Bogusław Mamiński

polski lekkoatleta

Bogusław Mamiński (ur. 18 grudnia 1955 w Kamieniu Pomorskim) – polski lekkoatleta, biegacz na średnich i długich dystansach, wicemistrz świata i Europy, olimpijczyk.

Bogusław Mamiński
Ilustracja
Bogusław Mamiński
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1955[1]
Kamień Pomorski[1]

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
złoto Przyjaźń-84 bieg na 3000 metrów z przeszkodami
Mistrzostwa świata
srebro Helsinki 1983 bieg na 3000 metrów z przeszkodami
Puchar Świata
złoto Rzym 1981 bieg na 3000 metrów z przeszkodami
Mistrzostwa Europy
srebro Ateny 1982 bieg na 3000 metrów z przeszkodami
Puchar Europy
złoto Londyn 1983 bieg na 3000 metrów z przeszkodami
Kopia medalu i autograf B. Mamińskiego w Alei Gwiazd Sportu w Dziwnowie

Życiorys

edytuj

Urodził się 18 grudnia 1955[1] roku w Kamieniu Pomorskim[1]. Matka była kierowniczką w ośrodku Funduszu Wczasów Pracowniczych w Rewalu[2], a ojciec księgowym, choć organizował też różne imprezy[2]. Bogusław Mamiński ukończył Zespół Szkół Mechanicznych w Gryficach, gdzie uczył się w kierunku mechanika samochodowego[2]. Później odbywał służbę zasadniczą w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju[2]. Już wtedy wyróżniał się na tle innych żołnierzy podczas porannej zaprawy. W czasie służby wojskowej dostał propozycję trenowania od dwóch wojskowych klubów sportowych: CWKS Legia w Warszawie i WKS "Oleśniczanka"[2]. Wybrał Oleśnicę. Tam też zaczął służbę w wojskach lotniczych. Był żołnierzem i sportowcem. W roku 1977 pierwszy raz dostał się do finału mistrzostw Polski. Nie odniósł tam jednak sukcesów[2]. W roku 1978 wystartował ponownie w mistrzostwach Polski w Warszawie. Tutaj zdobył swój pierwszy złoty medal w biegu przełajowym na dystansie 6 kilometrów[2]. Po wygranej trener Wiesław Kiryk wysłał go na zgrupowanie do Meksyku, gdzie trenował razem z Ireną Szewińską i Bronisławem Malinowskim. Po powrocie wystartował w Memoriale Janusza Kusocińskiego, gdzie zdobył drugie miejsce. W 1979 roku wziął udział w Mistrzostwach Świata w Biegach Przełajowych, gdzie zajął 12 miejsce. Później pojechał na Letnie Igrzyska Olimpijskie do Moskwy, gdzie zajął siódmą lokatę[2]. Po Olimpiadzie wziął udział w kilku mityngach lekkoatletycznych. Jeszcze w tym samym roku (1980) wziął udział w Mistrzostwach Polski Seniorów w Lekkoatletyce. Na biegu na dystansie 3 kilometrów z przeszkodami minimalnie wyprzedził go Bronisław Malinowski przez co finalnie zdobył drugą lokatę[2]. W roku 1981 w Rzymie (Puchar Świata w Lekkoatletyce 1981) zdobył mistrzostwo w biegu na 3000 metrów z przeszkodami. W roku 1982 został wicemistrzem Europy z Aten 1982. Po powrocie przeniósł się do CWKS Legia Warszawa. W roku 1983 na pierwszych Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce zdobył tytuł wicemistrza świata w biegu na 3000 metrów z przeszkodami. Już dwa tygodnie później, podczas Puchar Europy w Lekkoatletyce w Londynie wywalczył złoto. Trenował przed Letnimi Igrzyskami Olimpijskimi, które miały odbyć się w Los Angeles w 1984 roku. Na mityngu przedolimpijskim w Oslo był najlepszy. Jednak wskutek bojkotu wschodniej Europy nie pojechał ostatecznie na olimpiadę. Wziął za to udział w zawodach Przyjaźń-84 i zdobył złoty medal[2]. W roku 1985 wyjechał do Włoch. W klubie Atletica Bojanese spędził dziesięć lat. Najpierw jako zawodnik, a później jako trener. Po powrocie do Polski został zawodnikiem Bałtyku Rewal, którego prezesem (również założycielem) był wówczas jego ojciec – Stanisław Mamiński. W 1993 roku podczas Mistrzostw Polski Seniorów w Lekkoatletyce zdobył złoto[2].

Tata był prezesem tego klubu. Chciałem zdobyć dla niego tytuł Mistrza Polski na trzy kilometry z przeszkodami. Udało się.

Bogusław Mamiński w wywiadzie dla Angory w 2014 roku[2]

Po powrocie do ojczyzny założył firmę – Sporting Bogusław Mamiński. W Międzyzdrojach otworzył ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy (ośrodek szkolenia mistrzowskiego w konkurencjach wytrzymałościowych pod auspicjami Polskiego Związku Lekkiej Atletyki). Uzyskał tytuł magistra na Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu[2].

 
Biegnij Warszawo 2007

W Międzyzdrojach zaczął organizować międzynarodowy Bieg o Bursztynowy Puchar. W roku 1998 wśród gości byli m.in. Tadeusz Ślusarski, Władysław Komar i Jarosław Marzec. W drodze powrotnej doszło do wypadku w którym zginęli dwaj pierwsi, Marzec zmarł kilka dni później w szczecińskim szpitalu. Z powodu śmierci zmieniono formułę zawodów. Od kolejnych edycji zawsze 17 sierpnia w rocznicę ich śmierci odbywa się również konkurs skoku o tyczce i pchnięcia kulą[2]. Mamiński organizuje też biegi śniadaniowe[3] w nadmorskich miejscowościach wypoczynkowych: w Jarocławcu, Rewalu, Pobierowie, Niechorzu i Międzyzdrojach[2]. W Warszawie z kolei jest organizatorem corocznego biegu Biegnij Warszawo na dystansie dziesięciu kilometrów[2].

Osiągnięcia

edytuj

Największe sukcesy odnosił w biegu na 3000 m z przeszkodami. Dwukrotnie startował w nim na olimpiadach, za każdym razem dochodząc do finału. W Moskwie 1980 był siódmy, a w Seulu 1988 ósmy. Nie mógł wyjechać na igrzyska do Los Angeles 1984 z powodu bojkotu, ale wygrał "alternatywne" zawody Przyjaźń-84. Startował w Rzymie 1987, ale odpadł w eliminacjach. Uczestniczył też w Mistrzostwach w Stuttgarcie 1986 (nie ukończył biegu finałowego) i Splicie 1990 (odpadł w eliminacjach). Zwyciężył w Pucharze Świata w 1981, a w Pucharze Europy był pierwszy (1983) dwa razy drugi (1981 i 1985) i czwarty (1987).

Dziewięć razy zdobywał mistrzostwo Polski:

Był rekordzistą Polski na 2000 m. Dwukrotnie znalazł się w dziesiątce laureatów Plebiscytu Przeglądu Sportowego: w 1983 był piąty, a w 1984 trzeci. Dwukrotnie też zdobył Złote Kolce (w 1981 i 1984). Przez główną część kariery był zawodnikiem Oleśniczanki i Legii Warszawa.

Klasyfikacja medalowa
medal miasto i rok mistrzostw dyscyplina wynik
Mistrzostwa Polski
  złoto Warszawa 1978 Bieg przełajowy 6 km 16' 09,6"
  brąz 1500 m 3' 44,2"
  złoto Poznań 1979 3000 m z przeszkodami 8' 25,6"
  srebro Łódź 1980 3000 m z przeszkodami 8' 25,26"
  złoto Zabrze 1981 bieg przełajowy 6 km 17' 42,0"
  srebro 1500 m 3' 43,35"
  srebro Lublin 1982 1500 m 3' 38,99"
  złoto Bydgoszcz 1983 5000 m 13' 44,43"
  złoto Bydgoszcz 1985 3000 m z przeszkodami 8' 21,15"
  złoto Poznań 1987 5000 m 13' 48,06"
  brąz Grudziądz 1988 1500 m 3' 42,77"
  złoto Kielce 1991 bieg przełajowy 6 km 20' 08"
  złoto Warszawa 1992 3000 m z przeszkodami 8' 35,83"
  złoto Kielce 1993 3000 m z przeszkodami 8' 38,74"
  srebro Piła 1994 3000 m z przeszkodami 8' 47,78"
Memoriał Bronisława Malinowskiego
  srebro Grudziądz 1986 1500 m 3' 48,03"
Mistrzostwa Europy
  srebro Ateny 1982 3000 m z przeszkodami 8' 19,22"
Mistrzostwa Świata
  srebro Helsinki 1983 3000 m z przeszkodami 8' 17,03"
Puchar Świata
  złoto Rzym 1981 3000 m z przeszkodami 8' 19,89"
Mistrzostwa Armii Zaprzyjaźnionych
  złoto Poczdam 1979 3000 m z przeszkodami 8' 31,1"
Przyjaźń-84
  złoto Przyjaźń-84 3000 m z przeszkodami 8' 27,15"

W roku 2005 członek Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. Od 2009 roku organizator i dyrektor akcji biegowej pod hasłem Biegnij Warszawo[4] oraz Biegów Śniadaniowych.

Rekordy życiowe

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Oświadczenie majątkowe radnego gminy. [dostęp 2014-08-20].
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p Tomasz Gawiński. Szumay ciągu dalszego: Jestem Patriotą. „Tygodnik Angora”, s. 23 (wydanie na Niemcy), 2014-08-10. ISSN 0867-8162. (pol.). 
  3. Biegi Śniadaniowe – Biegamy nad polskim morzem! [online], www.biegisniadaniowe.pl [dostęp 2016-09-20].
  4. Biegnij Warszawo – organizator
  5. a b c Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2012-07-17] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj