Bogusław Biberstein Błoński
kasztelan sanocki
Bogusław Biberstein Błoński z Błoni, herbu Bibersztein (zm. 1765) – cześnik kamieniecki, podstoli sanocki 1746, podczaszy 1750, stolnik w 1758 roku; z tego ostatniego urzędu zrezygnował w 1762 r. i został kasztelanem sanockim między 1762 a 1764 r. Był również marszałkiem sądów kapturowych sanockich, sędzia kapturowy ziemi sanockiej w 1764 roku[1].
| Bogusław Biberstein Błoński z Błoni | |
| |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
1765 |
| Dzieci | |
W XVII stuleciu rodzina Błońskich posiadała Błonie, Kazimierzę Małą, Luboczę, Lubień i Lubinkę, a także Łukianowice k. Wojnicza, Borowę, Dzierżenin, Podbrzeże, Janowice, Faściszowę, Wróblewice i Lucławice.
Bogusław Biberstein Błoński ożenił się z Pelczanką. Miał syna Józefa Błońskiego – chorążego sanockiego, który poślubił Lewicką – kasztelankę inflancką.
Przypisy edytuj
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego w dalszym ciągu Wydawnictwa fundacyi Al. hr. Stadnickiego. Ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie, T. 23. Lauda sejmikowe wiszeńskie, lwowskie, przemyskie i sanockie 1731-1772, Lwów 1928, s. 446.
Bibliografia edytuj
- Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., s. 200.
- Teodor Morawski, Dzieje narodu polskiego: Stanisław August, 1877, s. 478.