Bogdan Suchodolski
Bogdan Suchodolski (ur. 27 grudnia 1903 w Sosnowcu, zm. 2 października 1992 w Konstancinie-Jeziornie) – polski filozof, historyk nauki i kultury, pedagog, od 1938 profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, od 1946 profesor Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1958–1974 dyrektor Zakładu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk; poseł na Sejm PRL IX kadencji, członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu[1] oraz Rady Krajowej PRON[2].
| ||
Data i miejsce urodzenia | 27 grudnia 1903 Sosnowiec | |
Data i miejsce śmierci | 2 października 1992 Konstancin-Jeziorna | |
Poseł IX kadencji Sejmu PRL | ||
Okres | od 13 października 1985 do 3 czerwca 1989 | |
Przynależność polityczna | poseł bezpartyjny | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
ŻyciorysEdytuj
Od 24 lipca 1938 był profesorem nadzwyczajnym pedagogiki na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[3]. W latach 1946–1970 profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1958–1968 dyrektorem Instytutu Nauk Pedagogicznych na tym uniwersytecie.
Był członkiem PAU od 1946, a od 1952 PAN. W latach 1965–1970 pracował jako zastępca sekretarza naukowego Polskiej Akademii Nauk. W latach 1958–1974 przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. W czerwcu 1968 wszedł w skład Komitetu Honorowego obchodów 500. rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika[4].
Od 20 grudnia 1982 przewodniczący Narodowej Rady Kultury, od 12 czerwca 1986 jej II kadencji[5]. Od 1985 do 1989 poseł na Sejm (otworzył pierwsze obrady jako marszałek senior). W latach 1988–1990 był członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[6].
Doctor honoris causa Uniwersytetu w Berlinie, Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie, Uniwersytetu w Padwie, Akademii Nauk Pedagogicznych w Berlinie, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[7] oraz Uniwersytetu Warszawskiego.
22 lipca 1964 z okazji 20-lecia Polski Ludowej otrzymał nagrodę państwową II stopnia[8].
Autor prac naukowych z zakresu pedagogiki, historii nauki polskiej i filozofii.
Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera T-1-6)[9].
Ważniejsze praceEdytuj
- Wychowanie moralno-społeczne (1936)
- Uspołecznienie kultury (1937)
- Skąd i dokąd idziemy? Przewodnik po zagadnieniach kultury współczesnej (1943/1999), pierwsze wydanie pod pseudonimem R. Jadźwing.
- Dusza niemiecka w świetle filozofii (1947)
- Wychowanie dla przyszłości (1947/1968)
- O pedagogikę na miarę naszych czasów (1958)
- Narodziny nowożytnej filozofii człowieka (1963)
- Rozwój nowożytnej filozofii człowieka (1967)
- Trzy pedagogiki (1970)
- Komisja Edukacji Narodowej (1972)
- Problemy wychowania w cywilizacji współczesnej (1974)
- Komeński (1979)
- Kim jest człowiek?, tom 273 serii wydawniczej Omega, Warszawa 1974; Wiedza Powszechna, Warszawa 1985, s. 284, ISBN 83-214-0438-3.
- Wychowanie mimo wszystko (1990)
Ordery i odznaczeniaEdytuj
- Order Budowniczych Polski Ludowej
- Order Sztandaru Pracy I klasy (dwukrotnie)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[10]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (16 lipca 1954)[11]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (14 stycznia 1955)[12]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1935)[13]
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
PrzypisyEdytuj
- ↑ „Trybuna Robotnicza”, nr 133 (7571), 5 czerwca 1968, s. 2.
- ↑ „Trybuna Robotnicza”, nr 109 (12 961), 10 maja 1983, s. 6.
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 360, 10 września 1938.
- ↑ „Urania”, miesięcznik Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii, nr 3, marzec 1969, s. 84.
- ↑ Inauguracja II kadencji Narodowej Rady Kultury. „Nowiny”, s. 1, Nr 137 z 13 czerwca 1986.
- ↑ Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011, radaopwim.gov.pl [dostęp 2015-04-20].
- ↑ Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Śląskiego. us.edu.pl. [dostęp 2015-04-20].
- ↑ „Dziennik Polski”, rok XX, nr 171 (6363), s. 1.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ SUCHODOLSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-18] .
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1270-1271
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1566 „za wybitne zasługi w dziedzinie nauki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450 - na wniosek Prezesa Polskiej Akademii Nauk, s. 1789.
- ↑ M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.
BibliografiaEdytuj
Linki zewnętrzneEdytuj
- Prof. zw. dr czł. rz Bogdan Suchodolski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-08-25] .