więzienia Tower z czasów Henryka VIII[1].

Bocian w muzeum tortur we Fryburgu Bryzgowijskim

Tortura polegała na zakładaniu narzędzia na szyję, dłonie i miejsce tuż nad stopami ofiary, co miało na celu całkowite skrępowanie ciała. Urządzenie opracowane zostało w taki sposób, by powodowało wystąpienie u osoby torturowanej już po paru minutach silnych i bolesnych skurczów mięśni brzucha i odbytnicy, a następnie klatki piersiowej, szyi oraz kończyn[2]. Prowadziło to do długiej i bardzo bolesnej agonii. Z upływem czasu dolegliwości doprowadzały osobę umieszczoną w bocianie do szaleństwa.

Przypisy edytuj

  1. Brian Innes: Historia tortur. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2000, s. 128.
  2. Tadeusz Maciejewski: Narzędzia tortur, sądów bożych i prób czarownic. Koszalin: 1997, s. 81.

Bibliografia edytuj